Hubert Smeets schoffeert in NRC Lavrov, de Russische minister van buitenlandse zaken, omdat Lavrov in de overwinning van Zelinsky bij de parlementsverkiezingen in Oekraïne een hoopvol signaal ziet.
Volgens Smeets valt er niks te juichen voor de Russen, omdat de openlijk pro-Russische partijen op geen stukken na evenveel zetels hebben gehaald als vóór de coup van Victoria Nuland en consorten. Dat soort geluiden uit het Russofobische kamp verhullen de complexe realiteit, en onzekerheid, nu een ‘outsider’ de absolute meerderheid heeft behaald. Wat Smeets mist, is dat ‘Moskou’, anders dan het ‘westen’, niet de ambitie heeft om Oekraïne te controleren.
Sterker nog, een gezond, niet-militaristisch, op economische samenwerking, en de bevordering van de welvaart in Oekraïne gerichte regering is een zegen voor ‘Moskou’. En ofschoon niemand met enige zekerheid kan zeggen of Zelinsky op dat spoor zit, kan het niet slechter dan wat het was. De veldtocht van Porochenko tegen de Russisch-georiënteerde oostelijke provincies hebben het land geruïneerd.
Waar Smeets op zinspeelt, vrees ik, is dat het ‘westen’ een toenadering tussen ‘Moskou’ en ‘Kiev’ zal begroeten met sancties, complotten, sabotage, intriges en militaire actie van de ‘Gladio-eenheden’. De ‘Stay-Behind’ guerrilla-eenheden van de NAVO die we kennen onder die naam nadat Giulio Andreotti een boekje open deed over de organisatie die eerder dood en verderf had gezaaid in Italië, om een ‘linkse’ regeringscoalitie in dat land te voorkomen. Het enteren en in beslag nemen van een Russische tanker, omdat dat schip betrokken zou zijn geweest bij het blokkeren van de ‘Kerch’-doorgang, na een conflict rondom Oekraïense marine-eenheden, pal na de verkiezingsuitslag, lijkt mij een initiatief van de ‘subversieven’, om Zelinsky pijn te doen. Maar wéten doe ik dat niet. Het is in deze fase een ‘educated guess’, waarbij ik vele beren op de weg zie, net als Stephen Cohen, ‘professor emeritus of Russian studies, history, and politics at New York University and Princeton University’. Of mijn 'educated guess' beter is dan die van Smeets, zal de tijd uit moeten wijzen.
Tom Luongo schetst in DIT artikel waarom Oekraïne veel te verliezen heeft als het land er niet in slaagt tot overeenstemming te komen met Rusland. Oekraïne wás ‘pijplijnland’. En daarom ook doelwit van Victoria Nuland's 'Fuck-the-Eu-Regime-Change'-operatie. Het Russische gas stroomde via Oekraïne naar Europa. Na herhaaldelijke machtsspelletjes van de Rusland-vijandige partijen, een ‘speeltje’ van de oligarchen in het land die Godsgruwelijk rijk werden van de handel in gas, zoals mevrouw Timochenko en andere vrienden van Smeets & co, ver voor de ‘Regime Change’ operatie van mevrouw Nuland en de heer Timmermans, begon ‘Moskou’ met het zoeken naar alternatieven. Het Oekraïne van Smeets’ vrienden veroorzaakte met enige regelmaat onderbrekingen in de gasleverantie, en ze tapten illegaal gas af voor eigen gebruik/extra winst.
Nordstream omzeilde Oekraïne voor levering van gas aan Duitsland, en Nordstream II en Turkstream worden over niet al te lange tijd opgeleverd. Als Gazprom en ‘Kiev’ er niet uitkomen, is dat vooral voor ‘Kiev’ een aderlating. Maar voordat ‘Kiev’ die inkomstenbron veilig kan stellen, zal er toch tenminste voortgang moeten zijn in de andere ‘dossiers’. Zelinsky heeft er geen geheim van gemaakt vrede met Moskou te willen sluiten, maar over de Krim valt met ‘Moskou’ niet te praten. Daar hebben Nuland en Timmermans voor gezorgd. De ‘Donbass’ is een ander verhaal. En bedenk dan ook dat de nu nog vacante zetels in de Rada het gevolg zijn van die oorlogssituatie, en als de vrede getekend zou worden, komen er nog flink wat pro-Russische stemmen bij, al zal in dat geval ook de partij van Zelinsky vermoedelijk goede zaken doen.
Ergens las ik dat de EU met mevrouw von der Leyen op de plek van Juncker vermoedelijk sterker anti-Russisch zou worden. Ook dat waag ik te betwijfelen. De politieke vleugel binnen de CDU waar zij uit afkomstig is, was fel anti-communistisch, maar de sociaal conservatieve Poetin kan daar op meer krediet rekenen dan de met ‘Identity Politics’ versmolten ‘Nordic’ politiek die zoveel invloed heeft gehad op het beleid van de EU. Daarbij vertrouwen het Duitse en Franse bedrijfsleven de ontwikkelingen in de Verenigde Staten en het Verenigde Koninkrijk voor geen meter. Het stabielere Rusland en China, met hun grootse plannen voor de uitbouw van een EurAziatische infrastructuur, en interessante afzetmarkt, ligt hen beter.
De hysterische opdracht in ons land om het hele land van het ‘gas’ af te halen heeft volgens mij niets te maken met milieu of klimaat, en alles met geopolitiek. ‘Den Haag’ ziet een nieuwe ‘Muur’ tussen Rusland en Europa ontstaan, maar ‘Berlijn’ en ‘Parijs’, en ook ‘Rome’, zitten er anders in. En dat zijn belangrijke EU-landen. De ironie is dan dat Oekraïne wellicht haar volwaardige plek aan tafel in gaat nemen, terwijl Nederland zich isoleert.
Zo ver is het nog niet, en zoals gezegd is het niet denkbeeldig dat ‘Stay-Behind’ terroristen en saboteurs voor het nodige vuurwerk gaan zorgen. En voordat u nu denkt dat ik hier een ‘pro-Russische’ wensdroom etaleer, wil ik graag nog even met u delen dat mijn wensdroom is dat we allemaal wegstappen van de afgrond, en alle gekkigheid, en gewoon weer normaal gaan doen, als volwassen mensen met verantwoordelijkheidsgevoel, en geloof in de toekomst.