Jammerjoh

Website voor mensen die niet klagen

Blind en doof doordenderen

Een ongeluk zit in een klein hoekje.

 

Sommige serieuze 'train-wrecks' zie je vér van tevoren aankomen. Alle lichten staan op 'rood', maar de 'machinist' ziet het niet. Afgeleid. Of hij of zij gelooft die 'signalen' niet, want die hebben nog nooit op 'rood' gestaan. Dan spreken we van 'menselijk falen'. In andere gevallen duikt geheel onverwacht het gevaar op, en zijn de treinpassagiers, en de machinist zelf, overgeleverd aan de waakzaamheid en reflexen van de bestuurder. Waakzaam zijn terwijl het werk in die fase 'geestdodend' is, omdat alles 'op rails' loopt, en geautomatiseerde systemen zorgen voor de beveiliging, vereist een 'ontspannen concentratie'. 

 

Dat is een soort 'zevende zintuig' alertheid, waarbij het voor een buitenstaander lijkt alsof je niet bij de les bent, totdat er iets onverwachts gebeurt, en de bestuurder razendsnel handelt, niet puur op basis van reflexen, maar nog steeds met het verstand erbij, zonder een spoor van paniek. Om, nadat het gevaar geweken is, en de buitenstaanders die toekeken nog met bonzend hart en 'versteend' voor zich uit staren, zonder zich precies te realiseren waar ze nou zojuist getuige van waren, gewoon door te gaan alsof er niks gebeurd is. Het is díe kwaliteit die we terugzien bij 'Formule 1' coureurs, maar er zijn veel andere beroepen waar een vergelijkbare kwaliteit, minder toegesneden op motorisch handelen bij hoge snelheid, het verschil maakt tussen iemand die 'meedoet', en iemand die zijn, of haar 'gewicht in goud waard is'. 

 

Tijdens mijn eigen professionele loopbaan had ik ook zo'n beroep, waardoor een grondige selectie vooraf geen overbodige luxe was. Meer en meer automatisering zorgt er bij dat soort beroepen wel voor dat de menselijke factor minder doorslaggevend wordt, omdat machines alert blijven zolang de stroomtoevoer niet wordt onderbroken, en als je de sensoren goed afregelt, met razendsnelle 'slimme' circuits voor de gecoördineerde beslissingen, dan neemt het veiligheidsniveau toe. En wordt het werk voor de betrokken mens minder aantrekkelijk, voorzover hij of zij daar een 'kick' uit haalt. De mens wordt in zulke gevallen doorgaans nog wel lange tijd gehandhaafd, omdat de stroom uit kan vallen, of omdat gebruikers het niet vertrouwen als er geen 'liftboy' is om die kooi te bedienen die ons naar de gewenste etage brengt. Dat is een voorbeeld van een functie die er niet meer is, omdat algemeen bekend is dat de lift veilig is, ook als er geen 'liftboy' is om op de knopjes te drukken. Waar we nu nog een 'liftboy' tegenkomen, is dat opulente decadentie. Of bedoeld als een beveiliging tegen vernielzucht en ongure types.

 

Wat geldt voor het besturen en bedienen van voertuigen, vaartuigen, vliegtuigen en complexe apparatuur, geldt ook voor andere beroepen. De 'belastinginspecteur' ziet (zag) dagelijks honderden aangiften, maar die ene waarmee 'gesjoemeld' is moet hem onmiddellijk opvallen. Deels training, deels een mentale alertheid die maakt dat je niet in slaap valt bij 'eentonig' werk. Vandaar dat er een 'Hester Bais' voor nodig was om te zien dat banken op grote schaal misbruik hadden gemaakt van de ruimte die de politiek had geschapen om nietsvermoedende MKB-ers, boeren, en semi-zelfstandige ondernemingen in de publieke sector, waaronder scholen en ziekenhuizen, en andere 'kleine zelfstandigen', een zogeheten 'renteswap' aan te smeren, wat er uiteindelijk voor zorgde dat die klanten, samen met de gepensioneerden en spaarders, de rekening betaalden toen de banken 'belly up' gingen tijdens de 'kredietcrisis'. 

 

Een 'train-wreck' dat verantwoordelijke bestuurders en politici hadden moeten zien aankomen, maar óf niet zagen, al zaten ze ernaar te staren, omdat de complete materie hen boven de pet ging, en ze afgingen op 'experts' binnen de 'fractie', óf ze hielden hun snavel omdat ze voor zichzelf mooie mogelijkheden zagen om in dat 'circus' bestuursfuncties te veroveren om die 'grabbelton' voor de banken gaande te houden, en nog uit te breiden, met mooie bonussen voor zichzelf. Hester Bais noemt verschillende namen van vooraanstaande politici, waaronder die van Paul Rosenmöller, wat onderstreept dat het gevaar uit 'onverdachte hoek' kan komen. Zij en haar co-auteur, Wink Sabée, gaven het boek, 'Worst Bank Scenario', met als subtitel 'Over Netwerkcorruptie en de Grootste Bankenfraude ooit', waarin ze alles optekenden, en zich grote moeite getroostten om het begrijpelijk te maken voor de niet-ingewijde, uit in eigen beheer, en ze stuurden de kamerleden een exemplaar. Oorverdovende stilte. Evenals uit de hoek van de 'Gevestigde Media'. Terwijl het verhaal met die fraude nog niet klaar is. Er zit nog véél meer onheil aan te komen, en ook dat wordt in dat boek helder aan de orde gesteld.

 

Hier op mijn blog besteedde ik er eerder aandacht aan, ten tijde van die onzinnige 'Europese Verkiezingen', omdat Hester Bais kandidaat was voor de partij 'Meer Directe Democratie', die het verschil had kunnen maken, ijverig doodgezwegen door diezelfde 'Gevestigde Media', en genegeerd door de andere partijen, waardoor 'MDD' uiteindelijk beduidend minder stemmen kreeg dan de partij van Paul Rosenmöller, of één van die andere partijen afgeladen met sjoemelaars en wegkijkers. Zelfde patroon, ander onderwerp, waar de integere Nederlandse journalist Eric van de Beek uiteindelijk gedwongen werd om zijn zeer zorgvuldig opgebouwde boek 'Het MH-17 Bedrog' in eigen beheer uit te geven. Ook daar heb ik op dit blog al veel naar verwezen.

 

Tegen ongelukken die in een klein hoekje zitten is het lastig om je als samenleving te beschermen. Je moet al de mazzel hebben dat je zo'n 'Formule 1-coureur' als minister, of premier hebt, inplaats van een 'verbinder' die druk is met zich opwerken in de 'banencarrousel' van dat corrupte netwerk, maar 'train-wrecks' voorkomen, waarbij onze trein het ene na het andere rode licht passeert, en maar doordendert richting de afgrond, dat vergt een 'gemesmeriseerde' politieke- en bestuurlijke bovenlaag, een ingekapselde journalistiek, apathische burgers, benevens, zoals Hester Bais onderstreept in dat voornoemde boek, een medeplichtige 'wetenschap'. Dat mensen die werkzaam zijn in wat ik hier steevast de échte economie noem, de industrie, landbouw, transport en handel, geplukt en geschoren worden door een almaar groeiende laag 'kannibalen', 'profiteurs', 'bloedzuigers', 'parasieten', is ons doodvonnis. Die lichten staan niet voor niks op rood. 

Go Back

Comment