Jammerjoh

Website voor mensen die niet klagen

Touwtje

Je telt niet meer mee als columnist of blogger, als je het niet hebt over de 'touwtjes-verhandeling' van Jan Terlouw in 'De Wereld Draait Door'.

 

Heel 'maakbaar-Nederland' is erdoor geraakt, en kaapt zijn woorden voor eigen gebruik. En dat komt omdat het in de basis een volstrekt incoherent en ongeloofwaardig stukje geschiedvervalsing is, dat op basis van pure emotie en heuse tranen een groepsgevoel tracht te redden, om de in nood verkerende 'Identiteits-Politiek' te stutten. Waarmee ik niet zeg dat de geïsoleerde argumenten die hij opvoert feitelijk onjuist zijn, maar dat de lijm waarmee hij ze tracht te verbinden ondeugdelijk is. 

 

Ja, het vertrouwen in 'de politiek' is weg. En dat komt in niet onbelangrijke mate door een diaree aan 'maakbaarheidswetgeving' die er per saldo voor heeft gezorgd dat je inmiddels ernstig gestoord bent als je een touwtje uit de brievenbus laat hangen. Zoals columnist Arjen van Veelen terecht opmerkt in zijn lezing van dit evenement, hingen die touwtjes uit de brievenbussen in wijken en gemeenschappen die door het D66 van Jan Terlouw vakkundig zijn gesloopt. Nee, niet alleen door die partij, maar door die wolk van 'technocratisch'-bestuurde partijen die, met een beroep op de 'wetenschappelijke' consensus, en in nauwe samenwerking met het 'private' initiatief van 'Rent-Seekers', zoals verzekeraars en beveiligingsbedrijven, de collectiviteit in de samenleving tot moes hebben geslagen. 

 

De 'fall-out' is dat nu het verhaal over klimaatverandering niet meer beklijft. En dat gaat ook niet veranderen als mensen als Jan Terlouw politici als Jaques Monasch verketteren omdat ze hun geweten volgen, inplaats van de partijlijn. Even los van wat je vindt van de standpunten van politici die 'ongedisciplineerd' omgaan met het mandaat van de burger, in de ogen van de elite. Maar voor mij is één ding volstrekt helder: De samenleving is klaar met 'partijpolitiek' en 'experts'. En dat is, waar het zulke urgente vraagstukken betreft als het milieu, en vrede en veiligheid, een serieus probleem! 

 

Het punt is, ook hier, dat 'experts' en 'partijpolitici' grossieren in halve waarheden. Ja, Jan, de oceanen raken verstopt door alle plastic, en de productie van CO2 als gevolg van de uitstoot van fossiele brandstoffen, is een serieus probleem. Maar meldt ook even de catastrofe die de radioactieve besmetting van de zeeën is, als gevolg van 'Fukushima', dat schitterende alternatief voor olie en gas, dat ons nog miljoenen jaren zal achtervolgen. Met onbekende consequenties, waar niet zo één, twee, drie een technische oplossing voor te vinden is. Vergeet niet te vermelden dat tal van technologische alternatieven nog altijd niet kunnen worden gefabriceerd zonder 'carbon', en in veel gevallen, over de levensduur gemeten, schadelijker zijn dan het 'stoken' van olie, gas en kolen. Reduceer het niet tot een probleem dat moeiteloos door het groene 'Identiteits-ventiel' is te persen, met 'Zij' als de boosdoeners, en 'Wij' als de roomblanke zielen die het beste met de wereld voor hebben. Maar zoek de discussie op, en luister naar wat er terugkomt. Zonder eerst te vragen naar de 'geloofspapieren' in de vorm van een goedgekeurde studie, aan een politiek correcte faculteit. 

 

De 'lijstverbinding' van het klimaatvraagstuk met de maatschappelijke onveiligheid vergt een stel hersens van rubber. Ik zie het verband totaal niet. Ook niet na het gloedvolle betoog van Terlouw. Sterker nog, het treft mij als 'brug' waar je beter maar niet overheen kan rijden, omdat de ingenieurs de draagconstructie vergeten zijn. Ook hier geldt dat de problemen nu niet zo groot zijn ondanks de inspanningen van de 'maakbaarheids-politici', maar dankzij hun initiatieven. En dat 'meer van hetzelfde', en een grotere 'partijdiscipline' ons niet gaat redden. Dat is overigens een les die 'populisten' in Europa, en een 'Identiteits-Politicus-bij-uitstek' als Wilders, ook nog moeten leren. 

 

De reden dat mensen in mijn jonge jaren nog touwtjes uit de brievenbus konden laten hangen, was omdat Nederlanders van jongsaf anders werden opgevoed. Niet alleen met andere normen en waarden, maar vooral ook met andere consequenties als je misbruik maakte van dat soort 'kansen'. En mocht iemand die wijze lessen uit de jonge jaren vergeten zijn, dan was daar de politie die de dader in zijn kuif pikte, inplaats van de benadeelde bewoner een 'folder' mee te geven over de fortificatie van de woning, die de eigen verantwoordelijkheid is, omdat je de dief geen kans mag geven, en voor het overige te verwijzen naar de verzekering. 

 

Het waren niet de burgers die in hun maag zaten met dat gevoel van veiligheid, en er bij de wetgever op aandrongen de politie terug te trekken, de ouders te instrueren het opvoeden op zijn beloop te laten, en ruim baan te scheppen voor de verzekeraars en criminelen. Dat kwam van de 'experts'. Die aan kwamen zetten met de 'dader-als-slachtoffer', en iedereen op het verkeerde been zetten. Althans, als je meent dat het prettiger wonen is in een samenleving waar vertrouwen de norm is, en veiligheid niet betekent dat je jezelf in een gefortificeerd huis opsluit. En blijkbaar is dat verlangen, ondanks enkele decennia indoctrinatie, nog niet weg. 

 

De reconstructie van die samenleving vergt geen additionele inspanningen van 'maakbaarheids-politici', en een grotere partijdiscipline, of een 'Oorlog-Tegen-Nep-Nieuws', en meer repressie van mensen die er bedenkelijke opvattingen op na houden over vrouwen, 'Zwarte Piet', of het nut van oorlogen in 'Verweggistan', maar een terugkeer naar de 'menselijke maat'. Niet een grotere ambitie, maar juist een veel kleinere. En het onderscheiden van hoofdzaken van bijzaken.

 

Het helpt daarbij al als je probeert om te schakelen van het idee dat je flink met azijn en bommen moet strooien om je territorium veilig te stellen, en voor de verandering eens tracht om vriendschappen te sluiten op basis van de afspraak dat je geen ruzie maakt over hoe de ander 'achter de voordeur' zijn/haar huis inricht. Dan pas kun je spreken van een samenleving waarin het vertrouwen is teruggekeerd. Al helemaal als iedereen een touwtje uit de brievenbus heeft hangen, waardoor de buren in minder dan geen tijd binnen zijn als het er op lijkt dat 'Zwarte Piet', of zijn vrouw 'Dikke Greet', dat vertrouwen beschaamt, of 'Jan Kaas' zich onterecht toegang heeft verschaft tot de woning.

Go Back



Comment