Met een half oog naar het verregende spektakel gekeken waarmee de ‘Olympische Spelen’ officieel werden geopend.
Kosten noch moeite waren gespaard om er een ijzingwekkend schouwspel van te maken. Artistiek en technisch bij tijd en wijle vernuftig. Maar de verpakte symboliek, en ‘in your face’ promotie van ‘woke’, bezorgde mij kippenvel. En, ik onderstreep het nog maar eens dat ik iedereen zijn of haar eigen ‘lifestyle’ gun, zijn of haar eigen relatie waar men zich lekker bij voelt. Iedereen mag van mij alles wat hem of haar niet bevalt eraf hakken, en er een torenflat aan plastic ‘verbeteringen’ opplakken, zolang de rekening voor al die fratsen niet bij mij belandt. Ik erger mij hoegenaamd niet aan mensen die zichzelf compleet verbouwen ten bate van de ‘Likes’ en de ‘Hits’. Het is alleen sneu als ze die ‘Drive’ opvatten als ‘Werk’ waarin ze uit moeten blinken, waardoor ze niet meer aan zichzelf toekomen. Een paradox voor eenieder die meent dat al die activiteit juist het toppunt is van ‘Vrijheid’.
Veel kunstwerken zijn simpelweg ‘platte plaatjes’, zonder boodschap. Anderen puilen uit van de symboliek. Zoals je tal van boeken kunt lezen als een ‘verhaal’, of als een boodschap voor de wereld, waarbij dat verhaal uiteindelijk slechts de verpakking is. Enkele jaren geleden ‘herontdekte’ ik Ayn Rand door haar boek ‘Atlas Shrugged’ te herlezen als een filosofische boodschap, waar ik het in mijn late tienerjaren al eens had gelezen als een verhaal, dat toen al enigszins ‘gedateerd’ aandeed.
Vermoedelijk heeft u wel eens gehoord van de ‘Vrijmetselarij’ als een soort ‘Herensociëteit’ die in verschillende ‘complotten’ opduiken als de bedenkers en gangmakers. Ik heb daar in eerdere bijdragen, jaren geleden, al vrij uitvoerig over geschreven, en ook aangestipt hoe die organisatie volgens ‘insiders’ die er een studie van maakten voortkwam uit de ‘Tempeliers’, formeel een tak van de Katholieke kerk die zich ten doel stelde bezoekers van Jerusalem te beschermen, maar laten door de kerk in de ban gedaan, en opgejaagd als ketters, als aanbidders van de Duivel. Tal van kunstwerken, wereldwijd, voornamelijk in de bouwkunst, maar ook in de schilderkunst, en in boek en geschrift, bevatten de ‘kenmerken’ van de ‘Tempeliers/Vrijmetselaars’. Washington DC staat vol met gebouwen die ernaar verwijzen, en elke ‘complot-expert’ kent de uitleg achter de symbolen op het Dollar-biljet.
Probleem is dat onze vrijheid om te ‘associëren’, uitgaande van de verpakte symboliek die we zien, er op gezette tijden met ons vandoor gaat. De kunstenaar was zich niet bewust van het gegeven dat een bepaalde ‘pennenstreek’, of een zekere afbeelding, of uitbeelding, uitgelegd kon worden zoals de consument dat doet. Terwijl de kunstenaar slechts een ‘plat plaatje’ op het netvlies had staan.
Voor mij, en vele anderen, stond die openingsceremonie stijf van de symboliek die op een ‘In Your Face’ manier werd gebruikt om iets over te brengen, en dan kijk je anders naar wat er voorbijkomt. Centraal stond een stuk ‘levend theater’ dat nauwelijks iets anders kon zijn dan het ‘Laatste Avondmaal’, waarin alle acteurs in de ogen van mensen die getrouwd zijn met het Nieuwe-Testament ‘Freaks’ waren. Medemensen die zwelgen in het uitbouwen van hun ‘Lifestyle’ tot het groter is dan het leven zelf. Die verdrinken in de ‘Self Importance’. Later aangevuld met een blauwe Neptunus die precies op zijn plek was in die verzopen ceremonie, die nog extra cachet kreeg door de bijdrage van ‘Snoop Dogg’ als ‘modelburger’, de Amerikaanse ‘Ali B.’, zeg maar.
Richting het eind was er een adembenemend mooie ruiter die galoppeerde over de Seine, tegen de achtergrond van dat ‘Laatste Avondmaal’ wellicht één van de vier ‘Horsemen of the Apocalypse’, die de Olympische vlag naar haar laatste rustplaats bracht, waar hij omgekeerd werd opgehangen. Want de Olympische Spelen zijn op sterven na dood, niet langer dat verbroederende evenement waar iedereen even vergeet dat mensen de grootst denkbare moeite hebben om in harmonie te leven, en waar men bewondering kan hebben voor de atleet.
