Vier jaar geleden ging het op een haar na mis in de Verenigde Staten.
De aanhang van Trump meende dat de ‘Orange Man’ bestolen was. Hier op dit blog lichtte ik mijn lezers bij over wat ik zoal tegenkwam over de aantijgingen, die niet mals waren. Grootschalige verkiezingsfraude via ‘stemmachines’ en ‘mail-in-ballots’. Hoewel ‘onregelmatigheden’ bij verkiezingen welhaast folklore zijn in de Verenigde Staten, omdat fraude zo eenvoudig is in veel staten, en velen het niet echt veel uitmaakt of ze door de kat, of de hond gebeten worden, lag dat in 2020 beduidend gevoeliger. In sommige gevallen werd bewijs van malversaties erbij geleverd. In andere gevallen ging het om ‘Wilde Beschuldigingen’, waarbij ‘Q-Anon’, volgens bepaalde ‘complotdenkers’ een project van de CIA, en niet van een supporter van Trump, de gangmaker was.
Aan het andere eind jankten de ‘Democraten’ (opnieuw) over ‘Russische inmenging’, en opnieuw konden ze dat niet hard maken. In verscheidene rechtszaken die werden aangespannen door de fans van Trump, waaronder enkele advocaten van naam en faam, meer in het bijzonder aan het adres van de fabrikant van de ‘stemmachines’, die terugsloegen met rechtszaken tegen de mensen die hen beschuldigden, gingen miljoenen om. Hoewel rechters her en der tot de conclusie kwamen dat er inderdaad gefraudeerd was, of dat de lokale praktijk ‘geen schoonheidsprijs’ verdiende, kwam het niet tot een ‘repeal’.
De meeste aandacht ging uiteindelijk uit naar de ‘bestorming van het Capitool’, en die storm is nog altijd niet gaan liggen. Er lopen nog rechtszaken, en ‘boven de markt’ hangen nog beschuldigingen vanuit het kamp van Trump, onder andere over de rol van provocateurs, en de vraag waarom Pelosi het advies om de beveiliging van het ‘Capitool’ op te krikken naast zich neer had gelegd. Daarnaast zijn er vragen over wie er een pijpbom plaatste, die niet explodeerde, maar gebruikt werd in de campagne om Trump-aanhangers te beschuldigen van terrorisme en een poging om de staat omver te werpen. De achterban van Trump beschuldigde de ‘Deep State’, en de ‘Deep State’ trok alles uit de kast om Trump en zijn ‘getrouwen’ van de weg te rijden.
Tevens werd glashelder dat ‘Veiligheidsdiensten’ op grote schaal de media hadden ‘gekuist’ in het nadeel van Trump, waarbij onder andere zelfs onder ede werd gelogen over de ‘Laptop from Hell’ van Joe Biden’s zoon Hunter, afgeladen met belastend materiaal, zonder dat dat consequenties had voor de leugenaars.
Tegen die achtergrond zou ik, als ik Biden was geweest, die vier jaar in het ‘Witte Huis’ benut hebben om ervoor te zorgen dat de verkiezingen nu smetteloos zouden verlopen. Tenzij ik dondersgoed wist dat Trump gewonnen had, en hij, of een andere uitdager uit het ‘anti-oorlogskamp’, de vloer met mij aan zou vegen bij de volgende verkiezingen. Dat Biden daar ‘niet aan toegekomen’ is, en via massa-immigratie, en het scheppen van de mogelijkheid dat niet-Amerikanen kunnen stemmen, ook omdat ze zich niet hoeven te identificeren, wordt in het kamp van Trump gezien als een ‘schuldbekentenis’. Je kunt natuurlijk volhouden dat Biden te ‘seniel’ was en niet meer bij de les, waardoor hij niet begreep dat er een burgeroorlog dreigt als Trump’s aanhang voor de tweede maal meent bestolen te zijn, maar dan hadden anderen in zijn ‘administratie’ hem daar toch bij de hand moeten nemen.
Het is natuurlijk bizar dat verkiezingen in het (op papier) rijkste land ter wereld zo’n aanfluiting zijn. Deels het gevolg van de federale structuur, waardoor elke staat eigen regels heeft, maar dit is de eenentwintigste eeuw! En dan wil ik DIT soort beelden niet zien. In Georgië riep de voormalige ambassadrice van Frankrijk, nu president van het land, het fanatiek pro-Europese deel van de bevolking op om de straat op te gaan om te demonstreren tegen de verkiezingsuitslag. Het Openbaar Ministerie van het land ontbood haar om te horen welke bewijzen ze had voor haar beschuldigingen dat er sprake was van grootschalige fraude. Waarop ze de uitnodiging afwees, omdat ze geen bewijs heeft, met als stelling dat het de taak van het Openbaar Ministerie is om dat bewijs te vinden.
