Voor commentaar op de ontwikkelingen in Oekraïne verwijs ik u naar de 'In English' sectie van dit blog.
Volgens Teletekst werkt bijna de helft van de musea in ons land met verlies. Ik weet niet hoe de vlag erbij hangt voor het 'Amsterdam Museum' voorheen bekend als 'Amsterdams Historisch Museum', dat onderzoek deed naar de vraag waar het goud op de 'Gouden Koets' vandaan kwam, maar ik kan mij voorstellen dat ze met verlies draaien als ze daar hun geld aan uitgeven. 'Who Cares'? Anderzijds zag u mij hier eergisteren uitpakken over een kunstwerk in het museum 'Voorlinden', en heeft u misschien ook wel gedacht: 'Who Cares'?
Ook de theaters hebben het zwaar, meldde Teletekst eerder, en dat geldt voor meer culturele activiteiten die het moeten hebben van 'bezoekers'. Als gevolg van de 'Maatregelen' waar de regering ons mee treiterde toen 'covid' nog een ding was, wat alles tot op het bot ontregelde, en belastte met kosten die het 'resultaat' nu zwaar onder druk zetten, wat autonoom de inflatie weer aanwakkert nu die instellingen een manier moeten zien te vinden om het geld te verdienen dat ze toen tekort kwamen. Ik voel mijzelf niet geroepen om de 'Reddende Engel' uit te hangen door mijn bezoek aan theater, optredens en musea op te voeren, maar ik laat mij vooralsnog ook niet weerhouden door de hogere kosten, zolang ik het mij kan veroorloven. Ik ga als ik interesse heb, maar toen ik vorige week een Amerikaanse muzikante en haar band zag waar ik wel een fan van ben, en hoorde hoe dankbaar ze was voor de mogelijkheid om weer op te treden, terwijl het allemaal nog niet zo makkelijk was als voorheen, en dat ze haar nieuwe album niet uit kon brengen op 'vinyl', onderstreepte dat voor mij de spagaat waarin we nu zitten.
Regeringen gooien met miljarden, maar waar komt het terecht? In Oekraïne en bij de wapenproducenten, ja. Maar ook op zoveel andere plekken in de samenleving, en in het buitenland, waarvan ik betoog dat het geen legitiem bestedingsdoel is. Tegelijk, en dat zeg ik erbij omdat ik geen verkeerde indruk wil wekken, vind ik uitgaven van de overheid die de 'Cultuursector' overeind moeten houden ook weggegooid geld. In een uitgesproken welvarend land moet er uiteraard wel geld zijn voor de 'Cultuurtempels', de gebouwen en het onderhoud, maar niet voor de 'gezelschappen' en de 'stukken'. In het verleden mocht ik graag een bezoek brengen aan het 'Stedelijk' in Amsterdam, maar de laatste jaren kom ik er niet meer, omdat ik het 'bagger' vind, terwijl ik de vaste 'waarden' die er nog hangen of staan wel kan dromen. Ze zijn mij dus kwijt, maar als anderen juist ontzettend gecharmeerd zijn van wat het 'Stedelijk' brengt, dan hoeven ze zich geen zorgen te maken voor de toekomst. Komen ze echter geld tekort, dan doen ze iets verkeerd, en dan moet dat niet worden 'ingevuld' door een subsidieverstrekker die het museum op pad stuurt met een opdracht om uit te zoeken waar het goud op de 'Gouden Koets' vandaan komt. Of soortgelijke verspilling van grondstoffen, tijd en energie in een tijd waarin daar gebrek aan is.
Het ligt altijd gevoelig, dat soort kritiek, want je hebt het over mensen die voor hun levensonderhoud afhankelijk zijn van de overheid die de subsidie verstrekt, en anders belanden ze aan de 'hongerpaal', of ze moeten een ander vak kiezen. Of, en dat bestaat natuurlijk ook, ze interesseren een 'Mecenas'. Iemand die bulkt van het geld, en die wel iets in de muzikant, acteur, schilder of beeldend kunstenaar ziet. Niet zelden leidt dat tot een 'constructie' die niet door de 'MeToo'-beugel kan, maar dat vind ik zelf pas problematisch als de 'Mecenas' mijn geld uitdeelt, omdat hij of zij zelf in dienst is van de overheid. (Of als er minderjarigen 'gelijmd' worden, of als er geweld wordt gebruikt). En het wordt alleen maar erger als daarna de vervolging en hechtenis na klachten ook nog worden afgeboekt van mijn (en uw) inkomen via de belastingpot.
Bedenk ook dat veel types die in de marge meeliften op die 'Gravy Train' van de gesubsidieerde activiteiten, aan elkaar hangen van de pretenties, en helemaal geen benul hebben van wat 'Cultuur' is, of waarom iets 'Kunst' is. Met als gevolg dat ze zich in laten palmen door de grootste 'hoeren' die vooral goed kunnen 'ouwehoeren', waardoor ze een zweem van valse mystiek oproepen rond het product dat ze aan de mens proberen te brengen. 'Ingeblikte Stront van de Kunstenaar'. Ze lachen zich een ongeluk als deze of gene 'kunstkenner' er geld voor over heeft. En nogmaals, als die 'kunstkenner' daar zijn of haar eigen geld aan uit wil geven, hoort u mij niet klagen. Wat ik aan de muur heb hangen hoeft u niet mooi te vinden. Een 'krabbel' waarvan ik meen dat 'mijn kleine broertje' dat ook kan maken aankopen met je eigen geld, en ophangen in je eigen huis of museum, alles gefinancierd met je eigen geld, daar is niks mis mee. En als je dan scheepsladingen bezoekers trekt, gun ik het je van harte. We kunnen als gemeenschap in de praktijk ook niet voorkomen dat een museum, gefinancierd met publiek geld als 'startkapitaal', vol komt te hangen met 'krabbels', maar als er dan niemand komt, kan de directie haar biezen pakken, en mag een andere directie het proberen. Komt er niemand naar je dansvoorstelling? Toedels! Vijf-man-en-een-paardenkop voor je 'pop-podium'? Tabé!
Echter, als 'Maatregelen', oorlogen, sancties en andere ontwrichtende activiteiten van de overheid het vloerkleed onder je bestaan uit trekken, dan wordt het tijd die overheid op safari te sturen, en zeker als die overheid volop investeert in het veranderen van de 'Cultuur' in andere landen.