Jammerjoh

Website voor mensen die niet klagen

Expert

Lange tijd gebeurt er niks, en dan gebeurt ineens alles tegelijk.

 

Er zijn bepaalde beroepen die worden gekenmerkt door 'lawine-gevaar', waar 'handelingsbekwaamheid' een combinatie is van stalen zenuwen, en een goede training/opleiding. 'Terrorisme-expert' is niet één van die beroepen, zo begrijp ik uit een 'opiniestuk' van Beatrice de Graaf in NRC. De aanleiding voor dat 'opiniestuk' was de kritiek die ze kreeg toen in Utrecht iemand in de tram zijn vuurwapen leegschoot op passagiers, en mensen in de omgeving die te hulp schoten, alvorens een auto aan te houden, om zich daarmee uit de voeten te maken. 

 

Ze was in het programma uitgenodigd om iets te zeggen over 'Christchurch', en 'Utrecht' overviel haar. Om dat verhaal van 'Christchurch' goed voor het voetlicht te kunnen brengen, had ze haar agenda als hoogleraar enkele dagen schoongeveegd. Maar 'Utrecht' was een 'developing story', en ineens zat ze als 'terrorisme-expert' met de mond vol tanden in de uitzending van maandag. In het 'opiniestuk' legt ze uit waarom dat geen blamage was. En dat een 'expert' juist goed bezig is als ze verwarring zaait in zo'n situatie. 

 

Nu begrijp ik ook beter waarom het mis ging toen ze jaren geleden bij Pauw & Witteman keer op keer werd gevraagd om ons bij te lichten over de situatie in Syrië, en de problematiek van de 'Syrië-gangers'. Het zijn dat soort mensen die je subiet moet evacueren als de zaak uit de hand loopt, omdat ze een gevaar vormen voor anderen, en voor zichzelf. Ook voor de analyse achteraf zijn ze feitelijk een blok aan het been, omdat ze geen idee hebben hoe het is om in een 'split-second' te moeten beslissen over leven en dood. 

 

Haar benadering is helemaal 'van deze tijd', en dat maakt dat we geen grip krijgen op een situatie die door mensen zoals zij consequent onnodig nóg complexer gemaakt worden dan ze al zijn. Zoals ik hier van de week al schreef ben ik zelf uit ander hout gesneden. Wellicht 'beroepsdeformatie', maar voor mij zijn termen als 'aanslag' en 'terrorisme' niet behangen met een behoefte om geen slapende honden wakker te maken, of politiek te bedrijven. Op het moment dat iemand een vuurwapen in een volle tram gebruikt om passagiers te doden, terwijl hij uitroept dat 'Allah Groot' is, borrelt niet de vraag bij mij op of hij wellicht tot op hoge leeftijd in zijn bed heeft geplast, een moeilijke jeugd heeft gehad, of dat zijn vriendin het onlangs heeft uitgemaakt. En als iemand een bus vol schoolkinderen in de fik probeert te steken, als 'statement', omdat hij ontdaan is over het aantal mensen dat in de Middellandse Zee verdrinkt, als ze proberen met lekke bootjes Italië te bereiken, noem ik dat ook 'terreur'. En niet anders als een 'Aussie' in Christchurch in een moskee willekeurige gelovigen neermaait. 

 

Bij NRC, en in tal van andere kranten, en bij omroepen, denken ze niet zo. Getuige ook het kattebelletje in NRC over die aanslag op die bus met schoolkinderen in Italië, dat werd afgesloten met een verwijzing naar het aantal avonturiers dat de oversteek vanuit het door ons 'bevrijde' Libië niet heeft overleefd, het afgelopen jaar. Ja? En? Dan gijzel je een bus met middelbare scholieren, bindt ze vast, overgiet ze met benzine, en steek je ze in de fik bij wijze van 'statement'? 

 

Ook interesseert het mij in eerste aanleg bitter weinig of betrokkene zich beroept op de Koran, de Bijbel, de Torah, of een schotschrift van Breivik. Mijn eigen perceptie is dat die verkrampte pogingen om ervoor te zorgen dat mensen blijven hangen in 'hoe afschuwelijk' ze het allemaal vinden contraproductief is. Ze moeten het ook keihard veroordelen, en benoemen conform de gangbare termen die mensen bij de 'groenteboer', op de werkplek, en op verjaardagen gebruiken. En dat het de woede die dergelijke aanslagen los maken uiteindelijk alleen maar vergroot als mensen met 'meel in hun mond' praten. Ik hoor Rutte op de televisie zeggen dat hij zich op de vlakte moet houden, omdat een lepe advocaat het anders op zal voeren als een extra-juridisch oordeel, wat dan tot strafvermindering zou kunnen leiden. Die begrijp ik nog. Maar alle andere stervelingen moeten het beestje bij de naam kunnen noemen, anders gaat het licht uit.

 

Het is goed om mensen er op te wijzen dat ze weg moeten blijven van generaliserende opmerkingen over hele groepen binnen de samenleving. Moslims, Joden, Christenen, seculieren, Hindu's, Russen, Chinezen, Amerikanen, Britten, Duitsers, 'witneuzen', mannen, vrouwen, 'rechts' noch 'links' verdienen het om op één grote hoop te worden geveegd, om vervolgens te worden afgefakkeld, omdat één van hen, of een land waar die mensen in de meerderheid zijn, 'andersdenkenden' naar het leven staat, en zonder enig mededogen offers van hen maakt. 

 

Het is ook goed om lessen te trekken uit je eigen eerdere beslissingen, of beleid, waardoor mensen binnenkwamen die er normen en waarden op na houden die op gespannen voet staan met wat er al was. Of waardoor mensen die er al waren vervreemd zijn geraakt van de gemeenschap, en dusdanig gevaarlijk worden dat ze een directe bedreiging vormen voor hun medemens. Dat vormt op het 'lawine-niveau' een cruciaal onderdeel van de training en scholing die 'handelingsbekwaamheid' genereert. Moffel die informatie weg, en je maakt van een serieus probleem een catastrofe. 

 

Dat Beatrice de Graaf in haar stukje stelt dat pas twee jaar geleden duidelijk werd dat er een koppeling was tussen een 'minder voorbeeldig leven' en extremisme, diskwalificeert haar op slag, wat mij betreft. Tientallen jaren geleden las ik al studies van Israëlische en Amerikaanse onderzoekers die in die richting wezen. En ook uit Syrië kwamen volop berichten over 'homo's' en 'criminelen' die zichzelf mochten 'bewijzen' door zelfmoord te plegen. Daarnaast wemelt het van de berichten over criminelen die 'in de gevangenis' waren 'geradicaliseerd'. Het lijkt mij beter als Beatrice de Graaf op zoek gaat naar een ander specialisme binnen de vakgroep 'Geschiedenis', wat haar discipline is. Beter voor haar, en beter voor ons. Maar uiteindelijk ook beter voor degenen die ze blijkbaar probeert in bescherming te nemen. Of moet ik nog even in gedachten brengen dat ze bij Pauw & Witteman stelde dat we 'Syrië-gangers' niet tegen konden houden, en dat ze écht niet bij ISIS terecht zouden komen, terwijl hun wanhopige ouders ten einde raad waren, en in sommige gevallen op eigen houtje actie ondernamen om hun kroost terug te halen van de drempel van de dood.

Go Back

Comment