Hoe kom je erachter of ‘covid’ écht zo ernstig is dat je het hele beleid van een land, en van Europa, er op moet afstemmen?
Alles en iedereen is in de ban van het aantal ‘positieve tests’, de ‘ziekenhuisopnames’, en hoeveel mensen er op de ‘IC’ liggen. Als ik cynisch klink, dan komt dat wellicht omdat ik afgelopen week een ‘brother in arms’, maar enkele jaren ouder dan ik, kwijtraakte. Bezweken aan kanker. Toen ik hem sprak, daags voor hij overleed, merkte hij op dat de medicijnen ‘nog niet’ waren aangeslagen, terwijl we beiden wisten dat er geen hoop meer was. Hij constateerde nuchter: ‘It is what it is’, nadat ik zei dat ik nog een ‘miljoen vragen’ had. En ik sloot af met ‘Peace’, waarmee hij zijn spaarzame emails ook altijd afsloot. ‘Peace…’, zei hij over de telefoon, op bedachtzame, berustende toon. Door de ‘maatregelen’ kon ik eerder niet naar hem toe, en kan ik ook de uitvaart in de Verenigde Staten niet bijwonen. En de voortekenen zijn niet bemoedigend voor wie dacht dat het nu wel achter de rug zou zijn, dankzij de ‘Intelligente’ maatregelen. ‘It is what it is’.
Maar wat is het nou eigenlijk?
Je wordt horendol als je probeert te achterhalen welke cijfers je kunt vertrouwen, welke je met een korrel zout moet nemen, en welke ‘data’ compleet uit de dikke duim zijn gezogen. In een artikel dat verscheen op 'NU.NL', over de vraag of de 'vaccins' nog werkten, stonden allerlei 'cijfers', en de vermaning om vooral niet naar de 'cijfers' uit andere landen te kijken. In Nederland zijn ook nu nog voor meer dan 90 procent effectief. Of 60. Of 75. En al die 'gevaccineerden' in het ziekenhuis, dat zegt helemaal niets. Een 'booster' is niet nodig. Of misschien verplicht.....
Laat mij andermaal benadrukken dat de uiteenlopende ‘regeringsleiders’ geen gelegenheid hebben om zelf te spitten in die cijfers, en dat ze uitsluitend voor hen geselecteerde cijfers voorgezet krijgen, geschikt voor hun ‘presentatie’. Ze hebben oprecht géén idee wat er speelt. En hetzelfde kunnen we zeggen voor de ‘journalisten’ en ‘redacties’. Hier of daar zal er wel een enkeling zijn die thuis stiekem toch ook eens naar een ‘alternatieve’ bron kijkt, wellicht zelfs dit blog, maar ze weten dat ze er geen vrienden mee maken ‘op het werk’ als ze de verkeerde vragen gaan stellen.
Waar ik zelf afstand heb genomen van al die ronkende ‘cijfers’ waarvan je niet weet waar ze vandaan komen, terwijl de context elke haar in je nek overeind zou moeten zetten, zoals bij die cijfers over de ‘ongevaccineerden’ uit de ‘Biblebelt’ die verantwoordelijk zijn voor het dreigende ‘zorginfarct’, waarna uitgerekend Limburg op ‘zwart’ gaat, waar het wemelt van de ‘Vinkjes’, houd ik zelf de blik strak op de ‘oversterfte’ gericht. Zo’n grof getal zegt niks over de oorzaak van het overlijden. Al helemaal niet als je je realiseert dat zoiets als ‘covid’ veelal niet meer is dan het ‘laatste zetje’. Op zijn best is het een ‘indicatie’, en zoals ik deze week nog schreef aan mijn andere ‘brother in arms’ aan de overzijde van de plas, moet je oppassen met het trekken van conclusies uit dergelijke cijfers. Als een onevenredig groot aantal mensen zelfmoord pleegt omdat ze er geen gat meer in zien, heb je ook ‘oversterfte’, maar niet als gevolg van enige infectie, maar eerder als gevolg van het beleid dat de infectie tot staan zou moeten brengen.
Daarom vond ik het ook zo’n verademing toen ik in een artikel, waarin alarmerende conclusies stonden over wat de ‘vaccins’ aanrichten, de smeekbede aantrof om het ongelijk van de auteur, en zijn ’team’, te bewijzen. Die kwetsbare opstelling is de enige manier om dichter bij de werkelijkheid te komen. Wat beslist niet helpt, is processen aanspannen tegen onschuldige zelfhulpmiddelen. Waarom komt die dialoog niet op gang? Het hoeft niet ‘Live’ op de televisie te worden uitgezonden. En waar die auteur en zijn ’team’ zich beroepen op officiële cijfers in het Amerikaanse systeem dat ‘bijwerkingen’ van medicijnen registreert, analoog aan systemen in het VK en Europa, begrijp ook ik dat je voorzichtig moet zijn met het interpreteren van die cijfers. Is er wel een direct verband? Zijn er ook andere plausibele verklaringen? Is anekdotisch bewijs van waarde? Hoe zouden we het onderzoek in moeten richten om zekerheid te verkrijgen? Maar ik zie de eerste beweging nog niet in die richting. Overheidsinstellingen houden de kaarten dicht tegen de borst gedrukt, en als ze reageren op schrift, dan is dat in juridisch jargon dat opzichtig tot doel heeft aansprakelijkheid af te houden, maar niet om de gestelde vragen bevredigend te beantwoorden, of als een handreiking om samen te zoeken naar een solide antwoord.
Die arme schapen die als ‘regeringsleider’ of ‘president’ hun lesje lezen van de ‘teleprompter’ verdienen dit ook niet. Het is geen excuus dat ze zelf hun vinger hebben opgestoken voor die baan. Dit doe je mensen niet aan! En natuurlijk, als ik hier een onderhoud met Rutte en de Jong zou eisen, dan begrijp ik het als ze de boot afhouden. Maar die ‘doctors4covidethics’ zijn niet de eersten de besten, en de auteur van dat artikel waar ik hierboven naar verwijs werkt nauw samen met de uitvinder van die ‘mRNA’-techniek, en anderen van naam en faam in de medische wereld. Hen achter je ‘Firewall’ proberen te houden is al een hele krachttoer, maar wat nou als ze gelijk hebben? Of gelijk krijgen, waar het predicties over de risico’s betreft? Is dat niet beangstigend, als je ‘regeringsleider’ of ‘president’ bent, als je al moet constateren dat de eerdere adviezen en predicties van je 'experts' nergens op sloegen? ‘It is what it is’, en toch niet wat het niet is?