‘Hoe het anti-Kiev-kamp alsnog dramatisch verloor’.
Dat was de kop boven de column van NRC-redacteur Hubert Smeets, oprichter van ‘Raam-Op-Rusland’, en enthousiast pleitbezorger voor alles wat Poetin ten val kan brengen. Het is tekenend voor het verknipte realiteitsbesef in die kringen, waar men de Tweede Kamerverkiezingen vertaalt naar een revisie van het eerder vorig jaar gehouden referendum. Waarbij men er gemakshalve vanuit gaat dat degenen die toen tegen dat ‘Associatieverdrag’ stemden, nu ‘dus’ op partijen moesten stemmen die toen ook tegen dat ‘Verdrag’ waren.
Zelf ben ik een duidelijk voorbeeld van iemand die nadrukkelijk tegen dat ‘Verdrag’ was, en is, maar nooit zelfs maar heeft overwogen om op de partijen te stemmen die daar toen hun schouders onder hebben gezet. Met inbegrip van de partijen die uit die ‘beweging’ moed putten om te trachten een zetel in het parlement te bemachtigen. En ik weet absoluut zeker dat ik niet de enige ben!
Sterker nog, ik beschouw mijzelf allerminst als ‘anti-Kiev’, in de uitleg van Smeets, die meent dat mensen die toen tegen dat ‘Verdrag’ stemden een soeverein Oekraïne niet zien zitten. Integendeel! Ik beschouw mijzelf als een grotere vriend van Oekraïne dan Smeets en de zijnen ooit zullen zijn. Zelfs Porochenko windt er geen doekjes meer om, en geeft toe dat het een staatsgreep was die door Victoria Nuland werd voorbereid om haar ‘Team’ in Kiev aan de macht te helpen. Het maakte van dat land een ‘failed state’, met een elite die haar geld op rekeningen elders parkeert.
Ontevreden inwoners van het ‘bevrijde’ land kregen van Condoleezza Rice de vermanende woorden dat ze maar eens in Liberia moesten gaan kijken, waar mensen het veel slechter hebben, voordat ze gaan zeuren. En bedankt Hubert! En Frans Timmermans! En Van Baalen! En Verhofstadt! En Steinmeier! En……..
Hubert Smeets is een ‘One Issue’ redacteur in een ‘Atlantische’ krant. Niets is de man te dol, als het Rusland maar destabiliseert. En vandaar dat hij de verkiezingen in ons land slechts door die bril kan zien. Maar je kunt net zo goed zeggen dat de partijen die aan de macht waren toen dat ‘Verdrag’ werd bekokstoofd in Brussel, met de inspirerende stem van Koenders en Rutte, en Timmermans op het Brusselse pluche, de helft van haar zetels kwijtraakte bij de laatste verkiezingen. Zo ontspoort elke dialoog.
Dat een machtsgreep in ‘Kiev’, met behulp van extreem nationalistische, neonazistische groeperingen die autonome strijdgroepen onder eigen bevel etnische Russen en de politieke oppositie, alsmede de waarnemers van de OVSE laten uitmoorden, de bevolking in het oosten van het land, en op de Krim, in het verkeerde keelgat zou schieten, was vooraf al volstrekt duidelijk. Zoals iedereen die zich ook maar enigszins had verdiept in de situatie in Libië en Syrië, of Afghanistan en Irak, kon voorzien dat de gewelddadige verwijdering van het centrale gezag zou leiden tot chaos, economische rampspoed, vluchtelingen en hongersnood.
Mensen met een hart, én een functionerend stel hersens, verloren niet nu, in maart. Ze gingen naar de stembus toen hen werd gevraagd het proces in Oekraïne te steunen waardoor de bevolking daar gegijzeld wordt ten bate van een geostrategische agenda die heel Europa bedreigt. En ze 'verloren' toen de Tweede Kamer die stem terzijde schoof, en deed wat de NAVO van hen verlangde. Het leverde GroenLinks een 'voorkeursstem' op van vluchtende 'Atlantische' PvdA-ers, maar per saldo verloor voormalig 'links' catastrofaal.
Rusland snijdt diep in de uitgaven voor dingen die ‘BOEM!’ zeggen, op het moment dat de Verenigde Staten en Europese NAVO-landen hun toch al astronomische budgetten tot absurde proporties opblazen. U mag dat uitleggen zoals u wil, maar in mijn beleving klopt het niet als onze ‘Atlantische’ vrienden zeggen dat Rusland op het punt staat ons te overrompelen. Het omgekeerde lijkt eerder het geval. En laat goed tot u doordringen dat Rusland er geen geheim van maakt dat het in dat geval direct nucleair zal escaleren, omdat het geen andere opties heeft.
Het dumpen van ongeëvenaarde hoeveelheden geld in de aanschaf van wapens, en de training van militairen, in een tijd waarin de geldpersen al overuren draaien, is vér voorbij onverantwoordelijk. Tenzij men van de hele wereld één groot Liberia wil maken. Of met oogkleppen op achter de ‘One Issue’ - fanaten aan rent die door hun ‘Raam’ alleen nog maar ‘Rusland’ zien.