In Yemen heeft de ‘coalitie’ een schoolbus opgeblazen, waarbij vijftig doden vielen, merendeels kinderen.
Anders dan de ‘False Flag’ gifgasaanvallen in Syrië, die werden geënsceneerd door de ‘Witte Helmen’, betreft het hier échte dode kinderen. En een écht 'geleid' projectiel, dat verkocht wordt als 'precisie munitie', en dat we kennen uit die filmpjes van de 'Golfoorlog', waarbij de Amerikanen trots toonden hoe nauwkeurig ze hun zorgvuldig uitgezochte doelen konden raken. Althans, de Saoedi’s die de aanval uitvoerden hebben toegezegd het ‘incident’ te zullen ‘onderzoeken’. Niet dat ze in Saoedi Arabië, waar ze vorige week nog de doodstraf uitvoerden, om vervolgens de stoffelijke resten te kruisigen, overdreven in hun maag zitten met een paar dode Shiieten meer of minder, maar voor de vorm moeten ze wel.
Na een hele reeks bloedige ‘vergissingen’ had de Verenigde Staten juist haar bemoeienis met de strijd in dat land geïntensiveerd, en ’aerial targeting’ naar zich toe getrokken. Wellicht dat ze daarom in de ‘westerse’ pers dit ‘incident’ nagenoeg volledig doodzwijgen, of ergens wegproppen op de pagina waar ‘vergissingen’ van de NAVO worden gemeld, zonder de NAVO te noemen.
Het fabeltje van de ’Schone Oorlog’ is al lang geleden ontmaskerd als puur bedrog. In elke oorlog vallen onschuldige slachtoffers. Waar de media sturend optreden door echte, of nep-slachtoffers die vielen bij bombardementen of beschietingen van de vijand uit te vergroten, terwijl ze slachtoffers die ‘onze kant’ veroorzaakt onder het tapijt vegen, of voorzien van een kadertje waarin de strijdkrachten beterschap beloven, bevinden we ons in een échte oorlog.
Uit de geschiedenisboeken kennen we oorlogen die nooit openlijk werden verklaard, maar soms vele tientallen jaren dooretterden. Door er een naam aan te geven, iets in de trant van ’Tachtigjarige Oorlog’, krijg je de indruk dat er permanent gevochten werd, waarbij duidelijk te onderscheiden partijen elkaar op leven en dood bestreden. In de praktijk was dat niet het geval. Zo af en toe was er ergens een veldslag, maar tussendoor bleef het bij schermutselingen. En allianties wisselden van samenstelling tijdens die periode. Maar het was op geen moment echt vrede.
In zo’n periode bevinden wij ons nu ook al geruime tijd. Een echt vertrekpunt is lastig te identificeren, al zullen de meesten opteren voor ‘9/11’, en de afkondiging van de ‘War on Terror’ door Bush jr.. Er valt echter veel voor te zeggen om het vertrekpunt te identificeren als het moment waarop ‘de Muur’ viel, en de NAVO aan haar opmars begon. Niet dat er daarvoor geen militaire conflicten waren, maar die vonden hun oorsprong primair in lokale spanningen, zoals rond Israël, in Afrika en Zuid-Amerika. En dat dan na een relatief korte periode van vrede die volgde op het einde van de oorlog tegen Vietnam en andere landen in Zuid-Oost Azië.
De ‘coalitie’ die in Yemen die schoolbus onder vuur nam bestaat officieel uit Saoedi Arabië, de Verenigde Arabische Emiraten, Bahrein, Koeweit, Egypte, Jordanië, Marokko, Soedan en Tunesië. Qatar trok zich terug, en Senegal hangt er een beetje bij. De Verenigde Staten, het Verenigde Koninkrijk, Australië, Turkije, Canada, Zuid-Korea, Maleisië, Indonesië, de NAVO (u en ik dus), Brazilië en Finland ondersteunen de strijd met wapens, training, sancties, blokkades, logistieke ondersteuning, ‘intel’ en ’targeting’. Aanvullende logistieke ondersteuning wordt gegeven door Bosnië, Pakistan, Djibouti, Eritrea, Somalië, en Frankrijk. Ze strijden tegen? De Houthi’s…….
