‘Fake News’ is er in soorten, en maten.
Het ‘Commissariaat voor de Media’, een naam die bij mij persoonlijk associaties oproept met totalitaire regimes, bracht het ‘nieuws’ dat Nederlanders veel vertrouwen hebben in de ‘Mainstream Media’. Ook onder jongeren is er veel wantrouwen jegens ‘Alternatieve Bronnen’. De woordvoerster vond dit klaarblijkelijk een groot compliment voor die ‘Mainstream Media’, en sprak de hoop uit dat we in Nederland op deze ingeslagen weg voort zouden gaan. Kennelijk realiseert ze zich niet eens dat er ook andere verklaringen voor dat ‘schaapachtige’ gedrag mogelijk zijn.
In hoeverre ‘conditionering’, of ‘apathie’ de oorzaak zijn van die uitkomst, kan ik u niet vertellen. Wel weet ik dat niet alle ‘nieuws’ even betrouwbaar is, en doe ik hier mijn best om u bij te lichten als het licht dreigt uit te gaan, en het leugens en halve waarheden regent. Maar het ‘bereik’ dat ik met mijn blog heb haalt het uiteraard niet bij het ‘bereik’ van de ‘Mainstream Media’. Ik moet het wat dat betreft hebben van het ‘Vlinder-effect’. Zoals ik gisteren schreef, over ‘Europese’ druk op autoriteiten en veiligheidsdiensten om niet nóg een ‘MH-17’-ramp te laten gebeuren, zie ik soms wel resultaat. Al is dat natuurlijk niet uniek mijn persoonlijke verdienste! Maar lijkt de ‘publieke opinie’ ondertussen in een parallel universum een geheel eigen ‘waarheid’ te koesteren. En dat komt door de grip die de ‘Mainstream Media’ hebben op wat de consument krijgt voorgeschoteld. ‘Eenheidsworst’. Het identieke ‘product’, maar met een ander label, en een ander prijskaartje. Het effect van ‘polderen’.
Het wegnemen van ideologische verschillen, en het ombouwen van andere kwesties die mensen van elkaar onderscheiden door er een ‘Life-Style’-keuze van te maken, is een sociaal experiment waar ik grote vraagtekens bij zet. Het zorgt voor verrassingen die bijzonder onaangenaam kunnen zijn als het parallelle universum op de werkelijkheid botst, en er onder de zichtbare laklaag een complete wereld vol onheil ongestoord heeft kunnen broeien en gisten.
Als de ‘Mainstream Media’ ons informeren over ‘Nepnieuws’, ligt de nadruk op volledig verzonnen, doorgaans sensationele berichten, en ‘complot-theorieën’ waarvoor het bewijs (nog) ontbreekt, voorzover die ‘theorieën’ niet in de agenda van de eigenaren van die zelf ‘Media’ passen. In de ‘Alternatieve Media’ wemelt het van de sensationele claims, al komt het niet zo heel vaak voor dat men feiten simpelweg volledig verzint. Er wordt alleen met enige regelmaat een ‘draai’ aan gegeven die in hoge mate speculatief is.
Hoewel de ‘Mainstream Media’ grossieren in berichten over missers in de ‘Alternatieve Media’, is hun favoriete techniek in feite identiek aan wat ‘complot-theoretici’ in het ‘Alternatieve Circuit’ zo verachtelijk maakt, in hun ogen. Op flinterdunne bewijslast gebaseerde zware aantijgingen de wereld in sturen, en als de weerleggingen binnenstromen, je mond houden.
Afgelopen week was het weer raak. Een Britse krant meldde dat een Engelse zakenman die een drijvende kracht was achter de ‘Brexit-campagne’, contact had gehad met de Russische ambassadeur en een Russische zakenman. Nagenoeg alle ‘Mainstream Media’ namen het bericht over, zonder hun lezers in te lichten over de ‘ontknoping’. In een hoorzitting gaf de man toe tot tweemaal contact te hebben gehad met de Russische ambassadeur in zijn land, waar dat hem nuttig leek, omdat één van zijn zakelijke activiteiten is dat hij bananen uit Belize probeert te verkopen op de wereldmarkt. En de contacten met die Russische zakenman gaf hij ook toe. Die had geprobeerd hem te interesseren voor het nemen van een aandeel in een Russische goudmijn, wat zakenmensen '24/7' doen, het 'vangen' van mensen met kapitaal voor hun 'business'. Die investering was echter niet van de grond gekomen.
