Jammerjoh

Website voor mensen die niet klagen

Verhaaltjes

Tal van mensen op sleutelposities in de 'westerse' samenleving erkennen ruiterlijk dat ze aan de lopende band liegen.

 

Politici, journalisten, wetenschappers, pop-muzikanten, sporters, bankiers en 'buitenlui'. Wie niet, eigenlijk? Een pop-muzikant kan kunstmatig zijn eigen populariteit opkrikken. Een sporter kan zich kleurenblind slikken aan de 'middelen' om nou eindelijk eens iets te winnen. Wetenschappers liegen om 'naam te maken', of een kwestie te beslechten waarvoor ze het bewijs niet rond kunnen krijgen. 

 

Slechts in een doodenkel geval kost het iemand de kop. En je moet het echt al wel héél erg bont hebben gemaakt wil je gedwongen worden tot een 'schikking'. Het gaat lang niet altijd om persoonlijk gewin. Steeds vaker liegen mensen om de controle over 'het verhaal' waar zij deel van uitmaken niet kwijt te raken. Het is in veel gevallen bijna onbewust, zo lijkt het. En dan ook niet écht liegen, maar meer 'weglaten'. 

 

Zo hoorde ik de 'nieuwslezer' zeggen dat Paul Manafort, de voormalige campagneleider van Trump wellicht weer wordt opgesloten, omdat hij met getuigen in de zaak tegen hem gesproken zou hebben. Degene die hem daarvan had beschuldigd, was de 'Speciale Aanklager' Mueller, 'die de banden van Trump met Rusland onderzoekt', meldde de 'nieuwslezer' op vlakke toon. En ja, Mueller is aangesteld om die banden te onderzoeken, maar staat nog altijd met lege handen. De aanklacht tegen Manafort gaat over belastingontduiking en lobbywerk voor Oekraïne. Het land waarvan de door het 'westen' bestelde president recent een gesprek met Trump regelde door $400.000 over te maken op de rekening van Trump's advocaat. Maar als je die 'nieuwslezer' zo hoort, denk je dat hij nog steeds bezig is met 'Rusland'. En zo blijft 'het verhaal' intact. 

 

In het geval van de Skripals meurt dat hele verhaal zo gruwelijk (zie HIERHIER en HIER voor meer achtergrond), dat de Britse overheid 'het verhaal' nog slechts op de rails weet te houden met 'D-notices', oftewel openlijke censuur. Formeel is het geen censuur, maar slechts een 'verzoek' om bepaalde informatie niet door te geven aan het 'Domme Volk', omdat het de 'Nationale Veiligheid' in gevaar kan brengen. Zoals het op een hoop storten van het officiële verhaal rondom de vergiftiging van de Skripals. De 'Defensie-organisatie' die de 'Notices' uitgeeft heeft zelfs een keurige website waar de vijf 'Active Notices' op vermeld staan, om 'transparantie' te suggereren. Maar het recente incident waarbij een rechtse activist werd 'opgeveegd' terwijl hij verslag deed van een zitting in een rechtbank waarbij Moslims terecht stonden wegens het onderhouden van een 'pedo-netwerk', waarop hij in minder dan geen tijd tot dertien maanden cel werd veroordeeld, maakt wel duidelijk dat die vijf 'Notices' op die website niet het héle verhaal zijn. In het geval van die activist was het de rechter die de media, in één moeite door, verbood over die arrestatie en 'berechting' te schrijven. 

 

Nou identificeer ik mij zeker niet met het gedachtengoed van die activist, maar het past in het beeld van allerlei mensen, en instellingen, die wanhopig hun best doen om de grip op 'het verhaal' niet kwijt te raken, en bereid zijn te liegen, halve waarheden te vertellen, of feiten die niet passen in 'het verhaal' weg te laten. In het geval van Robinson gingen in heel het Verenigde Koninkrijk reeds gepubliceerde artikelen aanvankelijk op 'zwart', maar nadat 'LeedsLive' die censuur aanvocht, en het hele gebeuren over de hele wereld breed werd uitgemeten als een schandalig staaltje censuur, begrepen ze in het Verenigd Koninkrijk dat ze net even een stapje te ver waren gegaan, en kwamen de artikelen weer 'on line'. Daarmee doofde de aandacht voor Robinson in de internationale media, alsof er verder over dit soort praktijken niks meer te melden zou zijn. 

 

De recente uitglijder van de veiligheidsdiensten van Oekraïne kwam her en der nog wel, summier, in het nieuws, maar dan nog steeds in een context die niet op gespannen voet stond met 'het verhaal' over 'Russische Dreiging', dus eerder als een 'begrijpelijke menselijke fout' die we niet mochten interpreteren als een structureel probleem van onmetelijke proporties, in een onwaarschijnlijk paranoïde land, dat sinds de staatsgreep nog geen dag normaal heeft gefunctioneerd. 

 

Eenmaal weg uit het 'nieuws', draaien sommigen om als een blad aan een boom, en vertellen ze ineens de waarheid. Vooral bankiers hebben daar een handje van. Maar ook sporters staan dan ineens voor de camera met een stalen gezicht te vertellen dat ze jarenlang de hele boel hebben besodemieterd. Ze zijn er niet trots op, maar 'het verhaal'……….

Go Back

Comment