Het ene faillissement is het andere niet.
Volgens ‘uitkeringsinstelling’ UWV loopt het aantal faillissementen ‘plotseling’ fors op. Gevolgd door de ‘geruststellende’ mededeling dat het niet leidt tot snel stijgende werkloosheid, als gevolg van de ‘krapte op de arbeidsmarkt’. Tegelijk schrappen veel grotere ondernemingen ‘arbeidsplaatsen’ bij ‘reorganisaties’. En dat zullen niet de ‘arbeidsplaatsen’ zijn van de productieve werknemers. Wie verrast is door deze ontwikkeling, heeft zitten pitten, of zat met de rug in de rijrichting. Dit is geen reguliere ‘correctie’. Dit is het directe gevolg van het politieke beleid. Niet uitsluitend in Nederland, maar overal in de ‘Westerse’ landen na de ‘Krediet Crisis’. Dan is de ultieme vraag of we te maken hebben met onbenul, of boze opzet. In verreweg de meeste gevallen is het antwoord dat we te maken hebben met onbenul, ongeacht het ‘IQ’ of het opleidingsniveau van betrokkene. Dat wil zeggen, men hád dit kunnen voorzien, maar de ‘consensus’ zorgde voor verblinding.
In ‘The Sun also Rises’ presenteert Ernest Hemingway een ‘vraag en antwoord’ dialoog over hoe het kan dat een ondernemer failliet ging. ‘’How did you go bankrupt?’ ‘Two ways. Gradually, then suddenly.’ Hier op mijn blog, en elders op het internet bij andere bloggers, veelvuldig aangehaald door mensen die zich grote zorgen maakten over de ‘afhandeling’ van de ‘Krediet Crisis’, en de gulle hand van de overheden in de Westerse wereld, met overal explosief stijgende schulden. Schulden van overheden, particulieren en bedrijven. In die commentaren, hier en elders, werd gewaarschuwd voor de gevolgen als we ‘gradually’ niet zouden aangrijpen om stevig in te grijpen, en ‘suddenly’ daardoor onvermijdelijk zou worden. Van mijn kant onderstreepte ik dat het lastig was om te onderkennen wanneer ’suddenly’ ons in de kuif zou pikken. Wanneer is de rek eruit?
De rek is eruit, als de geldverstrekkers het voor gezien houden, of zelf failliet gaan, zoals tijdens de ‘Krediet Crisis’. Destijds ‘opgevangen’ door ‘Centrale Banken’ en overheden die de ‘financiële markten’ op ongekende wijze manipuleerden, wat alleen mogelijk was omdat de ‘munten’ waar het om ging, de Dollar, de Euro en het Pond, de wereldhandel schraagden. Ik heb getracht mijn lezers te laten zien dat die propositie eindig was. Dat die truc niet herhaald kon worden, omdat het vertrouwen in onze ‘handelsmunten’ dermate zwaar beschadigd was, dat landen buiten onze ‘zone’ op zoek zouden gaan naar alternatieven. Waarbij het WEF en daaraan direct gelieerde ‘fondsen’, banken en politieke ‘makelaars’ niet blind waren voor de problemen, maar meenden dat zij alle troeven in handen hadden. Op enig moment zouden zij de stekker uit de Dollar, de Euro en het Pond trekken, en ‘Central Bank Digital Currency’ lanceren, en doorgaan op de ‘vertrouwde’ voet.
Het is cruciaal om u te realiseren dat de ‘vertrouwde’ weg inhield dat de productie onverkort in de ‘Global South’ plaats zou vinden, waar we ook tachtig procent van alle grondstoffen vinden die de wereld nodig heeft, waarvan wij in het westen aanzienlijk meer ‘verbranden’ dan in de rest van de wereld. Dat gaat nadrukkelijk niet uniek over ‘carbon’ of enig alternatief. Onze ‘Footprint’ is gewoon onvergelijkbaar veel groter als gevolg van onze ‘levensstandaard’. Dat houdt onder andere in dat we zwemmen in het ’niet-productieve werk’, waarvoor we onszelf op allerlei manieren een ruime ‘vergoeding’ voor toe-eigenen. Een hele waaier aan ‘dienstverlening’, ‘entertainment’, ‘sponsor-events’ en bedenk het allemaal maar. Nog aangejaagd door direct, of indirect gesubsidieerde ‘wereldverbeteraars’ die geen kans onbenut laten om productieve sectoren om zeep te helpen. Ja, met ‘Goede Bedoelingen’, in de meeste gevallen.
