In bepaalde kringen is dat een axioma.
Echter, als je een team hebt van zwaarlijvige amateurs zonder spelinzicht, kun je beter met zijn allen voor de goal gaan liggen om tegendoelpunten te voorkomen. En wat opgaat voor het edele balspel, gaat ook op voor landen met zekere geostrategische ambities. Een 'winnend team' moet 'in balans' zijn om zelfs maar te kunnen nadenken over een strategie. Dat kan gebaseerd zijn op 'Totaal-voetbal', om de beeldspraak maar even aan te houden, of één 'briljante spits' en een team van dienstbare werkers, die minimaal een 'goed schot' in de benen moeten hebben om de 'briljante spits' te kunnen bedienen, terwijl ze in de verdediging elke tegenstander die de middenlijn oversteekt zonder genade onderuit schoffelen, 'in dienst van het team'.
Het bovenstaande is geen sollicitatiebrief voor coach van het Nederlands elftal, maar een ruwe schets om helder te maken dat het kiezen van de aanval niet zonder meer een winnende strategie is. Vanaf eind jaren negentig wierp Poetin tot driemaal toe de vraag op of Rusland wellicht toe kon treden tot de NAVO. Ik heb het hem niet gevraagd, maar als ik met hem meedenk, dan begrijp ik zijn avances vanuit het perspectief dat als je niet 'aan tafel' zit, je op de menukaart staat. Zeker op het moment dat de NAVO-landen 'het licht' leken te zien, en ze het door hen zelf in het leven geroepen Moslim-terrorisme uitriepen tot hun existentiële vijand, lag het voor de hand om landen die de wereld al langer door die bril bekeken, meer in het bijzonder Rusland, maar ook China en India, een plek 'aan tafel' te gunnen.
Niet alleen wees de NAVO die suggesties af, ofschoon ze in de periode na '9/11' volop met landen samenwerkten die al langer te boek stonden als tegenstanders van de 'Muslim-Brotherhood', eerder nog door de NAVO opgekweekt tot 'Al Qaida' om de Sovjet-Unie op de knieën te dwingen, inclusief het Syrië van Assad en het Libië van Gaddafi, maar ze staken hun 'partners' op enig moment een mes in de rug, terwijl Rusland bemerkte dat de afwijzing niet puur op 'technische' gronden was, maar dat het land inderdaad werd gezien als tegenstander, ondanks de verwoede pogingen van Poetin om van Rusland een partner van het 'Westen' te maken. Niet alleen via de handel, en het 'openen' van de Russische markt voor 'Westerse' bedrijven die bereid waren te investeren, ofschoon de winsten subiet de grens over vlogen, maar ook in de strijd tegen 'Moslim-terreur'. Zo waarschuwde Rusland de VS voor twee broers die uiteindelijk in Boston een dodelijke aanslag zouden plegen tijdens de 'Boston Marathon', zonder dat de FBI er iets mee deed.
Ondertussen rukte de NAVO op richting de grens met Rusland, tegen de beloften van 'Westerse' leiders in. Er stond niets 'op papier', maar ook dat had weinig uitgehaald, want 'Westerse' landen waren al overgeschakeld op 'Rules Based', en 'Law Based' vergt dat overtreding van de 'Law' bestraft dient te worden. Wie zou dat moeten doen dan? Dat leidde tot Poetin's toespraak tot zijn 'vrienden' van de NAVO-landen in München, tijdens de 'European Security Conference' van 2007, waar hij hen waarschuwde om te stoppen met de expansie van de NAVO in oostelijke richting. Meer in het bijzonder had hij ernstige zorgen over expansie waarbij Georgië en Oekraïne ingelijfd zouden worden. Daarbij wierp Poetin zich op als de beschermer van de Russische taal en cultuur, en daarmee samenhangende traditionele waarden, alsmede het Orthodoxe geloof.
