Jammerjoh

Website voor mensen die niet klagen

Zinken

Zal de soep zo heet gegeten worden als hij wordt opgediend?

 

Nadat Trump iedereen en alles schoffeerde met frontale aanvallen, sloot hij 'deals' met Mexico en Canada, en wierp hij het zieltogende post-Brexit Verenigde Koninkrijk een reddingsboei toe. Zijn liefde voor 'Broeder Kim', en bereidheid om met Poetin te praten, viel in 'Atlantische' kring niet in vruchtbare aarde, en waar opeenvolgende publicaties in de Amerikaanse kranten bevestigen dat er een 'Staat-binnen-de-Staat' ('Deep State') is die het belang van de 'Warparty' voorop stelt, werd dat nieuws in menige Europese krant met enige opluchting aan ons doorgegeven.

 

De ironie is uiteraard dat wie eerder sprak over zo'n opzet werd weggehoond als 'Complot-Denker'. Maar daar gaat deze bijdrage niet over. Het is echter wel essentieel dat we meer oog krijgen voor wat zich 'achter de schermen' allemaal afspeelt. Zonder onze fantasie de vrije loop te laten, en verder niet meer naar bewijzen te zoeken die onze hypothese staven, of ontkrachten. 

 

De vraag die mij hier al langer bezighoudt, is of de perverse excessen die het publieke debat domineren, eerder 'show' zijn, of dat het de uitwassen van een episch gevecht om de macht zijn. Op dit moment ben ik sterk geneigd het af te doen als 'show'. Maar zonder daarmee op de bolderkar te springen van de mensen die op de achtergrond een eeuwenoud 'Complot' zien van 'Vrijmetselaars' of andere mysterieuze organisaties. Dergelijke gesloten circuits voor geselecteerde leden zijn wel, net als 'geheime diensten', uiteraard een geschikt 'vehikel' voor het smeden van complotten, en er gaat geen dag voorbij zonder dat er weer ergens een 'geniepig plannetje' ten uitvoer wordt gebracht. Staatsgrepen, ondermijnende activiteiten, moorden, afleidingsmanoeuvres, rookschermen, diplomatieke en politieke chicanes, witwassen en zwart betalen, liegen en bedriegen, omkopen, afpersen, steun voor terroristen, en noem het allemaal maar op. 

 

Iemand kan zich het ene moment een 'Insider' wanen, en de volgende dag wordt hij door 'MeToo' gefileerd. De ene dag ben je overal herkenbaar als de moralistische roeptoeter van een leger wereldverbeteraars, en de volgende dag sta je in je Eva-kostuum te kijk als pedoseksueel roofdier. Op maandag sluiten ze een 'Deal' met je, en op dinsdag proberen ze je een kopje kleiner te maken. En voor hele landen geldt hetzelfde. Gewaardeerde bondgenoot op maandag, en dinsdag start de oorlog, en bestoken F-16's je paleis. Of voor het oog lijken landen aartsvijanden, maar in de realiteit coördineren ze hun 'operaties'. 

 

Mijn betoog hier, op dit blog, komt er op neer dat je minder aandacht moet besteden aan de 'red lines' als een 'wereldleider' weer eens roept dat een grens is bereikt, maar dat we moeten kijken naar de 'rode draad' die al die chaotische gebeurtenissen met elkaar verbindt. Geld, en macht. Niet één of ander principe, of het streven naar een betere wereld. Er fietsen wel idealisten tussendoor, en het maakt ook wel verschil hoe een belangrijke 'speler' de geschiedenis in wil gaan. En hoeveel armslag hij of zij heeft. Als directeur van Shell heb je meer mogelijkheden dan als lokale ZZP-er. Maar in onze materialistische wereld van vandaag de dag is zelfs 'humanitaire hulp' een middel om een doel te bereiken. En met 'humaan' heeft dat verder niks te maken.

 

Dat u en ik er anders in zitten, verandert daar niks aan. We zijn 'franje', of 'kanonnenvoer', als we niet door hebben hoe we gepiepeld worden. Maar als we 'upgraden' door ons te wapenen tegen misbruik, belanden we in een stroomversnelling die eindigt in een waterval. De geschiedenis van de geïnspireerde poging van de organisatie die naam maakte onder de vlag van de 'Morele Herbewapening' is illustratief. Ze doen goed werk, maar het mondt niet uit in een breed gedragen besef dat we elkaar nodig hebben in de wereld. Het is niet zo dat ik u wil bewegen verder maar af te zien van het streven naar verbetering, maar zoals we het nu hebben ingekleed, gaat dat niet lukken. 

 

Zwenkend, draaiend en kronkelend zwalken de Verenigde Staten naar hun ondergang. En als het tegenzit die van ons erbij. De elite in dat land heeft het geld, en de macht, maar ze zien geen kans het vast te houden. Ze zien Rusland en China, mogelijk met steun van Europa, als een existentiële bedreiging. Niet als een potentiële partner. Maar los van die externe dreiging, giert het in eigen land ook volledig uit de klauw. Een kleine groep extreem rijke mensen, die steeds rijker worden, versus een bevolking die niet alleen niet meedeelt, maar steeds zieker wordt, eerder dood gaat, met een hoge kindersterfte, en over niet al te lange tijd met een krankzinnig makende berg onbetaalde rekeningen blijft zitten. Schulden van de centrale overheid, schulden van de lokale overheid, schulden van banken en 'financiële instellingen', schulden van landen in Dollars die nooit zullen worden terugbetaald, schulden van multinationals die 'rechten' en 'patenten' in de boeken hebben staan als een 'asset', terwijl ze binnenkort internationaal niet meer als eigendom herkend worden, verplichtingen van pensioenfondsen die niet kunnen worden gehonoreerd.

 

De enige oplossing die ze in 'Washington' weten te bedenken, is dat de rest van de wereld meer moet gaan betalen. En dat gaat niet werken. Het 'proefballonnetje' van Ryan Zinke, minister van binnenlandse zaken in de Verenigde Staten, dat de Verenigde Staten hun vloot zouden kunnen gebruiken om de export van Russische olie onmogelijk te maken, toont ons de naakte waarheid. De 'Rode Draad'. Vergeet de 'show'. Geld en macht. Meer is het niet. 

 

Go Back

Comment