De herverkiezing van Trump hangt aan een zijden draad.
In eerdere beschouwingen heb ik steeds gezegd dat Biden geen kans maakte, tenzij de economische bubbel waarin we sinds 2008 leven in het 'westen' zou klappen voordat de Amerikanen naar de stembus mogen. Daarbij heb ik ook steeds volgehouden dat het hoe dan ook een kwestie van tijd was, en dat de koers die Trump had uitgestippeld geen soelaas bood, maar slechts uitstel 'kocht'. Met snel oplopende schulden, en financiële 'toverkunsten' die niet veel meer waren dan 'beademing' voor een op sterven na dode patiënt.
Voor de volledigheid moet daarbij wel worden opgemerkt dat zijn beide voorgangers, Bush en Obama, uit dat identieke vaatje tapten. Niet alleen dat, maar de triljarden die ze uitgaven aan de 'Eindeloze Oorlogen' vormden nadrukkelijk de kern van het probleem. Zowel Bush, als Obama, met Joe Biden als zijn vice-president, hadden een zee van kansen om de Verenigde Staten weer op de kaart te zetten als de 'anti-Imperialistische', industriële grootmacht die het ooit was. Compleet met fatsoenlijke zorg, een degelijk sociaal vangnet, een oogstrelende infrastructuur, en een niet in te halen voorsprong op technologisch gebied. Maar dat was niet wat de 'Warparty' wilde, en dus gebeurde het niet.
Het waren geen missers van Bush en Obama. Het was beleid. Beleid dat hen, en hun kliek, geen windeieren legde. En als 'koppelstuk' moeten we ook de Clintons niet uitvlakken. Bill was, ondanks 'Joegoslavië', zelf minder zichtbaar als 'oorlogspresident', maar zijn vrouw lust er wel pap van. Met de komst van Trump lag er een belofte om het roer om te gooien. Zijn voorgangers trokken letterlijk alles uit de kast om hem af te schilderen als een vijand van het Amerikaanse volk waar Trump het 'Militair-Financieel'-complex zou hebben verraden, en onze fundamentalistische 'vrienden' de rug toe keerde in de landen die door Bush/Obama/Clinton waren 'bevrijd'.
Tot op zekere hoogte was het allemaal goedkoop theater, want Trump was zeker geen vredesengel, en voegde aan het reeds imposante rijtje vijanden nog nieuwe toe. Zowel de vijanden van Bush, Obama en Clinton, als die van Trump, hebben één ding gemeen: Olie. Als zodanig was er geen sprake van een scheuring tussen Bush, Obama en de Clintons enerzijds, en Trump als hun opvolger. Maar waar de 'BOC'-kliek primair ruzie zocht met Rusland, richtte Trump zijn pijlen op China. Waarbij hij ook Europa niet over het hoofd zag.
Trump sleepte het presidentschap binnen met de slogan 'Make America Great Again'. Zoals hij het de kiezers voorspiegelde, had China de industriële productiecapaciteit van de Amerikanen 'gestolen'. Terwijl de 'BOC'-kliek het juist willens en wetens had weggegeven. Dat was immers het hele globalistische plan, conform de doctrine van die illustere Pool Zbigniew Brzeziński. China en Europa als de fabriek van Europa, Afrika als 'Uitzendbureau', het Midden-Oosten als tankstation, en de Verenigde Staten als politieagent en 'Bank-van-Lening'. En Rusland als crimineel om het budget voor de politie te kunnen legitimeren, met zo nu en dan een excursie, zoals in Irak, Afghanistan, Syrië en Libië om de winsten uit olie veilig te stellen en de troepen te trainen. Oekraïne en Joegoslavië waren nadrukkelijker gericht tegen het gevaar dat Rusland zich als soeverein land weer op zou richten, nadat het door de 'Harvard Boys' zorgvuldig gesloopt was.
Maar al voordat Trump aantrad was dat geostrategische plan in duigen gevallen. Hét grote gevaar voor die globalistische strategie, was dat er een 'EurAziatisch' blok zou ontstaan, met China als 'fabriek', en Rusland als 'benzinestation', dat geen behoefte meer zou hebben aan een politieagent die niet op hun loonlijst stond, terwijl ze ook geen leningen meer nodig hadden, omdat ze genoeg verdienden, en 'diepe zakken' hadden. In 'Atlantische' kring was men er vast van overtuigd dat zo'n band tussen China en Rusland onmogelijk was. Ik zie nog 'onze' Frans Timmermans hameren op sancties tegen Rusland, waarbij hij opzichtig volhield dat het volkomen ondenkbaar was dat China en Rusland daardoor in elkaars armen zouden worden gedreven. Onbestaanbaar!
In die zin was Trump een antwoord op een gigantische 'Policy Blunder' van zijn voorgangers, en hun 'Atlantische' voetvegen. Maar het was niet het juiste antwoord. Dat die economische bubbel zou klappen, en dat de 'westerse' landen zouden blijven zitten met de rekening, was een zekerheid, omdat de structuur die de 'globalisten' hadden bedacht tot in de kern verrot was, en is. Het dialectische antwoord van Trump, dat de Verenigde Staten weer een 'fabriek' moest worden, en in die zin een directe concurrent van China en Europa, kun je zien als een visie die is ontleend aan het denken van Ayn Rand, waar Trump fan van zou zijn. Maar die hield zich niet bezig met geostrategische vraagstukken, maar met de borging van de productieve mens als een moralistische kwestie. Bedenk dan ook dat Rand ons voorspiegelt dat er geen grotere eer is voor een 'industrialist' die door een concurrent wordt overtroefd, dan te werken voor die concurrent, die immers beter is dan hij of zij? Dat je die concurrent het werken onmogelijk zou maken met tariefmuren, sancties, boycots en het dreigen met oorlog, en het veroorzaken van onrust in de 'fabriek' van de concurrent, is werkelijk het allerlaatste wat Rand zou bepleiten.
Daarom schreef ik hier al eerder, dat ik moeite heb met het destilleren van een filosofie uit een roman, al begrijp ik die vorm wel, omdat het 'bereik' groter is. Daarnaast is er natuurlijk ook niks mis met een schrijver die nadenkt over het 'plot' in een boek. De Bijbel, en andere toonaangevende filosofische werken uit de oudheid zijn ook niet meer dan een verzameling 'vertellingen'. En in recente bijdragen heb ik daarom ook getracht aan te tonen dat het werk van Ayn Rand ook nu nog hoogst actueel is, maar niet als een 'Pamflet' in handen van een vastgoedmiljardair, 'reality-soap-acteur' en speelhol-exploitant en zijn entourage. Dan beland je weer op het terrein van de mensen met 'Goede Bedoelingen'.
Maar als Trump het nou niet redt, kan dan de vlag uit? Of moeten we vast de begrafenisondernemer bellen? U moet het mij maar niet kwalijk nemen, maar Joe Biden als president? Really? Een herkansing voor de 'BOC'-kliek? Bent u wel goed bij uw hoofd?
Wat Amerika nodig heeft, is iemand die dat schitterende land weer op de kaart zet als 'Open for Business', zonder de ballast van de extreem onethische bewoners van het 'Witte Huis' de afgelopen decennia, en ontdaan van de 'WOKE'-meute die weigert na te denken, omdat ze alles al weten, en die denken dat hun 'Lifestyle' hen recht geeft op voedsel, onderdak en een Tesla van de Staat..