De allerbeste wensen voor 2025!
Laten we hopen dat de situatie in de wereld niet nog verder uit de hand loopt, en dat 'Cooler Heads Prevail'. Wat uiteindelijk ook beter is voor al die 'andere activiteiten' waar we geld en menskracht voor nodig hebben om de kwaliteit van ons leven op peil te houden, en zo mogelijk naar een nóg hoger niveau te tillen.
Het is uiteindelijk allemaal 'mensenwerk', zowel de constructie, als de destructie. Een minuscule fout in ons denkproces kan catastrofale consequenties hebben als de terugkoppeling ontbreekt, en we doordenderen op de ingeslagen weg zonder ons te herpakken. Dan bezwijken bruggen, storten gebouwen in, en vliegtuigen vol mensen neer, en slaan mensen elkaar op niks af de hersens in, die niet naar behoren functioneren, om welke reden dan ook.
We *weten* wel hoe het komt dat we blind en doof doorrennen, of doorgraven in dat konijnenhol waar we via de (sociale) media in zijn gelokt, maar wie heeft er in deze 'jachtige' tijd nog de rust voor 'Checks and Balances'? We moeten door, door, door……
Gisteravond, tegen mijn gewoonte in, 'voor de buis gehangen', genietend van de 'Toppers'. Niet typisch mijn genre muziek, maar in de 'Oudejaarsconference' had ik totaal geen trek, omdat ik al geruime tijd klaar ben met het hedendaagse 'cabaret' vol voorspelbare zuurpruimen en betweters die het 'Domme Volk' de les lezen. Dan toch liever een zaal vol uitgelaten medelanders die al die 'meezingers', met veelal banale teksten, uit hun hoofd kennen, en de tijd van hun leven hebben met mensen die ze verder niet kennen, verbonden door de muziek, ons gebracht door goede 'showmensen' die permanent 'in opspraak' zijn, en daarnaast ook nog eens heel behoorlijk kunnen zingen. Ik miste Borsato, Gordon, Frans Bauer en 'Ali B.' in de 'line-up', gebrouilleerd met andere artiesten, even geen zin deze keer, of door zuurpruimen en betweters afgefikt, en daardoor uit beeld omdat de 'omroep' daar gevoelig voor is.
Het is niet mijn recalcitrante aard die een lans breekt voor 'in opspraak' geraakte artiesten, maar ik scheid het gedrag van de privé-persoon van zijn of haar 'overige kwaliteiten', en ik ben wars van 'social shaming' als ongereguleerde broodroof. Dat Johnny Cash 'in de bak' heeft gezeten, en dat Elvis, net als zo ontzettend veel andere artiesten, zwaar aan de 'dope' was, en zich in een film als de overtreffende trap van een 'Bruut' liet zien door zijn vrouwelijke tegenspeelster over de knie te leggen, dat scheid ik volledig van wat ze *mij* te bieden hebben. Op basis van die grondhouding kan ik het mij ook veroorloven om *iedereen* die dit blog leest een gelukkig 2025 te wensen, niet slechts mijn vrienden.