Jammerjoh

Website voor mensen die niet klagen

Aflossing

De boodschap van mijn vorige bijdrage was dat schuld op enig moment moet worden ingelost. 

 

Geraffineerde types zullen trachten die afbetaling af te wentelen op anderen. Zoals de 'belastingbetaler', terwijl ze zelf investeren in het 'ontwijken' van belastingen. Of het opstellen van dermate vage wetten dat ze inkomsten krijgen uit verschillende 'potjes' die worden gevuld door de belastingbetaler, terwijl ze publiekelijk goede sier maken met hun strijd tegen torenhoge belastingen. En dan heb ik het niet alleen over Klaas Dijkhoff, maar over een weelde aan beleidsmakers, als 'NGO' ondergedoken lobbyisten, als paddestoelen uit de grond schietende subsidievreters wanneer ons land weer iets mag 'organiseren', en een heel netwerk van bedrijven en 'maatschappelijke organisaties' die elkaar aan de lopende band de bal toespelen, en via 'quota' hun 'verdienmodel' extra glans geven, terwijl de schulden van de anderen onstuitbaar oplopen.

 

Dat schemerige web van activiteiten en belangen is onontwarbaar vervlochten met de 'bovenwereld' van het 'moralistische gelijk'. Ook als we ons er aan trachten te onttrekken, is er altijd een kans dat iemand waar we zaken mee doen zo corrupt is als het maar kan. Financieel, of moreel, of beide. Het hele systeem sanctioneert dat. Het meest zuivere voorbeeld is de wijze waarop wij omgaan met 'soft-drugs'. Je mag het gebruiken, en verkopen. Maar niet verhandelen, planten kweken, produceren, of betrokken zijn bij het transport. Het één kan niet zonder het ander, en dat weet iedereen.

 

Twee opzichtige zelfmoorden, die ook moord kunnen zijn, onderstrepen nog eens hoe dun de lijn is tussen de 'bovenwereld' van veiligheidsdiensten en banken, die geacht worden ons uit de wind te houden, en de 'onderwereld'. En dat schuld ook op een ander niveau uiteindelijk moet worden ingelost. De eerste is de zelfmoord van de belangrijkste bankier van Epstein. En de andere is de zelfmoord van de oprichter van de 'Witte Helmen' die volgens critici in Syrië gebruikt werden om Al Qaida en ISIS te legitimeren. 

 

Epstein was, zelfs na een eerste veroordeling wegens pedoseksuele activiteiten, de spin in een web waarvan op dit moment nog altijd niemand weet hoe ver het reikte, en hoe groot de schade was die werd aangericht. DIT verhaal over een 'hacker' die claimt bergen compromitterend materiaal te hebben waarmee wereldleiders, invloedrijke miljardairs, en mensen uit de 'showbizz' werden afgeperst, maakt nog eens duidelijk waarom we ons beter niet met een kluitje in het riet kunnen laten sturen, als we af willen van dat soort praktijken. Maar overheden willen die schuld niet inlossen. Ze zoeken naar wegen om te 'deflecteren'. Een hoog bejaarde Britse prins die 'gestraft' wordt door hem zijn 'publieke taken' af te nemen. Terwijl zijn broer, de formele 'troonopvolger', geprezen wordt omdat hij zo constructief en 'kritisch' heeft bijgedragen aan het 'oplossen' van die 'kwestie'. 

 

