We komen niet in vrede, en hebben niks te bieden.
Hoe verhoudt ons 'koloniale verleden' zich tot ons 'koloniale heden'? Zeker sinds de ineenstorting van de Sovjet-Unie hebben we wereldwijd, samen met onze 'partners' binnen de NAVO, een spoor van vernielingen achtergelaten. En de laatste twintig jaar zijn we echt helemaal 'los' gegaan. Wat motiveert ons?
Na eeuwenlang in Europa onderling elkaar de hersens te hebben ingeslagen, gemotiveerd door macht, en ondersteund door de religie, sloegen Europese landen op enig moment de vleugels uit. Italianen uit Venetië ontwikkelden de 'Zijde-Route', en zeevarende landen ontdekten dat de aarde niet plat was, zoals hun tweedimensionale kijk op de mensheid als 'Wij Goed' en 'Zij Fout', en gingen op ontdekkingsreis. Spanjaarden en Portugezen volgden Columbus. Het minuscule en welhaast spreekwoordelijk onbestuurbare Nederland, waar alles 'op zijn elf-en-dertigst' ging, en de religie geen grip meer had op het bestuur, legde zich toe op het ontwikkelen van de 'handel'.
Er gingen wel militairen mee, en de schepen waren wel bewapend, maar we kwamen in principe in vrede, brachten 'hebbedingetjes' mee, de 'kralen', en ruilden die tegen wat er lokaal werd aangeboden, en met winst verkocht kon worden in Europa. De Britten legden het anders aan. Die verzekerden zich van bestuurlijke macht ter plekke, en bonden gretig de strijd aan met andere Europese landen die zich lokaal al hadden gevestigd, en bouwden aan een imperium. In (Noord-) Amerika, Azië en Afrika. Hoewel ze allerlei rijkdommen verzamelden, was wat ze meenamen voor de handel slechts voor de bescheiden thuismarkt. In Spanje en Portugal ging het primair om goud en 'kostbaarheden', alsmede het verspreiden van het Katholicisme, waarbij geweld niet werd geschuwd.
De zeeën werden gaandeweg onveiliger. Piraterij werd een 'business-model'. Wat betekende dat ook ons land gedwongen werd een 'vloot' te ontwikkelen om de handelsroutes te beschermen. Op strategische punten werden 'forten' gebouwd. En in 'zeeslagen' bonden we de strijd aan met de Britten, waarbij de 'adelijke bestuurslagen' volop aan kruisbestuiving deden, waardoor er feitelijk weinig 'Brits' is aan wat er in Londen uiteindelijk de dienst uitmaakte. Duitsers, Nederlanders en Fransen participeerden volop in de strijd om de macht op dat eiland. Boris Johnson is trots op zijn Duitse 'roots', die hem verbinden met het zittende Duitse vorstenhuis, dat met een Joods/Duitse innovatie via de uitvinding van het 'Fiat-geld' bouwde aan een wereldomspannend netwerk van vazalstaten.
Waar de Britten nu nog altijd overal vooraan te vinden zijn waar de wereld in brand staat, is dat te herleiden tot die fase in hun ontwikkeling. Wel een stuk ouder geworden, maar nog steeds niet volwassen. En Nederland loopt er gemesmeriseerd achteraan, in het besef dat we uiteindelijk tweede viool speelden na een 'Gouden Eeuw', omdat we te 'lief' waren geweest, en zo de 'Bitch' werden van de Britten. Zo kijken we niet naar onszelf op dit moment, en het is ook geen poging van mij om de wreedheden die Nederlanders, zeker tegen het eind van het koloniale tijdperk begingen, te verdoezelen. Maar waar er nu veel te doen is over de 'slavenhandel', wordt 'vergeten' dat de handelaren die zich daarmee bezighielden die slaven kochten van lokale vorsten. Het waren zwarte koningen die voor de aanvoer zorgden, en zonder begin van scrupules of enig vermoeden van humanitair besef hele volksstammen verkochten, zonder daartoe te worden gedwongen.
Daarmee valt slavernij niet goed te praten, of de evidente wreedheden uit die tijd. Maar het was een wrede wereld. De Nederlanders die hun tenten opsloegen in landen ver van huis waren in meerderheid geen nobele zielen. Sterker nog, degenen die zich er op voor lieten staan met nobele bedoelingen de lokale bevolking ons superieure Christendom bij te willen brengen waren de mensen die je als 'inboorling', 'indiaan' of Boeddhistische, danwel Hindoeïstisch Aziaat beter kon proberen te ontlopen. En dat is de overeenkomst met die Farizeeërs nu, die zichzelf zalven omdat ze overal mensen willen 'bevrijden', met hun bommenwerpers, drones, kruisraketten en tot de tanden bewapende 'special forces'.
Kijk even om, met een focus op de afgelopen twintig jaar, en vertel mij welke landen, en welke volkeren blij mogen zijn dat wij ons met hen hebben bemoeid. Afghanistan, Libië, Syrië, Irak, Yemen, Somalië, Oekraïne, Egypte, Venezuela, Cuba, Bolivia, Argentinië, Iran, Haïti, Columbia, Mexico. En de lijst is veel langer, waar bijna geen land in Afrika, Zuid-Amerika of Azië niet aan den lijve heeft mogen ervaren hoe wij in onze capaciteit van 'zendeling' over hen denken. De formele slavenhandel is gemoderniseerd als 'mensenhandel' en met oorlogsgeweld gecreëerde 'vluchtelingenstromen'. Maar dan is het enige verschil met die wrede tijden aan het eind van de middeleeuwen dat we nu niks meer betalen. Dat we niks meebrengen. Dat we niet meer handelen, maar handelaren in de dood zijn geworden. Al onze productie is wapenproductie, en wat er aan 'Fiat-geld' mee samenhangt, eufemistisch 'dienstverlening' genoemd.
Inmiddels zijn we in ons hoofd zo corrupt, dat het vuur naar binnen is geslagen, en we op onnavolgbare wijze druk zijn onszelf constant opnieuw uit te vinden als 'bevrijders', om het momentum niet kwijt te raken, waardoor we geen excuus meer zouden hebben om met bommen te smijten, brand te stichten, mensen op te jagen, en vrienden op niks af van ons te vervreemden. Je kan niet even ademhalen, of iemand bedenkt weer een nieuwe 'gehoorzaamheidstest'. De nieuwste 'hersenscheet' is het 'gratis' beschikbaar stellen van zonnebrand op terrassen in de strijd tegen huidkanker. Hoe lang nog voor we babies, gepamperd en wel, opsluiten in hun couveuse bij de geboorte, genietend van een virtueel, gesubsidieerd 'Fieldlab' experiment, en alle gelul er omheen, en pas eruit bij overlijden, honderd jaar later? Voor hun eigen bestwil. Terwijl we de robots op pad sturen om bommen te gooien en te schieten op iedereen die zijn of haar couveuse verlaat, of woont in een land zonder couveuses.