Als ‘commentaar’ werd mij afgelopen week gevraagd of het nou een ‘kick’ geeft om anoniem stukjes te schrijven?
De bijdragen die u hier aantreft zijn allen van mijn hand, en niet anoniem. Dat wil zeggen, u kunt mij via de mail bereiken, en deze website is keurig conform alle regels geregistreerd. Daarmee zijn mijn commentaren minder anoniem dan wat op veel forums gebruikelijk is. Maar het is juist dat u tevergeefs zult zoeken naar een foto van mij, of een uitgebreide biografie over mij. En dat is met opzet. Omdat ik van mening ben dat men een opinie op waarde moet kunnen schatten op basis van de inhoud.
Wie van zijn leven een kunstwerk wil maken, zal verder moeten reiken dan het ‘inkleuren van de plaatjes’. Om die reden staat ‘Identity Politics’ mij ook tegen.
De motivatie om een blog over actuele gebeurtenissen op te starten heb ik al eerder uit de doeken gedaan. Het is niet omdat ik mijzelf zo graag ‘hoor praten’. Maar sinds mijn jonge jaren ben ik behept met een brede interesse, en volg ik maatschappelijke ontwikkelingen op de voet. Toen her en der in Nederland forums het levenslicht zagen, participeerde ik gretig in de discussies, vooral om mijn eigen inzichten te toetsen, en te verfijnen, of bij te stellen aan de hand van informatie die mij was ontgaan. Forums in het Nederlands taalgebied bleken echter opvallend genoeg een broertje dood te hebben aan de vrijheid van meningsuiting. ‘Moderatoren’ beperkten zich niet tot pogingen de gangbare normen op het gebied van fatsoen, en de ‘huisregels’ te handhaven, maar ontwikkelden sympathieën en antipathieën op basis van de inhoud van bijdragen, die uitmondden in censuur, en het schrappen van de toegang tot de forums waar zij de scepter over zwaaiden.
Ook kranten bleken hun ‘ingezonden brieven’-secties meer en meer te vullen met ‘vertrouwde namen’ en ‘vertrouwde meningen’, waardoor het beeld ontstond van ‘discussies’ die meer over de vorm, dan de inhoud gingen, in een 'Ons-kent-Ons' omgeving die vooral 'vertrouwd' aan moest voelen. Daar kwam bij dat men bij de redacties niet graag werd geconfronteerd met eigen kardinale missers in het verleden, omdat men liever ‘vooruit’ keek. Terwijl het daarvoor juist cruciaal is dat je van eerder gemaakte fouten iets opsteekt. En dat wordt eerder steeds belangrijker, nu alles ‘snel’ moet, en mensen een steeds kortere ‘attention span’ hebben. En het échte nieuws verdrukt wordt door 'BekendeNederlander-gruis', 'Fake News', en discussies over 'Fake News'.
Het was destijds de voorbode van wat komen ging. En ik voelde sterk de behoefte om, voor het welzijn van mens en maatschappij, niet te verzaken, maar juist nog wat kolen op het vuur te gooien. Nadrukkelijk niet om een bepaalde ideologie te promoten, of mijn eigenbelang naar de voorgrond te drukken. Het kwam mij voor dat het de hoogste tijd werd de inhoudelijke discussie weer op gang te brengen, weg van het oppervlakkige, op hedonistische bevrediging berustende verlangen om ‘Likes’ en 'Hits' te scoren, en maar zien wat er van komt. Het was, in die zin, meer ‘plicht’ dan ‘plezier’. Hetgeen ook tot uitdrukking komt ik de keuze om hier geen reclame toe te laten, waardoor de (bescheiden) lasten geheel voor mijn eigen rekening komen. Wat niet wegneemt dat ik het geen serieuze belasting vind, in een fase van mijn leven waarin ik volop de gelegenheid heb om ‘bij’ te blijven.
Dat het mij minder om het verkopen van een heldere toekomstvisie gaat, en meer om het promoten van een terugkeer naar de realiteit, wordt nog eens onderstreept door de vele ‘links’ naar artikelen die in hun samenhang de referentie vormen van de kennis die, in mijn ogen, belangrijk is om je een beeld van die realiteit te vormen. Die bronnen verwijzen niet exclusief naar kennis ‘rechts’, of ‘links’ van het politieke centrum, maar beschrijven het hele spectrum. Voor mensen die getrouwd zijn met de ‘Identiteitspolitiek’ en bijbehorende ‘Life-Style’ keuzes als de gevangenis van hun denken, is het allemaal erg confronterend. Op mijn ‘About-pagina’ waarschuw ik daar al voor. Wie hier komt om ‘bediend’ te worden, en munitie op te halen voor het ‘blikje’ van waaruit men andere ‘blikjes’ bestookt, kan bedrogen uitkomen.
Voordat u de beslissing neemt om hier voortaan weg te blijven, wil ik nog wel onderstrepen dat ik mij niet zie als iemand die behoort tot een ‘elite’ van mensen die het beter weet. Ik meen dat we domweg beter af zijn als we terugkeren naar democratie, de rechtsstaat, en vrijheid, solidariteit en tolerantie zoals die begrippen eind jaren zestig de concurrentie aangingen met de ‘verzuilde’, ‘autoritaire’ maatschappij. En niet als eindbod, maar als ‘werk in uitvoering’. Omdat elk van die idealen op enig moment wel weer ergens op gespannen voet staat met de andere idealen. En als je daar niet van overtuigd bent, ga dan lekker door met ‘bevrijden’ en ‘positief’ discrimineren. Dan kom je er vanzelf achter.
Ter afsluiting nog even een belangrijke kanttekening bij het fenomeen ‘censuur’. De beheerder van een website of ‘service’ heeft, wat mij betreft, het volste recht om te discrimineren. Een ander woord voor ‘censureren’. Zolang die discriminatie, c.q. censuur, niet bij wet wordt afgedwongen, en met straffen wordt gehandhaafd, of waar het de vrijheid van anderen om hun eigen leven als gelijken vorm te geven schade berokkent. Anders dan op het psychische niveau van de ’Safe-Space’ en ‘microaggresions’. De samenleving inrichten alsof het een psychiatrische inrichting is, waarin een blind paard geen schade kan berokkenen, is ‘Big Brother’. Niet mijn ding.
Dank voor uw bezoek!
Jake.