Mueller is klaar met zijn onderzoek naar 'Russische Beïnvloeding' bij de Amerikaanse presidentsverkiezingen.
Twee jaar lang heeft hij gespeurd, ondervraagd, en potentiële getuigen met een 'crimineel verleden' geprobeerd om te kopen om met relevante beschuldigingen tegen Trump te komen, maar de oogst is 'nul'. 'Zip'. 'Zilch'. Niks. En dat is verschrikkelijk teleurstellend voor alle 'ware gelovigen' die meenden zeker te weten dat die complot-theorie de enige logische verklaring was voor de afgang van Hillary. Hoewel Trump niks ten laste zal worden gelegd in dat 'Rusland'-dossier, nadat de Senaat eerder al concludeerde dat er geen bewijs was voor 'Collusion', wil dat nog niet zeggen dat zijn minister van 'Justitie' nu het volledige rapport in de openbaarheid zal brengen. De verwachting is dat er een 'Readers Digest' komt, en als er al grote delen beschikbaar komen voor publicatie, er altijd nog wel 'geheime bijlagen' zullen zijn, zoals bij het '9/11'-rapport, waar de écht belangrijke informatie verborgen blijft. Daarom zijn er nu al initiatieven om openbaarmaking af te dwingen langs legale weg, en biedt Wikileaks een miljoen voor wie het volledige document 'lekt'.
Tenzij je je ogen in je zak hebt zitten, weet iedereen dat Trump wel 'gekocht' werd, maar niet door 'de Russen'. Hij, noch zijn 'omgeving', hebben er ooit enig geheim van gemaakt dat ze 'in bed liggen' met de entourage van Netanyahu. En Netanyahu en zijn gevolg hebben de grootst denkbare moeite met Poetin. Dat laatste is, mede gelet op de situatie in Syrië, een 'understatement', zoals u vermoedelijk ook wel beseft.
Een onderzoek naar 'Israëlische Beïnvloeding' van de Amerikaanse presidentsverkiezingen is hoe dan ook een onhaalbare kaart. Waar, bij welke president, zou je moeten beginnen? Was er ooit, na Kennedy, één president die niet 'in bed lag' met wie er in Israël op dat moment aan de macht was?
De ironie is, dat het enige aangetoonde contact tussen een formele vertegenwoordiger uit de entourage van Trump, met een ondubbelzinnig herkenbare vertegenwoordiger van het Kremlim, waar de gewezen generaal Michael Flynn belde met de Russische ambasadeur in Washington, eveneens betrekking had op iets wat Netanyahu geregeld wilde hebben. Dat Flynn daarvoor niet vervolgd werd, zou komen omdat hij zo voorbeeldig had meegewerkt aan het onderzoek. Maar ik vrees dat degenen die achter dat onderzoek schuilgaan liever niet zien dat die kwestie breed wordt uitgemeten in de media, terwijl de kans op een veroordeling, van wie dan ook, miniem is. Terwijl je toch lastig kunt volhouden dat het Kremlin in dat geval probeerde Trump in te palmen, als het initiatief van Flynn uitging, of liever: de schoonzoon van Trump die Flynn instrueerde, en de Russen weigerden om hem ter wille te zijn.
Dan was er nog een contact met een 'Russische advocate', maar dat is eveneens een behoorlijk obscuur verhaal dat zich niet echt leent voor strafvervolging. Meer in het bijzonder omdat degenen die Mueller op pad stuurden niet echt zitten te wachten op verklaringen onder ede over de rol van Bill Browder en Christopher Steele in een rechtzaal. Maar ook daar is er geen begin van enig perspectief voor degenen die Trump weg willen hebben, omdat de campagnemedewerkers die op die bijeenkomst in de Trump-Toren afkwamen geen begin van interesse toonden in samenwerking met Natalya Veselnitskaya.
Kortom, Mueller heeft na twee jaar minder dan een Russische aanklager op een regenachtige achternamiddag bijeen zou weten te sprokkelen om 'Amerikaanse Beïnvloeding' (of 'Nederlandse') van de Russische binnenlandse politiek te bewijzen. Wat vaag gepruttel over 'Click-Bait'-advertenties met 'controversiële onderwerpen', pro-Trump, maar ook pro-Hillary, en een jonge Russin die het aanlegde met Amerikaanse wapenliefhebbers, is té banaal om serieus te nemen.
Niet voor de echte doorgewinterde complotdenkers in ons midden, die in elke tram wel ergens een 'Russische spion' als medepassagier zien. En die club overtuig je toch niet. Ze zijn minimaal net zo gevaarlijk als degenen die in elke Moslim in de tram een terrorist zien, maar ook die groep bereik je niet met redelijke argumenten. Waarbij die laatste groep op dit moment nog wel meer reden heeft om zich ongemakkelijk te voelen dan die Russofoben. Die Russofoben zullen ad nausea blijven herhalen dat het onderzoek van Mueller tot twee veroordelingen heeft geleid. Paul Manafort, die financieel zijn zaakjes niet op orde had, en adviseur was van de laatste democratisch gekozen Oekraïense president. En Michael Cohen die de 'lichtekooien' betaalde waarmee Trump het bed deelde terwijl hij getrouwd was. Als alle advocaten die ooit zwijggeld betaalden aan types die dreigden 'dirt' over een bepaalde rijke klant wereldkundig te maken morgen zouden worden opgepakt, was er overmorgen een schrijnend tekort aan juristen in de Verenigde Staten.
Vanaf het startschot van deze campagne tegen Trump heb ik scherpe kritiek geuit op deze insteek. Daarmee identificeerde ik mij, in de ogen van de 'Hillary'-club, en de 'Russofoben', als een 'Trump-supporter'. Simpelweg omdat ze de wereld niet door een andere bril kunnen zien. Je bent 'Voor', of je bent 'Tegen'. Je kunt niet tegen Trump, én tegen Hillary zijn, en claimen dat ze beiden deel uitmaken van de 'Warparty', want dan ben je helemáál verdacht. 'Kremlin-troll'. En dat is onze zwakte. In de nationale politiek niet anders dan in de internationale politiek. Maar als Mike Pompeo, voormalig hoofd van de CIA, en nu minister van buitenlandse zaken, in Trump een door God gezonden Verlosser ziet, die Israël komt redden van de Iraanse dreiging, dan vrees ik toch dat ik mij aan de goede kant van de geschiedenis bevind als ik zeg: Wie zo denkt is gevaarlijk! En dan heb ik het over die hele fanfare, aan beide zijden van het gangpad.