Op zichzelf al reden genoeg voor het herroepen van die eerdere wilde aantijging over een verband tussen ‘Brexit’ en ‘Enge Russen’, maar het wordt nog leuker. Op advies van de voormalige stafchef van Cameron, met wie deze 'Brexit-kwajongen' dus blijkbaar nauwe contacten onderhield, had hij contact gezocht met Amerikaanse Veiligheidsdiensten via de Amerikaanse ambassade voor een ‘debriefing’ over de ontmoeting. Hilarisch! Maar hoezo zou een Britse onderdaan, die contact had met de ambassadeur van een ander land, de Amerikaanse veiligheidsdienst moeten informeren over wat er is besproken? Nou, daarvoor moet je dan weer bij ‘The Independent’ zijn, want blijkbaar was de ambassadeur geïnteresseerd in telefoonnummers van medewerkers van de ‘Trump-campagne’. Zeggen ze. 'Oh My God!'
In de Verenigde Staten heeft ‘speciale aanklager’ Mueller het ondertussen ook lastig, omdat de Russen die hij lukraak beschuldigde van ‘inmenging’, de ‘trollenfabriek’, de handschoen hebben opgepakt, en nu inzage verlangen in het bewijsmateriaal om zich voor te kunnen bereiden op een eventueel proces. Daar probeert Mueller zich wanhopig onderuit te wurmen, want dat wordt een geweldige afgang.
Dan was er het 'akkefietje' Halbe Zijlstra, waarvan Tom-Jan Meeus vindt dat hij geknipt is voor de hoogste functie bij de 'Wereldbank', nadat Halbe onlangs aftrad, nadat was uitgekomen dat hij had gelogen over de ambities van Poetin om heel Europa onder de voet te lopen. Had hij persoonlijk gehoord van de Russische president zelf, toen hij op bezoek was in diens 'Datsja'. Alleen had Poetin dat nooit gezegd, en was Zijlstra niet eens in die 'Datsja'. Maar het moedwillig, om partijpolitieke redenen, in gevaar brengen van de wereldvrede, vindt Meeus niet iets wat je zwaar moet straffen. Straffen?!? Een promotie naar de gruwelijk goed betaalde hoogste baan in de financiële wereld? Dat is geen straffen, maar belonen! Wie wil er niet op die manier 'gestraft' worden na een leugen die het hele bedrijf in gevaar heeft gebracht?
Dan is daar ook diezelfde ‘kwaliteitskrant’ NRC, met een reportage over een ‘kunstwerk’ van een ‘artiest’ die op bergen puin een anti-Russische schildering voltooit, ergens in Syrië. Dat ‘ergens’ blijkt na nader onderzoek de provincie Idlib te zijn, waar inmiddels alle restanten van Al Qaida, Al Nusra, ISIS en andere terroristische organisaties zijn gehuisvest. Hoe volkomen voorspelbaar dat in die enclave lieden rondhopsen die ernstig gefrustreerd zijn over het verloop van de strijd. En hoe tekenend voor ‘kwaliteitskrant’ NRC dat het dergelijke ‘vrije expressie’ in het meest onvrije deel van Syrië tot thema kiest. Zelf vond ik de fotoserie ‘voor-en-na’ de bemoeienis van de NAVO met Libië aanzienlijk meer tot de verbeelding spreken dan het gefröbel van die Jihadist. Temeer daar de puinhopen waar hij zijn kwast op los laat vermoedelijk ook nog zijn eigen handwerk zijn. Of anders van zijn fanatieke broeders. Of de Verenigde Staten, die daar eerder een grondlegger van ISIS middels een bombardement met zijn Schepper herenigde.
‘Fake’ is niet altijd feitelijk onjuist. Die Jihadistische ‘artiest’ kwast er lustig op los tussen de brokstukken. En de lokatie is formeel Syrisch grondgebied. Alleen heeft ‘Damascus’ er geen grip op wat daar gebeurt. Het kan de beestachtige excessen daar geen halt toeroepen. Homo’s die van het dak gesmeten worden. Christenen die aan het kruis worden genageld. Tieners die Al Qaida niet trouw zijn die onthoofd worden. De onophoudelijke aanvallen met gifgas, waar ‘Damascus’ dan de schuld van krijgt. De vraag is echter waarom een krant dat tamelijk kinderlijke gefröbel als ’nieuws’ wil brengen? Wat moet de lezer ermee? En waarom schrijft de krant ’Syrië’, terwijl het de ‘Idlib enclave’ betreft? Waarom niet wat meer achtergrond dan, over wie er in die ‘enclave’ de dienst uitmaken? En hoe gezellig het daar is?
Het bovenstaande is bij lange na geen uitputtend overzicht van wat u recent is voorgezet door ‘Mainstream’, en waar een ‘luchtje’ aan zit, als het al niet onheilspellend meurt. Ik roep u niet zozeer op om meer vertrouwen te hechten aan ‘Alternatieve’ bronnen, en al helemaal niet om ruzie te zoeken met mensen die door een andere bril naar de gebeurtenissen in de wereld loeren, maar wel om uw kritische faculteiten niet door ‘scholing’ en propaganda in slaap te laten wiegen, en de ‘leven-of-dood’-keuzes over te laten aan de ‘autoriteiten’, en ‘Commissariaten’ die u een rad voor ogen draaien met uitkomsten van ‘onderzoek’.