Merkel en Sarkozy begrepen het als een serieuze waarschuwing. Anderen zagen er een uitnodiging in om Poetin te laten zien wie er de baas was in de wereld. En die laatste groep, onder leiding van de VS, de opportunistische 'NeoCons', met Bush jr. als gekozen staatshoofd, won het pleit. Inplaats van, zoals Poetin vroeg, in overleg te treden over die NAVO-expansie, om al doende te komen tot een duurzame vrede en een solide veiligheidsstructuur in Europa, nodigde de NAVO Georgië en Oekraïne uit om lid te worden van de NAVO.
Alles wat daar op volgde heb ik op dit blog tot in detail geanalyseerd, maar het 'signaal' dat de NAVO afgaf was ondubbelzinnig: 'Kom maar op, met je grote mond!' Georgië, noch Oekraïne werden ingelijfd bij de NAVO, en inmiddels zegt zelfs draaikont Rutte dat daar ook geen sprake van zal zijn, iets wat u en ik niet moeten begrijpen als een toezegging. De houding van het 'Westen' tegenover 'nuttige landen' en 'nuttige idioten' is dat ze probleemloos met hen samenwerken, om hen het volgende moment een mes in de rug te steken. Het is een 'Janus-kop' zonder principes of geweten. En het is mij een volslagen raadsel waarom wij in Nederland dat cynische opportunisme niet slechts slaafs volgen, maar zelfs vooraan staan te dringen om er leiding aan te geven. Hoe kan je bewondering hebben voor een 'slang' als Rutte? En nee, het is niet alleen Rutte. Ons hele land etaleert een gebrek aan ruggengraat en kruiperigheid voor de macht die misselijkmakend is. Ik begrijp nu ook beter waarom ons land meer SS-ers telde in de Tweede Wereldoorlog dan verzetsmensen.
Hoe dan ook, terwijl Europa zich opmaakt om de NAVO in leven te houden, ook als de VS zich terugtrekt, of er alleen nog bij wil horen als het Trump uitkomt, hoop ik vurig dat we ons herpakken, voordat het ons Waterloo wordt. Met 'geboren verraders' moet je niet ten strijde *willen* trekken. Laat dat lucratieve 'Rules Based' varen, en laten we terugkeren naar 'Law Based' voordat we alles verspelen wat wij zelf, en onze voorouders, hebben opgebouwd. Eerder deze week was ik in Zutphen en Doesburg, twee pareltjes in het Nederlandse landschap met een rijke historie, die tot bloei kwamen als 'Hanzesteden', tot de verzanding van de IJssel het einde betekende. Maar bewaard gebleven als monumenten-van-welvaart, voortgekomen uit de handel met de Oostzee, tot diep in Rusland. De Tachtig Jarige Oorlog was bepaald geen zegen voor ons land, en laat dat een waarschuwing zijn. Niet aanhaken bij een groep machtswellustelingen zonder strategie die nog moeten beginnen aan het opbouwen van een leger, nadat alles wat we hadden de afgelopen drie jaar werd weggegeven aan vazalstaat Oekraïne, op basis van een giftig plan om langs die weg Rusland op de knieën te dwingen.
Laten we ons toeleggen op het verdedigen van wat we hebben, en stoppen met aanvallen. Ik las op 'X' dat onze nationale strateeg Rob de Wijk helemaal in zijn nopjes is met het plan van de regering om Nederland aantrekkelijk te maken voor academici die brodeloos worden door de ingrepen van Trump in de VS, waar de 'Orange Man' door die bezuinigingen wil bereiken dat de VS weer 'lucht' krijgt om de échte economie uit de dood te laten herrijzen. Mijn niet altijd even vlijende woorden over academici zijn ook hier van toepassing, vrees ik. Zéker als we doorzetten op de ingeslagen weg, en uit zijn op oorlog met Rusland tot de dood er op volgt. Méér 'Rob de Wijk's' met volop 'tekst' en twee linker handen, goed voor columns, theatershows en praatprogramma's, gaat ons niet alleen niet helpen, maar het kost dat het barst. Als je persé in de aanval wil, heb je niets aan meer supporters.