Bent u inmiddels bereid om excuses aan te bieden voor het ‘slavernijverleden’?
Steeds weer diezelfde mantra. Tot we uiteindelijk dan maar toegeven om er vanaf te zijn. Waarna we nog enige decennia kunnen genieten van processen tegen de staat, op jacht naar geld als ‘vergoeding’ voor al het leed. Ik, van mijn kant, word eerder steeds standvastiger in mijn afwijzing. En beslist niet omdat ik slavernij beschouw als een humane manier om mensen aan het werk te houden, of omdat ik neerkijk op mensen uit die Afrikaanse gebieden die op industriële schaal richting Noord- en Zuid Amerika, en het Caraïbische gebied werden vervoerd, om vervolgens als handelswaar op een ‘markt’ te worden verkocht aan de hoogste bieder.
Om te beginnen vind ik het volkomen bizar dat ik excuses aan zou moeten bieden voor iets wat iemand anders heeft misdaan. In het bijzonder als die ander vele eeuwen geleden tot zijn of haar daad kwam, en in die tijd geen bestaande wet overtrad in het land waar hij of zij ingeschreven stond. Dit soort volkomen gratuite gebaren ondergraaft het hele idee dat ‘sorry’ meer zou moeten zijn dan een ‘PR-stunt’ om ongemakkelijke waarheden uit te gummen. Daar komt dan nog bij, dat als mensen die zichzelf beschouwen als ’nakomelingen’ van mensen die onrecht is aangedaan, in deze tijd een keuze hebben, en op geen enkele manier verplicht zijn in dat ‘foute’ Nederland te blijven wonen en werken. Een ‘schadevergoeding’, betaalt uit gemeenschapsgeld, als een compensatie die eigenlijk iemand toekomt wiens botten al meer dan honderd jaar geleden werden geruimd, vind ik niet te verkopen. Het kost mij niet de minste moeite om onder mijn eigen voorouders slachtoffers te identificeren van misstanden en misdrijven in deze tijd, die destijds onbestraft zijn gebleven. Het zou niet bij mij opkomen daar een tegemoetkoming uit de schatkist voor te verlangen.
Waar ik aanzienlijk grotere moeite mee heb, dat is de slavernij in onze tijd. In landen rond de ‘Golf’, en in het door ons recent ‘bevrijde’ Libië, en in enclaves in het Midden-Oosten waar ‘rebellen’ de scepter zwaaien die wij met geld en bommen steunen. Ironisch genoeg in veel teveel gevallen van harte gesteund door dezelfde ‘wereldverbeteraars’ die eisen dat we het ’slavernijverleden’ van Nederland erkennen, en over de brug komen met een zak geld voor de ‘slachtoffers’. Zelf zien ze niet eens dat dat vreemd is. Desgevraagd zullen ze mij vermanend toespreken, omdat ze die slavernij in deze tijd ook ‘afkeuren’, en het eerder mensen zijn zoals ik, die het geen goed idee vinden dat we iedereen met de ambitie om zich in Europa te vestigen een paspoort en een uitkering geven, met voorrang op de huizenmarkt, en ‘positief gediscrimineerd’ op de arbeidsmarkt, die deze moderne slavernij bewerkstelligen. Maar hoe kun je nou een praktijk ‘afkeuren’ die je zelf hebt veroorzaakt, en in stand houdt, met je ‘Regime-Change’ operaties en al die ‘proxy-oorlogen’?
Hoe onmogelijk het is om deze kwestie uit het verre verleden op waarde te schatten, is het gegeven dat een niet gering aantal Europeanen, en Amerikanen die hun fortuin maakten in de slavenhandel, van Joodse origine waren. Ik blijf zelf ver van de claim dat Joden die handel ‘domineerden’, maar ze waren beslist ‘zichtbaar’ aanwezig, en gebruikten hun inkomsten om in de eeuwen daarna ook in andere ‘handel’ een koppositie in te nemen. Van de oliehandel, tot en met de wapenhandel. Diamanten, valuta en verdovende middelen. De één binnen de wet, en de ander erbuiten. De één ‘ethisch’, en de ander volslagen immoreel. Niet anders dan groepen mensen met een andere etnische achtergrond, maar onder die Joden juist ook velen die al ervaring hadden opgedaan met vervolging, en daar de wijze les uit hadden getrokken dat je moest investeren in dingen die niet zaten ‘vastgeschroefd’. Zoals slaven. Dan hield je je kapitaal 'mobiel'.
En nee, dat is dus nadrukkelijk géén bewijs van ‘anti-semitisme’! Voor het opstoken van dat vuurtje moet u dan weer bij DEZE jongeman zijn.
Zet je het historische perspectief af tegen deze tijd, waarin mensen uit straatarme, leeggeroofde landen, waar wrede potentaten heersen die wij van wapens voorzien, in gammele bootjes de oversteek wagen, en bereid zijn daar voor te betalen, dan bekruipt mij het gevoel dat we niet veel zijn opgeschoten, de afgelopen paar eeuwen, en niks hebben geleerd. Het enige verschil met enkele eeuwen geleden, is dat mensen met ambitie hun kans schoon zien om leuk te verdienen aan het ‘opdrijven’ van hele volkeren, met staatssteun, wat in de landen die in de ‘vluchtelingen’ verzuipen tot gevolg heeft dat de lonen dalen, uitkeringen onbetaalbaar worden, de kostprijs voor woningen door het dak gaat, voedsel en medische zorg schaars wordt, en je als ‘investeerder’ met voldoende 'mobiel' kapitaal straks voor een droge korst beschimmeld brood een ‘werknemer’ kunt opvegen. Die je, dankzij de wijd verbreide ’nul-uren-contracten’, kunt dumpen als je een ‘verse’ kracht in het vizier krijgt die nog net iets harder kan werken dan dat uitgemergelde scharminkel dat je enkele jaren geleden van de ‘markt’ plukte. Die kan een ‘euthanasiepil’ gaan halen voor een ‘waardige dood’. De enige 'hulp' die tegen die tijd nog gratis is.
Als je, als hedendaagse ‘Identity’-politicus, de behoefte voelt om excuses te maken, doe dat dan aan de nu nog levende slachtoffers van het ‘frivole’ beleid van de afgelopen decennia, met veel aandacht voor ‘speelse’ thema’s, inplaats van het economische belang van de bevolking, en échte humaniteit die niet uit de loop van een geweer komt.