Wat de regisseur van deze kapitalen kostende show exact hoopte over te brengen, en wat ik, en anderen, er vervolgens in ‘lezen’, daar heeft hij geen controle meer over. U heeft het volste recht, uiteraard, om in die ‘Vloeken in de Kerk’ verbeelding van het ‘Laatste Avondmaal’ te ‘lezen’ dat hier bedoeld werd een brug te slaan naar ‘Alle Mensen’ door de ‘Christenen’ hun plek te wijzen met hun religieuze symbolen en moralistische verhalen, waarmee deze verregende versie dan het ‘Eerste Ontbijt’ zou zijn voor een ‘Nieuwe Inclusieve Wereld’ die lieden en landen die vasthouden aan tradities en hun eigen cultuur buitensluit. En waar ondersteboven opgehangen vlaggen staan voor het afwijzen van autoriteit, kunt u het zien als de ultieme bevrijding van het keurslijf van de reglementen, en de ‘Cultus’ van de sportieve prestatie, op weg naar een ‘Nieuwe Wereld’ met prijzen voor het meedoen. Of misschien was het gewoon de zoveelste blunder, en zat er helemaal geen bedoeling achter?
De uitdossing van de dansers en acteurs deed een ander denken aan de ‘Hunger Games’. Tegen de achtergrond van ontwikkelingen in de wereld, waarin het westen zich identificeert met het ideaal zoals uitgedragen door de ‘WEF’, waarbij we niks meer zullen bezitten, maar moeten doen of we intens gelukkig zijn, omdat we alles kunnen ‘huren’ met ons ‘Social Credit’, dat ons wordt verstrekt op basis van gehoorzaamheid, nadat de Dollar en de Euro door het ijs zijn gezakt, terwijl we de productie van goederen en voedsel afbouwen om de aarde te redden, is dat geen absurde associatie. Maar is het er welbewust ingelegd?
In de tijd van de ‘Tempeliers’, en vroege ‘VrijMetselarij’, hadden die groepen behoefte aan een soort ‘geheimtaal’, nadat ze ontdekten dat het ‘Evangelie’ zoals ‘Rome’ het uitdroeg, ‘BS’ was door opgravingen van die groep gelovigen op de ‘Tempelberg’, waar ze vervolgens hun naam aan ontleenden, teneinde vervolging te voorkomen. Via hun ‘riten’ werden ‘Tempeliers’, en later de ‘VrijMetselaars’ geschoold in de betekenis van gebruikte symbolen, maar moderne ‘VrijMetselaars’ zitten er niet zo in, denk ik. Al zijn er beslist aanwijzingen dat hun ‘Loges’ gebruikt zijn voor onfrisse ‘complotten’, meer in het bijzonder de Italiaanse ‘Propaganda-Due (P2)-Loge’, focus van de machten die aan de zijde van de NAVO ‘Gladio-organisatie’ aanslagen pleegden en ‘Stay Behind’ militairen onder hun hoede hadden om, ergens in de toekomst, te strijden tegen ‘De Russen/Communisten’.
In deze tijd, formeel nog steeds gelauwerd vanwege de vrijheid van meningsuiting, krijgt ‘Spreken in Symbolen’ een heel andere lading. Voor de meesten van ons die zich ermee bezighouden is het ontleden van ‘symbool-taal’ een leuk, educatief tijdverdrijf. Wie ‘geheimhouding’ nastreeft zoekt het in ‘crypto’. Hoewel ik hier op mijn blog al veel werk heb gemaakt van de kunstvorm van ‘Hiding out in the Open’. Het praten over, en zelfs publiceren van ogenschijnlijk onmogelijke plannen, zoals die van het ‘WEF’, waarvan iedereen denkt dat het zo’n vaart niet zal lopen, omdat we daar toch ‘zelf bij zijn’, en kansloos dat onze vertegenwoordigers er akkoord mee gaan. En ineens zit je tot aan je oren in de ‘Derde Wereldoorlog’ die ‘Niemand aan zag Komen’, behalve de Rand Corporation die de plannen ervoor maakte, én publiceerde. Daarom valt niet uit te sluiten dat de ‘beeldtaal’ die werd gebruikt niet simpelweg een fraai en technisch hoogstaand spektakel is, maar dat er mensen zijn die het ‘begrijpen’ als een waarschuwing, een opdracht, of wat dan ook.
Omdat ik niet religieus ben opgevoed, en zelf erg hecht aan ‘Klare Taal’, sta ik enerzijds op achterstand, terwijl ik door mijn ‘algemene ontwikkeling’ bekend ben met hoe symbolen speels, en minder speels, gebruikt (kunnen) worden, en hoe ze verkeerd kunnen worden geïnterpreteerd door ‘niet ingewijden’. Voor mij is het vooralsnog geen kwestie van ‘ingewijden’ die elkaar boodschappen sturen die ze in ‘Klare Taal’ niet met elkaar kunnen, of willen delen, maar eerder ‘oningewijden’ die uit zijn op bepaalde effecten. Al dan niet met een politieke lading, waarbij ze zekere symbolen bewust gebruiken, zoals dat ‘Laatste Avondmaal’, terwijl andere symbolen ongemerkt, en zonder concrete bedoeling, of bij toeval, worden toegevoegd. Van een schilder als Da Vinci wordt gezegd dat hij welbewust symbolen gebruikte om met ‘insiders’ te communiceren over zaken waar de kerk geen vrede mee had. Maar dat betekent nog niet dat enig werk van hem dat dergelijke symbolen bevat ook louter en alleen bestaat uit afbeeldingen met een ‘diepere betekenis’. Het is al lastig genoeg om elkaar te verstaan zonder die cryptische dubbele bodems, en al dat op effectbejag geënte gedoe, dus houd ik het liever simpel en ‘plat’.