Jammerjoh

Website voor mensen die niet klagen

Badwater

Yannis Varoufakis, de Griekse minister van financiën die struikelde over de ‘oplossing’ voor de Griekse staatsschuld, bepleit een ‘harde Brexit’.

 

Zelf zit ik ook op die lijn, maar vanuit een ander perspectief. Varoufakis is, om begrijpelijke redenen, knap chagrijnig over de ‘koude douche’ die de EU voor de Grieken klaar had staan toen er op grote schaal bleek te zijn gesjoemeld met de ‘boekhouding’. Herinnert u zich dat nog? Uiteenlopende banken hadden schulden van de Griekse overheid weggemoffeld, om te voorkomen dat de aanvraag voor toetreding van Griekenland tot de EU zou worden afgewezen. Nadat de ‘conservatieve’ regering plaats had gemaakt voor de ‘sociaal democraten’, en die de lijken in de kast aantroffen, en er mee naar buiten kwamen, was het Europese Huis te klein.

 

Als gevolg van dat schandaal wonnen ‘linkse populisten’ de verkiezingen, en werd Varoufakis minister. Die sloeg in ‘Brussel’ met zijn vuist op tafel, en eiste dat niet het Griekse volk met de rekening werd opgezadeld, maar de banken die, linksom of rechtsom, het geld hadden geleend. Of anders dat de EU haar solidariteit met het Griekse volk onderstreepte door die schuld (in belangrijke mate) over te nemen. Maar ‘Brussel’ trok aan het langste eind, aangevoerd door onze eigen ‘sociaal democratische’ minister van financiën. Griekenland werd niet buitengesloten, en stapte er zelf ook niet uit. De leningen werden ‘doorgeschoven’, en waar in heel Europa de rente richting nul procent ging, betaalden de Grieken de hoofdprijs. 

 

De snoeiharde houding van ‘Brussel’ werd ingegeven door de landen met de grootste ‘belangen’ in de ‘bankensector’. Waaronder de Britten, met hun ‘City’, naast de grote Duitse en Franse banken, met name. ‘Austerity’ was in Europa een mantra, nadat de banken met biljarden tegelijk waren gered, en toegang kregen tot ‘goedkoop geld’, dat ze met een leuke winst, risicovrij, konden ‘uitlenen’. In elk geval tot de volgende crisis. 

 

De situatie voor de Britten is volledig anders dan destijds voor de Grieken. En ook anders dan Noorwegen, waar Varoufakis het Verenigd Koninkrijk mee vergelijkt, door ze een 'Noorwegen-plus' uitkomst voor te houden als meest waarschijnlijke eindresultaat, als ze maar eerst vertrekken. Het Verenigd Koninkrijk heeft, net als Nederland, een economie die drijft op ‘Service’. Meer in het bijzonder ‘Financial Services’. 'The City'. Wat betekent dat een vertrek uit de EU dat land zomaar de kop kan kosten, als de EU zelf gewoon blijft voortbestaan. En nu steeds meer ‘klassieke’ Eurosceptici hun bezwaren tegen ‘Europa’ intrekken, en voorstellen doen om de ‘Unie’ van binnen uit te veranderen, zodat het minder een ‘Voor de Banken’-Unie wordt, en meer een ‘Voor-het-Volk’-organisatie, zou het zomaar kunnen dat het Verenigd Koninkrijk straks ‘Dat Eiland voor de Kust’ is. 

 

Dat het die kant op gaat is nog allerminst zeker. En een ‘Harde Brexit’ is voor Nederland, met zijn verstrengelde belangen in de ‘City’, beslist pijnlijk. Temeer daar het gas op is, en de verplichtingen die de Nederlandse regering internationaal heeft als ‘Atlantisch/Groen Gidsland’ ons nog een arm en een been gaan kosten. Maar elders in Europa maakt men zich op voor een flinke koerswijziging, zo is mijn indruk. Het grootste probleem, zo komt het mij voor, is dat ‘establishment partijen’, en hun adviseurs, niet meer in staat zijn een eigen visie te ontwikkelen, maar in een ‘anti-populistische-kramp’ zitten. Het is een ‘trekpop-reflex’ geworden dat als een vooraanstaande ‘populist’ een bepaalde visie ontvouwt, je ‘tegen!’ moet roepen. De politieke evenknie van wat investeerders ‘contrair’ noemen, waarbij je koopt en investeert op het dieptepunt van de ‘markt’, om winst te kunnen maken als de ‘markt’ weer aantrekt. 

 

Door die vreemde manier van politiek bedrijven is het vreselijk lastig om te bepalen of mensen nou serieus menen wat ze zeggen, of dat ze een ‘agenda’ hebben. En wat die ‘agenda’ dan is? Nogmaals, vergeet ‘complot’. Maar er zijn mensen die bereid zijn het kind met het badwater weg te kieperen, als ‘Dinges’ er slechter van wordt. ‘Dinges’ kan een lokale ‘populist’ zijn, Wilders, Le Pen, Poetin, Trump of Xi. Je hoeft geen visie te hebben, geen achterban, en geen hersens. ‘Tegen!’. Maar als daardoor de complete economie instort? ‘Maakt niet uit! Tegen!’ Zo komen we ook aan journalisten die terroristen ons land binnensmokkelen. En die Chodorkovski de Hemel in prijzen. En die de 'Gele-Hesjes'-staatsgreep in Oekraïne toejuichen. En politici die hulp sturen aan diezelfde terroristische organisatie in Syrië waar die journaliste die ‘scharrel’ vond. 

 

Dus als ik dan lees dat ‘Brussel’ het nauwelijks opgekrabbelde Griekenland een boete van 200 miljoen op wil leggen, omdat het land toestond dat de Chinezen goedkoop speelgoed en goedkope kleding de EU binnen brachten via de haven van Piraeus, die ze bezitten, dan denk ik: Is dat ‘Brussel’? Of zijn dat ‘Londen’ en ‘Washington’? Dito bij geluiden die er op wijzen dat Europa de Chinese gigant Huawei buiten de deur wil houden, waar die firma onontbeerlijk is bij het opbouwen van een ‘5G’-netwerk. Dat weer cruciaal is voor die beoogde nieuwe ‘Zijde Route’ waar de Chinezen met man en macht aan werken. En ongekende technologische vooruitgang. Chinese spionage? Ja, ongetwijfeld. Zoals de ‘Five Eyes’ ook alles jatten wat niet zit vastgeschroefd om er ‘concurrentievoordeel’ uit te halen. Wat moet ‘Brussel’ met die 200 miljoen? Een nieuwe administratieve ‘Berlijnse Muur’ bouwen, om te voorkomen dat we richting het oosten vluchten? Laat die Britten en Amerikanen vrij om hun eigen graf te graven, maar donder het ‘kind’ dat de EU nog steeds is niet meteen met dat badwater weg. Het heeft nog een heel leven voor zich!

Go Back

Comment