Wat ik daarmee wil zeggen, is dat je triljarden uit kunt geven aan wapens, kunt beschikken over het neusje van de zalm aan hoogwaardige technologie, met ‘battle-hardened’ ijzervreters die de strategie uitzetten, maar dat betekent niks. In een commentaar onder een artikel over de oorlog in Irak die ook maar voortduurt, schreef de vader van een militair die daar op dit moment is, dat de Amerikaanse legereenheden ter plaatse de Syriërs, Russen en Iran als hun bondgenoten beschouwen. Ik zeg niet dat dat het sentiment is bij alle Amerikanen die hun leven wagen om, ver van huis, mensen te doden die hun eigen land verdedigen tegen de verschillende ‘coalities’ die ‘Washington’ heeft gesmeed in al die landen waar ze in eindeloze oorlogen verwikkeld zijn, maar ik denk wel dat het gros niet goed begrijpt waarom je in bed zou kruipen met landen waar vrouwen geen rechten hebben, homo’s van het dak worden gegooid, en men na het voltrekken van de doodstraf het lijk aan een kruis nagelt voor het publiek dat er kennelijk van geniet.
Rusland, met een economie die net zo groot is als die van de Benelux, zoals Hubert Smeets en Steven Derix ons recent nog voorhielden in NRC, is in Syrië aanmerkelijk succesvoller met een conventioneel ‘militair apparaat’ dat in het niet valt bij wat de ‘Coalities’ op de been hebben gebracht. Hoe kan dat?
Om te beginnen heeft dat vermoedelijk te maken met het gegeven dat die Russische militairen niet aan de zijde van die ‘koppensnellers’ vechten, maar er tegen. Dat verhaal is makkelijker te verkopen. Maar een pro-Russische auteur wees nog op iets anders. Namelijk dat de Russen wapens bestellen die ze nodig hebben, terwijl de ‘Coalitie-landen’ wapens kopen om wapenproducenten winst te laten maken. Ik kan dat verhaal goed volgen, maar daarnaast moeten we ook constateren dat de ‘Coalitie’ volop ‘Wars-of-Aggression’ voert om het gebied uit te breiden waarover de NAVO de controle heeft, en dat je in dat geval niet kan volstaan met een pakket wapens dat is toegesneden op het winnen van de oorlog waartoe je wordt ‘uitgenodigd’. Kijk maar naar de discussies over wapens die ons eigen land bestelt. Vooraf is niet zeker waar ze zullen worden ingezet, dus is het beste nog niet goed genoeg. Je moet er Russen mee kunnen aanvallen, maar ook schoolbussen in Yemen. In de ‘zandbak’, of het Afghaanse hoogland, vanuit Italië, in Afrika, de Noordkaap, of binnenkort ook in Zuid-Amerika tegen Venezuela.
Als je dan in je ‘Aap met Zeven Lullen’ ten strijde trekt, en je drukt op het verkeerde knopje, kan je zomaar de ‘Derde Wereldoorlog’ ontketenen. En ja, die ‘Aap’ is natuurlijk Godsgruwelijk duur in de aanschaf, maar ook nog eens in het onderhoud. En het vergt bizar veel training om enigszins wijs te worden uit al die knopjes en ‘keuzemenuutjes’ op je ultra-moderne 'PlayStation'. Dat soort kritiek op de ‘JSF’ leverde mij destijds een ‘ban’ op van het ‘Fok-Forum’, maar ik denk dat we inmiddels wel kunnen constateren dat ik een punt had. Geheel los van het gegeven dat we hoe dan ook beter ‘Frans’ hadden kunnen kopen, of de ‘Eurofighter’, omdat we zonder onderdelen zitten als Trump ons uit de ‘Coalitie’ zet, omdat hij liever verder gaat met de Saoedi’s, terwijl wij de kant van Canada kiezen.