In een land met een kleine overheid, en een grote private sector, is politiek verbluffend saai.
De discussies over de keuzes die gemaakt moeten worden zijn verhoudingsgewijs erg 'technisch', en het is lastig om te doorgronden wat de consequenties op de langere termijn zullen zijn. In zo'n wereld is de overheid niet klein *gehouden* door externe machten, maar is dat een welbewust keuze. Allen die dienen in de overheid zijn ervan doordrongen dat het geld dat ze laten rollen niet hún geld is, maar dat van de burger die er hard voor heeft moeten buffelen. Risico heeft gelopen. Tijd en energie heeft geïnvesteerd. Keuzes heeft moeten maken die niet altijd even gemakkelijk waren. Relaties op de klippen heeft zien lopen. Roofbouw heeft gepleegd op de eigen gezondheid.
Zo'n overheid zal uit alle macht proberen om te bezuinigen op de publieke uitgaven waar dat mogelijk is, zonder de gestelde doelen, waarvoor toestemming is verkregen van het parlement, uit het oog te verliezen. Bezuinigen is daar niet een doel op zich, en ook niet ingegeven door economische voor- of tegenspoed, maar uiteindelijk identiek aan wat voor een commerciële firma ook opgaat: Je kunt die Euro maar één keer uitgeven.
Daarom is de introductie van het 'Fiat Geld', geld dat je bij kunt drukken, of kunt 'lenen' van toekomstige generaties, zelfs als je het stadium waarin er nog zicht is op aflossing al vér voorbij bent, dodelijk. Ook al zijn er in bepaalde gevallen goede argumenten om het nog te verdienen geld 'naar voren' te halen, indien dat niet voor consumptieve doeleinden is, maar gezien kan worden als een investering met een rendement. Kijken we naar ons eigen Nederland, dan kun je denken aan de Afsluitdijk en de polders, of de 'Deltawerken', de haven van Rotterdam en de luchthaven Schiphol. Steeds was dan de discussie of we het beschikbare geld, afgepakt van de burgers die werkzaam waren in de private sector, zouden gebruiken voor dergelijke infrastructuur, of om de levensstandaard aan de 'onderkant' op te hogen via sociale voorzieningen. Om daarin een optimale keuze te maken is uiteindelijk een vrij 'technische' discussie.
Het ophogen van de levensstandaard aan de 'onderkant' is bij 'Die Hard' roofkapitalisten niet populair, omdat het 'Money for Nothing' is, in hun ogen. Maar de ultieme vraag voor een 'Adam Smith'-kapitalist is eerder wat nou duurder is? Verpaupering is uiteindelijk kostbaar door de teloorgang van waardevol bezit, en de roofbouw op de bestaande infrastructuur waar mensen gebruik van moeten maken die er het geld niet voor hebben. Los nog van criminaliteit die het gevolg is van bittere armoede, omdat mensen toch moeten eten en drinken, enzovoorts. De meest efficiënte methode is iedereen met een paspoort van het land waarin zij ook wonen een 'Basisloon' verstrekken, voldoende om 'waardig' van te leven, met een passende beloning voor elke seconde contractwerk, bij gelijktijdig afschaffen van alle 'voorzieningen', 'subsidies', 'uitkeringen', 'toeslagen' en noem maar op. Ook om in één klap verlost te zijn van politieke nietsnutten die zich onledig houden met het opzetten van de ene tegen de andere bevolkingsgroep. (AOW voor iedereen, en verder niks).
Helaas is de groep 'Uitvreters' inmiddels zo ontzettend veel groter dan de groep die als donor fungeert, dat het niet alleen nagenoeg onmogelijk is om het schip nog te keren, maar zien we daarnaast dat de 'Uitvreters' zich door politieke 'Firestarters' tegen elkaar op laten zetten. Wat die 'Firestarters', zelf ook 'Uitvreters' omdat ze hun geld krijgen van de sector die het moet zien te verdienen met produceren en handel drijven, gaandeweg meer macht geeft, totdat de donor-klasse is kaalgeplukt, of niet genoeg veerkracht over heeft om zich terug te vechten, en overlijdt, of de benen neemt.
Afgelopen week nam de Tweede Kamer een motie aan die beoogt om donoren die het voor gezien houden, en Nederland verlaten, te blíjven belasten. NSC en BBB stemden mee met die motie. Europa, en Nederland voorop, bezwijkt onder de kolder waar de 'Firestarters' geld voor willen. Oorlogen, uitkoopprojecten, vluchtelingenopvang, klimaatdoelen, cultuur, onderwijs, subsidies links en rechts, en méér geld voor 'Europa'. Het is de rochel van een ten dode opgeschreven economie. Wat u nu nog niet merkt, in veel gevallen, omdat u 'het' nog wel kunt betalen, maar daar willen politici als Dassen en Timmermans verandering in brengen. Ze rusten niet voordat iedereen, behalve zijzelf, niet meer heeft dan 'Social Credit', conform het in Davos geformuleerde ideaal, dat van harte wordt gesteund door de 'bovenklasse' die het geld drukt.
U zult begrijpen dat ik geen populaire gast ben in de 'Rookkamer' waar de discussies plaatsvinden die het 'Beleefde Tafelgesprek' ontstijgen, waar de 'Firestarters', en hun op voordeeltjes loerende fanclub ruimschoots in de meerderheid zijn. Ik zoek die 'Rookkamer' ook niet meer op, omdat het met elke nieuwe dag zinlozer wordt. 'Atlas Shrugged'. Laat het maar gebeuren dan. Alleen hier op mijn blog bijt ik nog van mij af, in de hoop op een wonder. Maar als iemand 'Aan Tafel' een politiek beladen onderwerp aansnijdt, en 'Poep Praat', zeg ik dat ook. Vaak is dan de reactie iets in de geest van: 'O jee! Hebben we het tóch weer over politiek!' Blinde paniek. Let wel, ik sta open voor goede ideeën en steekhoudende argumenten, en ik laat hierboven ook zien dat ik absoluut niet afwijzend sta tegenover de constructie en het onderhoud van een betaalbare vloer onder het maatschappelijke bouwwerk, en infrastructurele projecten die ergens in de toekomst gaan renderen. Integendeel!
Iemand 'Praat Poep' als hij of zij bestedingsdoelen van publiek geld bepleit die niet renderen, en 'Weggegooid Geld' zijn, waarbij alleen de 'Firestarters' en hun fans profiteren, zolang er nog wat te halen valt bij de mensen die het moeten verdienen. Dus toon maar aan dat er wel degelijk sprake is van een rendement, dan hebben we tenminste een discussie op inhoud. Dan kunnen we vergelijken. Maar als ik met mijn inzicht in de materie een bepaald bestedingsdoel aanmerk als 'Weggegooid Geld', en mijn opponenten komen niet verder dan één of ander sentimenteel verhaal, of 'Leuk Toch?', of dat we niet zo egoïstisch moeten zijn en iedereen in de hele wereld moeten 'helpen', zélfs als ze niet geholpen willen worden, en bereid zijn tot een oorlog met ons om dat duidelijk te maken, dan schrik ik er niet voor terug om te laten zien wat de consequenties zijn als je je geld over de balk smijt, of het dumpt in diepe zwarte gaten waaruit geen ontsnappen mogelijk is. Onveranderlijk zeggen ze dan dat ze dat helemaal níet willen, die slavernij, meer oorlog, en meer 'Big Brother'. Wat ze willen, is hun 'cake' opeten, én hem bewaren voor morgen. Okay, Jodocus, ga dan nu maar een mud aardappelen halen in je petje, en neem op de weg terug even de dichte gaatjespan mee……..