Deze bijdrage is nadrukkelijk bedoeld om te voorkomen dat we elkaar de maat gaan nemen, en overal guillotines gaan bouwen om af te rekenen met mensen die ons dit hebben ‘aangedaan’. Want die fase zit eraan te komen, tenzij ‘Big Brother/Big Sister’ er in slaagt ons zo gek te krijgen dat we geloven dat het de schuld is van die ‘Anderen’, van de ‘BRICS’-landen. Het zal een dubbeltje op zijn kant worden, vrees ik. Maar de dodelijke zelfoverschatting die ons hier heeft gebracht biedt weinig hoop op een goede afloop als we ten strijde trekken tegen de ‘Global South’, nu iedereen daar heeft gezien dat onze NAVO een ‘papieren tijger’ is.
Niet iedereen in de top van onze bestuurlijke organen zat te pitten, of met de rug in de rijrichting. Na de ‘Krediet Crisis’ realiseerden velen in het centrum van de macht zich dat een unipolaire wereld onder leiding van westerse ‘geldschieters’ niet langer vanzelfsprekend was. Drie opties. Een herontwerp gericht op ‘verheffing’ van de ‘Global South’ ten koste van de macht van de westerse ‘geldschieters’, met in het verlengde de noodzaak van een ‘Galactische kolonisatie’ om uitputting van de grondstoffen op aarde voor te zijn. Of een terugkeer naar een ‘multipolaire’ wereld, waarin iedereen zijn eigen broek maar moet zien op te houden, en een eind aan de ’schuldenslavernij’, ten koste van de welvaart in het westen. Of een poging om dat ‘unipolaire’ model onder leiding van westerse ‘geldschieters’ er met geweld doorheen te drukken, en de ’schuldenslavernij’ nog uit te breiden tot niemand nog iets zou bezitten, behalve de eigenaren van de bancaire instellingen. De keuze van onze leiders viel op die laatste optie. Als de NAVO-landen Oekraïne als lokaas zouden kunnen gebruiken om een existentiële strijd met Rusland uit te lokken, en van dat land een afschrikwekkend voorbeeld zouden maken van wat er gebeurt als landen zich verzetten tegen onze expansie, dan was het ‘kat in het bakje’.
Niemand hield er rekening mee dat het plan, zoals onder andere uitgewerkt door de ‘Rand Corporation’, om Rusland boven haar macht te laten tillen, en mede daardoor te destabiliseren, zou kunnen falen. Maar het werd een regelrechte ramp. Geen enkele aanname in het plan sloot aan bij de realiteit. De Russische economie overleefde de grootschalige diefstal van in het westen geparkeerde tegoeden, en het wurgen van haar energie-export niet alleen, maar de Russische economie groeit, terwijl de NAVO-landen vacuüm trekken. Niet alleen door alle maatregelen die het land in de jaren daarvoor al had genomen, waardoor het nagenoeg autarkisch is, maar ook door niet in de val te trappen om héél Oekraïne in te lijven. Het liet China, en andere landen in de ‘Global South’ zien dat onze financiële, noch onze militaire macht ongenaakbaar is. Sterker nog, we zijn inmiddels gereduceerd tot bedelaars, en doen er goed aan om het roer nu radicaal om te gooien, en uit een ander vaatje te gaan tappen, voor er niet veel meer van onze planeet over is dan een rokende sintel.
Zoals de vlag er nu bijhangt, is er in ons deel van de wereld veel werk aan de winkel om ons terug te vechten als gelijkwaardige concurrent in een multipolaire wereld, waarin we onze eigen broek op moeten zien te houden, en niet meer mogen verwachten dat onze ‘Lifestyle’ gesponsord wordt door de ‘Global South’. Terwijl we onze militaire capaciteit moeten omkatten van een op expansionisme gerichte wereldwijde politiemacht naar een ‘mean and lean’ defensie-apparaat dat ons niet de kop kost.
Eenmaal en andermaal wil ik graag met de grootst mogelijk nadruk oproepen om te stoppen met de focus op ‘werk’ als criterium voor de vraag of een economie gezond is, of niet. Slaven hebben volop ‘werk’. Het criterium is ‘welvaart’. Niet uitgedrukt in ‘GDP’ of ‘BNP’, met volop fratsen en rekenkundige trucs om lippenstift op dat varken te plamuren, maar uw en mijn ‘koopkracht’, bij een beheersbare schuldenlast, en ontdaan van vrijgevige politici die uw en mijn geld weggeven aan ‘Goede Doelen’, doorgaans te herleiden tot iets wat alleen henzelf ergens zicht biedt op een ‘verzorgde oude dag’, betaald door de mensen die er écht voor hebben gewerkt, in de productieve sector van de maatschappij, zonder sponsoring, subsidie of overheidscontracten.