Jammerjoh

Website voor mensen die niet klagen

Zwaktebod

Onmiddellijk nadat Juncker lafjes had gesuggereerd dat de EU wellicht, mogelijk, misschien, eventueel, mits en tenzij, zou kunnen reageren op de door Trump aangekondigde heffingen op staal en aluminium, liet de Amerikaanse president weten dat de Duitse auto-industrie zijn volgende doelwit zou zijn.

 

 Europese heffingen op Harley Davidson motoren, Amerikaanse 'whiskey', en spijkerbroeken, waren al potsierlijk. Zelfs in de Verenigde Staten loopt er niemand meer rond in een spijkerbroek die in dat land zelf is gefabriceerd. Omdat ze zelfs voor Amerikanen al onbetaalbaar zijn als dat wel het geval is. Het aantal Europeanen dat 'Bourbon' drinkt, is op de vingers van één hand te tellen. En Harley Davidson mag dan een 'merk' zijn dat tot de verbeelding spreekt, maar ook die export is bescheiden. In de officiële statistieken worden Europa, het Midden-Oosten en Afrika daarom op één hoop gegooid. Juncker reageerde op een dreun midden in zijn gezicht met roepen om zijn moeder. 

 

Daarmee maak ik Juncker geen persoonlijk verwijt. Hij heeft de armslag niet om keihard terug te slaan, omdat binnen het Europese establishment de 'Atlantici' aan de touwtjes trekken. Wat dit zwaktebod daarbij onderstreept, is dat er verrekte weinig producten zijn van Amerikaanse bodem die hun weg naar de Europese consument weten te vinden. Een passende reactie op de openingszet in een handelsoorlog die primair de 'bondgenoten' van de Verenigde Staten in Canada, Mexico, Europa en Japan treft, zou het schrappen van de aanschaf van inferieure Amerikaanse wapensystemen zijn, en de stekker uit de 'financiële dienstverlening' ('Wallstreet') trekken. Bij het gelijktijdig dumpen van Amerikaanse obligaties. Of in elk geval de aankondiging daarvan.

 

Het probleem van 'Europa' is dat we 'kwetsbaarheid' als Totem hebben omarmd. Onze hele samenleving is doortrokken van de lust om te 'lijden'. 'Minderheden' en 'Kwetsbare Groepen' hoeven zich niet aan te melden, want we vinden ze uit terwijl u wacht. Elk pijntje en ongemak wordt breed uitgemeten op de radio, televisie, in de kranten en tijdschriften. Politici ontdekken aan de lopende band mensen, en dieren, die beschermd dienen te worden middels wet- en regelgeving. Elk woord wordt op een goudschaaltje gewogen als iemand het idee heeft dat een 'kwetsbare groep' onheus wordt bejegend. 

 

Die cultuur van het verheerlijken van je 'zwakke kanten' vergt de ontwikkeling van (binnen die verdwazing) geloofwaardige vijandsbeelden. We zijn daarin zo ver doorgeschoten, dat eenieder die de indruk wekt best voor zichzelf te kunnen zorgen, een 'probleemgeval' is. Of iemand is die nog 'geschoren' moet worden. En elke 'a-typische' mening een valide argument kan zijn om iemand het brood uit de mond te stoten. Maar waar we de 'Bully' in ons midden verheven hebben tot 'Beschermheer/vrouw', kruipen we voor hem of haar, en zien we misbruik en mishandeling door de vingers.

 

Die structurele ongelijkheid, en 'Blinde Vlek', zit ingebakken in het idee dat we op weg zijn naar een 'Betere Wereld' door ('positief') te discrimineren, en te 'gedogen'. Als onze 'Atlantische' vader of moeder ons een beuk geeft, keren we apathisch onze andere wang toe. De vraag of we het 'verdiend' hebben komt niet eens in ons op. Omdat het antwoord op die vraag er niet toe doet. We zijn loyaal tot duizend decimalen achter de komma. 

 

Het klinkt erg cynisch, maar voor een groot deel hebben we het aan onszelf te danken. We hebben decennialang geslikt dat we niks te zeggen hebben, omdat we 'bevrijd' zijn. En behangen zijn met 'schuld' vanwege de Holocaust. Iemand hoeft maar te roepen dat je een 'antisemiet' bent, of dat je 'Amerikanen', 'vrouwen' of 'homo's' haat, en we buigen het hoofd en slikken onze observaties door. Niemand lijkt te beseffen dat dat soort slaafs gedrag extreem ongezond is, en zéker geen betere wereld oplevert! 

 

Het is een virus dat maakt dat we onmachtig zijn eigen keuzes te maken, en voor onszelf te zorgen. Wat we voor het 'publieke debat' houden is een perfide spel met opgeklopte sentimenten en wilde beschuldigingen waar de blinde haat jegens met naam en toenaam genoemde personen vanaf druipt. Maar een terugkerend thema is, dat als machtige, en cynische 'bondgenoten' betrapt worden op het helpen van terroristen, ons verleiden onze grenzen wagenwijd open te zetten, ons inferieure producten verkopen, ons besodemieteren met 'financiële diensten' die niet meer zijn dan 'gebakken lucht', of onze industrie en banken om zeep helpen, we via ons gedrag vragen om 'meer'. 

 

Hoe langer wij die situatie laten voortbestaan, hoe groter de schok als uiteindelijk het besef doorbreekt dat de 'Keizer' geen kleren aan heeft. En geen 'MeToo'-scenario in dat geval, waarbij her en der wat lieden 'onder de bus' worden gegooid, en het 'Grote Plan' gevoed wordt door uitgezochte 'beschadigde' mensen uit de kringen van 'Rich and Famous' op het podium te hijsen voor de volgende ronde. Dan slaan de stoppen door. En geloof mij, dat wil je niet meemaken!

Go Back

Comment