Lukraak beschuldigingen uiten over verkiezingsfraude in landen die op de nominatie staan om te worden onderworpen aan een ‘regime change’ is een vast patroon. Dan moet je ook beseffen dat enige vingerwijzing richting onregelmatigheden in je eigen land zich niet zo makkelijk onder het vloerkleed laat vegen. Laat staan grootschalige ‘betwiste’ praktijken. Waarmee ik slechts zeg dat het ‘fabriceren’ van verhalen die de boel op scherp zetten een koud kunstje is. Op ‘X’ kwam ook een ‘posting’ voorbij van een Canadees die claimde in Californië al meer dan dertig keer voor Trump te hebben gestemd. Niemand kan dat verifiëren, maar omdat je je in die staat niet hoeft te identificeren, en stembureaus zelfs bij wet is opgedragen niet om identificatie te vragen, stelt die staat zich ‘kwetsbaar’ op, zullen we maar zeggen. Zijn degenen die dergelijke ‘kwetsbaarheid’ laten bestaan, of zelfs introduceren, zich niet bewust van het risico? Of wíllen ze dat de vlam in de pan slaat?
Beide kampen, die van Kamala, en die van Trump, zijn ervan overtuigd dat ze gaan winnen. Een Nederlandse die ‘Twittert’ als ‘PollieKnows’, met bijna zevenduizend volgers, publiceerde gisteren een bericht op ‘X’: ‘Ik verheug mij zó op alle MAGA tranen, PVV huilie huilie posts en andere wappie jankstruiken als Kamala Harris als de eerste zwarte vrouw gekozen is als president van de Verenigde Staten.’ En ze is allesbehalve uniek. En dan hebben we het over Nederland. Kun je nagaan wat er loskomt bij Amerikanen die menen dat de uitslag het einde van de wereld inluidt. Waarbij het wel degelijk zo kan zijn dat het uiteindelijk uitdraait op ‘huilie huilie’ voor de Pollie’s in Nederland en in de VS. Aan beide zijden maakt men zich openlijk op voor grootschalige repressie, en golven van geweld. En dat is geen verkiezingsretoriek. En met twee, of zelfs drie aanslagen op Trump kun je wel zeggen dat het menens is. Over en weer beschuldigt men elkaar van een verlangen om van de Verenigde Staten een fascistische dictatuur te maken. Beide kandidaten bezweren het volk dat je op hen moet stemmen om dat te voorkomen.
Zoals u weet hoopte ik zelf vurig op een scenario dat zich laat vangen in het oude gezegde: ‘Twee Honden vechten om een Been, en de Derde gaat ermee heen’. Waarbij die ‘Derde’ Robert F. Kennedy was, die echter door de ‘Democraten’ en ‘Republikeinen’ via juridische steekspelletjes van de weg werd gereden. U weet dat Kennedy, van huis uit een ‘Democraat’, en Tulsi Gabbard, volksvertegenwoordiger uit Hawaii, en eveneens ‘Democraat’, zich achter Trump hebben geschaard. Omdat ze Kamala beschouwen als de kandidaat van de ‘Warparty’. Wat verder niet echt meer toegelicht hoeft te worden, omdat alle ‘Hawks’ die versmolten zijn met het ‘Militair Financieel Complex’ in de Verenigde Staten hun steun voor Kamala hebben uitgesproken. Bij de verkiezingen van 2016, die door Trump gewonnen werden, gaf ik als mijn mening over de vastgoedmagnaat dat hij een ‘Los Kanon’ was. Iets wat hij daarna volledig waarmaakte, door zich te omringen met de meest afgrijselijke oorlogshitsers, maar uiteindelijk als eerste president in lange tijd geen oorlog begon. Al lag dat niet uniek aan hem, waar hij aan de zijde van Israël wel druk was met het uitlokken van een oorlog met Iran.
De focus hier, op dit blog, ligt op de rol van de Verenigde Staten in de rest van de wereld. Ik hoop dat deze bijdrage u de ogen opent voor het gevaar van een burgeroorlog in de Verenigde Staten, die het land als spil van de NAVO kan verlammen, of wat kan uitmonden in een finale greep naar de macht van de ‘Deep State’/‘Warparty’, die het land ‘verenigd’ op oorlog met externe vijanden. Rusland, China, Iran, en enig ander ‘BRICS’-land dat niet Kamala’s voeten kust, en ‘Wallstreet’ uit de brand helpt. Van mijn kant spreek ik de vurige wens uit dat de soep niet zo heet gegeten zal worden als hij wordt opgediend, en dat we ontsnappen aan een catastrofe, als redelijke ‘stemmen’, die van Kennedy en Gabbard, met name, de heethoofden weten te kalmeren. Maar het kan geen kwaad wat extra geld te pinnen, en geld in huis te hebben, om beschermd te zijn tegen de reactie van ‘markten’ op de ontwikkelingen. Zoals die bijdrage van ‘PollieKnows’ laat zien, is er wel degelijk een risico van besmetting. En dit virus is in mijn optiek gevaarlijker dan dat virus waarvoor we die ‘Lockdowns’ accepteerden, die welhaast een oefening lijken te zijn geweest voor deze uitkomst.