Volgens de Britse bank ‘Standard Chartered’ staat de Russische economie op het punt om de Duitse in te halen.
Niet alleen dat, maar hun analyse toont aan dat de toekomst voor China, en andere Aziatische landen, er florissant uitziet, in verhouding tot die van ‘westerse’ landen. Wat een bevestiging is van wat ik hier op mijn blog al langer schrijf. Maar dat kwartje is nog lang niet overal gevallen. En het is nog maar de vraag of die ontwikkeling zijn beslag krijgt, want het is geen geheim dat ‘westerse’ landen, en de Chodorkovski’s van deze wereld, alles uit de kast zullen trekken om daar een stokje voor te steken.
Zoals de vlag er nu bij hangt, zie ik niet hoe die ‘westerse’ landen daar in zouden kunnen slagen, zonder oorlog. En zelfs mét oorlog is er nog steeds een grote kans dat het volkomen verkeerd afloopt voor de ‘westerse’ landen. En als het écht escaleert, loopt het verkeerd af voor de gehele mensheid.
Het alles overstijgende probleem is dat er bijna geen mens meer is waarmee je deze ontwikkeling nog kunt bespreken als een logische uitkomst van keuzes die wij in het ‘westen’ hebben gemaakt. En nóg maken. Nog steeds, elke dag. Van ogenschijnlijk onbetekenende beslissingen over met wie we wel, en geen zaken willen doen, vanwege de positie van ‘LGBT’-groepen, tot snoeiharde sancties, oorlogstaal, en het vrijmaken van miljarden voor nóg meer wapens. Kritiek op die keuzes leidt nu zonder mankeren naar beschuldigingen van ‘heulen-met-de-vijand’, wat de vraag wettigt wat men in gedachten heeft als uitkomst van dit proces?
Als zodanig zegt het nog niet alles, wanneer de berekende omvang van een economie groter is dan die van een ander land. Maar daar gaat het, voor ons, pas écht mis! Want het heeft er alle schijn van dat niet alleen de rekenkundige omvang van de economie van Rusland, China en die Aziatische landen de ‘westerse’ landen in de schaduw zal zetten, maar dat dat in niet onbelangrijke mate het gevolg is van toegenomen welvaart van de bevolking in die landen, waar die in ons deel van de wereld alleen maar afneemt, door de steeds ’stijlere’ verdeling van het bezit en de inkomsten, en de reflex van ‘westerse’ regeringen om voor de financiering van ’nieuw beleid’ de bevolking het vel over de oren te stropen, en de ‘multinationals’, banken en de aller-, aller rijksten te ontzien, of zelfs middels subsidies te pamperen. Wat neerkomt op geïnstitutionaliseerde overdracht van welvaart naar degenen die het niet nodig hebben.
We staan erbij, en kijken ernaar.
Groeiende nationale economieën, en stijgende welvaart in de landen ten oosten van ‘Europa’, zijn als zodanig geen bedreiging. Sterker nog, het zou een geweldige opsteker kunnen zijn! Maar niet als we hen hun welvaart niet gunnen, en hen niet anders kunnen zien dan als onze vijanden. En alles wat er mis gaat in ons deel van de wereld ‘verklaren’ door te wijzen op hun ‘bemoeienis’ met onze ‘interne’ aangelegenheden. Dat is ziek.