De 'Blogosphere' is oververzadigd.
In de tijd dat ik begon met mijn 'blog' was dat nog een beetje een 'nouveauté'. Ik was weliswaar geen pionier, en het was al zover ontwikkeld dat er dienstverleners waren die eenieder die de ambitie had om een 'blog' op te zetten in een oogwenk aan een presentabel 'blog' konden helpen, waar ik ook dankbaar gebruik van heb gemaakt. Hoe lang ik het vol zou houden wist ik toen nog niet. Ik was zelf met pensioen, maar mijn vrouw moest/wilde nog even, en vanuit mijn frustratie met 'moderatoren' op forums werd het idee geboren om een eigen 'blog' op te zetten.
Inmiddels zit ik met mijn 'blog' op ruim 2,7 miljoen 'pageviews' en ruim 2,5 miljoen 'unique visits', en ik zit nog steeds bij dezelfde 'provider', die mij op professionele wijze ondersteunt als er problemen zijn, wat overigens hoogst zelden het geval is. Er zijn uiteraard technieken om beter in beeld te brengen hoeveel van die bezoekers 'serieus' zijn, en hoeveel 'bots' ertussen zitten, maar ik mis de ambitie om dat uit te pluizen, al blokkeer ik op gezette tijden wel de evidente 'bots'. Zou dit een commercieel 'blog' zijn dan lag dat anders. En ook als ik uit was op het beïnvloeden van mensen ten bate van deze of gene politieke, of maatschappelijke groepering. Maar dat is niet het geval.
Tussen de bezoekers zitten mensen die er blijk van geven regelmatig terug te keren, maar er zullen meer dan genoeg bezoekers zijn die een keer op een 'link' klikken, en zonder zelfs maar te lezen wat ik te melden heb meteen afhaken en nooit meer terugkomen. Dat is, in mijn geval, jammer, omdat er een kans is dat mijn volgende artikel hen wel bevalt, juist omdat ik niet schatplichtig ben aan een ideologie of religie. Omgekeerd is er uiteraard ook altijd de kans dat een artikel de regelmatige bezoeker in het verkeerde keelgat schiet, en jammer dan. Ik haal mijn inspiratie uit de meest uiteenlopende bronnen, waarbij mijn persoonlijke ervaringen, boeken en artikelen die ik las, vlogs en podcasts, en gesprekken die ik voerde het klankbord vormen waaraan ik mijn ideeën en opvattingen toets.
Het aantal bezoekers op een dag is nooit 'nul', en gemiddeld over de afgelopen drie jaar meer dan duizend per dag, wat dan met inbegrip is van vakanties en andere kortstondige afwezigheid, met hier en daar uitschieters tot boven de twintigduizend op één dag. En een stijgende lijn, met meer dan zestienhonderd bezoekers per dag in het afgelopen jaar, ongetwijfeld dankzij het 'In English' gedeelte. En mogelijk ook omdat ik tegenwoordig via 'X' links naar mijn artikelen publiceer, de enige 'reclame' die ik zelf maak. Ik doe niet aan 'optimalisatie'. Geen tijd voor, en geen zin in.
Wat mijn lezers met mijn artikelen hier doen kan, en wil ik niet weten. Laat staan dat ik het zou willen controleren. Ik hoop uiteraard dat mensen er iets mee doen waar ze zelf, én de samenleving als geheel beter van wordt, al was het maar dat het hen een reden geeft om na te denken over hun eigen standpunten. Maar ik heb u allen lief, ook al kennen wij elkaar niet, omdat u tenminste blijk geeft van interesse in actuele kwesties, en niet als een 'Couch Potato' elke vrije minuut voor de 'infotainment'-buis hangt, of op 'TikTok' en soortgelijke media andere behoeften bevredigt. De boog kan niet altijd gespannen zijn, en ik raad niemand aan om 24/7 op jacht te gaan naar meningen in de 'Blogosphere', om maar niks te missen, want daar word je ook gestoord van.
Hoewel ik regelmatig twee verschillende artikelen op één dag publiceer, één in het Nederlands, en één in het Engels, betekent dat allerminst dat ik de hele dag niet veel meer doe dan lezen, kijken en schrijven. Ik 'fitness' bijna elke dag voor mijn conditie, fiets voor mijn conditie en voor de lol, bezoek steden, musea, theaters, vaar, zwem en geniet van mijn familie en vrienden. Ik schrijf 'makkelijk', lees een artikel nog een keer na, publiceer het, lees het meteen nóg een keer na, waarbij ik vaak nog kleine wijzigingen aanbreng omdat het op het blog, op het scherm van mijn 'I-Pad' anders 'leest' dan in de tekstverwerker, en klaar. Waar ik 'winst' boek, is dat ik niet of nauwelijks iets doe met het 'entertainment-aanbod', en 'geleuter' om niks, iets waar mijn vrouw ook niet van gediend is, dus we zitten niet de hele dag bij elkaar op schoot. Daarbij ben ik gezegend met een vrouw die onder geen beding wil dat ik boodschappen doe of kook, of de was doe en strijk, en stofzuigen en de vuilniszak wegbrengen vreten geen tijd. Tijdens het sporten, fietsen, rijden, vliegen of mijn zoon helpen met 'klussen', het uitruimen van de vaatwasser, het klaarmaken van het ontbijt voor mijn vrouw en voor mij, denk ik over onderwerpen die geschikt zijn voor mijn 'Blog'.
Dit 'inkijkje' dient geen concreet doel. Maar in een wereld die verzuipt in de vluchtige communicatie leek het mij een nuttige aanvulling. Dan weet u een beetje waar de stukjes vandaan komen, en in hoeverre u zelf een 'zonderling' bent omdat u dit 'blog' leest. Dank daarvoor!