Het andere verhaal is zo mogelijk nog een stuk complexer. De man die zorgde voor de 'Witte Helmen' als propaganda voor terreur, had wel meer op zijn kerfstok. Maar alles keurig gesanctioneerd door de overheden waarvoor hij werkte. Dat hij op enig moment van het balkon sprong om een eind aan zijn miserabele leven te maken, en zijn schuld jegens de mensheid in te lossen, ligt niet echt voor de hand. Maar als enige 'externe partij' hem geholpen heeft bij die grote stap, blijft de vraag nog altijd wie dat dan zou moeten zijn? De reflex is wellicht om te wijzen naar Syrië, of 'de Russen'. Of hun nieuwe vrienden, 'de Turken'. Maar waarom niet die 'Witte Helmen' die hij uiteindelijk niet heeft kunnen helpen aan de eindoverwinning in Syrië, en die niet blij zullen zijn geweest met de mededeling dat het over en uit was, en het geld op. En dat er zelfs een kans is dat die 'Witte Helmen' op termijn vervolgd zullen worden wegens het strooien met gifgas, nu er steeds meer bewijzen komen dat het Assad niet was die vaten met chloor dumpte op nietsvermoedende burgers in oorlogsgebied, maar dat het in scène gezette voorvallen, en/of 'false flag' operaties waren. Processen waarbij de opdrachtgevers van de man die het allemaal regisseerde hem ongetwijfeld liever niet als getuige zien optreden, in ruil voor strafvermindering. Maar hoe onwaarschijnlijk is het als we er een 'John Le Carré'-verhaal van maken, met die agent als iemand die zelf dreigde de 'vuile was' buiten te zullen hangen als zijn opdrachtgevers niet over de brug kwamen, op het moment dat hij zijn 'levenswerk' in rook op zag gaan, en de hete adem van zijn terroristische vrienden in de nek voelde?

 

Dan is er nog de 'moord-in-koelen-bloede' in Duitsland, waar een Tsjetsjeense extremist met de Georgische nationaliteit op klaarlichte dag in het hoofd werd geschoten in een park, nadat hij eerder al enkele aanslagen op zijn leven had overleefd. De man had in Duitsland politiek asiel gekregen, omdat terroristen die in Rusland aanslagen plegen nou eenmaal 'vrijheidsstrijders' zijn, ook al beogen zij de oprichting van een Kalifaat na de 'bevrijding'. Twee Russische diplomaten werden vervolgens door het Duitse Openbaar Ministerie uitgewezen. Zij hadden de moord niet gepleegd, maar het OM verdenkt 'de Russen' wel van het regisseren van die afrekening, en omdat die diplomaten niet meewerkten aan het onderzoek, konden ze vertrekken? En ik dacht dat je onschuld vast stond totdat het tegendeel bewezen was, en dat niemand je kon verplichten mee te werken aan je eigen vervolging. Maar dat was kennelijk vroeger........

 

Hoe ingewikkeld het wordt als je verschillende verhalen dooreen laat lopen om je schulden af te wentelen op anderen, bewijst DIT verhaal over de ontwikkelingen bij het OPCW. We weten eerder steeds minder, en speculeren steeds meer. Mijn houvast: 'Cui Bono?' wordt een lastig verhaal als er meer partijen zijn die nog een rekening te vereffenen hebben, en er belang bij hebben de concurrent aan te wijzen als degene die een schuldenaar uit de weg heeft geruimd. 

 

Waar we echter zeker van kunnen zijn, dat is dat de collectieve schuld niet afneemt, en dat op enig moment 'de markt' orde op zaken gaat stellen. Waarmee ik in dit verband duidelijk wil maken dat wat nu nog slechts een sluitpost is in het publieke debat, uiteindelijk belangrijker zal blijken te zijn voor wie de rekening betalen. Op het moment dat die op de mat ploft, zal de eerste vraag zijn: 'Maar waar hebben jullie dat geld allemaal aan uitgegeven dan!?' Wie bedacht dat het lucratief kon zijn Epstein miljardair te maken, met een privé-eiland en 'invloedrijke vrienden'? Wie was dat genie dat de 'Witte Helmen' bedacht? Hoe kwamen wij op het idee om terroristen onderdak te bieden en te helpen bij hun Jihad? Waarom moet ik daarvoor betalen middels korting op mijn pensioen, mijn sociale zekerheid, mijn zorg? Was het niet beter geweest als we dat geld in écht onderwijs hadden gestoken? En betaalt die 'brain-fart' nu wel zelf mee?

Go Back

Comment