Opnieuw twee slachtoffers van (een aanval met) ‘Novichok’ in Engeland.
Deze keer geen Russische dubbelspion en zijn dochter, maar een Brits echtpaar waarvan de achtergrond mij op dit moment nog niet voldoende bekend is, afgezien van de suggestie in de media van het gegeven dat het tweetal een drugsprobleem zou hebben. Volgens de artsen gaat het om de identieke substantie die eerder Sergei Skripal en zijn dochter velde. In de media aangeduid als een gif van het type ‘Novichok’, wat het dodelijkste zenuwgif zou moeten zijn dat ooit werd uitgevonden. Tien keer krachtige dan 'VX', dat toch ook niet kinderachtig is. De Skripals overleefden het, en worden sindsdien op een geheime lokatie verborgen gehouden. Hopelijk gaan deze twee het ook overleven, en zien we ze binnenkort interviews afgeven aan de pers, en dan hopelijk niet alleen aan de ‘meegaande’ pers, zodat we uit hun eigen mond meer te weten kunnen komen over de toedracht.
Hoewel ‘Mainstream’ eerder alles, maar dan ook alles uit de kast trok om ons ervan te overtuigen dat het beslist de Russen geweest waren die met dit gif in de weer waren geweest, is daarvoor geen bewijs. In de ‘Alternatieve’ media dook men er dieper in, en haalde men boven tafel dat de formule van het gif gepubliceerd werd in een boek dat je bij ‘Amazon’ kunt bestellen, en dat de Sovjet-wetenschappers die betrokken waren bij de ontdekking een bloedhekel hebben aan Poetin. En dat het spul in een ‘huis-tuin-en-keuken’-laboratorium te maken is, al beweert de schrijver van dat boek dat het héél complex is om er uiteindelijk een 'wapen' van te maken. Terwijl de Verenigde Staten en haar bondgenoten, onder andere bij monde van Hillary Clinton, zich hadden verzet tegen het opnemen van ‘Novichok’ in de lijst met verboden chemische wapens die het OPWC hanteert. En meer in het bijzonder in de vorm van ‘cocktails’ met andere chemische wapens. De Amerikaanse regering en George Soros regelden ook dat de auteur van dat boek niet werd vervolgd voor het publiceren van die informatie, en in de Verenigde Staten 'politiek asiel' kreeg.
Voor het speculeren over ‘wie’, ‘wat’, of ‘waarom’ van dit tweede geval van vergiftiging is het nog veel te vroeg. Craig Murray, de voormalige Britse ambassadeur in Oezbekistan die een scherp criticus is van de gemakzuchtige, bewijsloze beschuldigingen aan het adres van de Russen, ergerde zich, terecht, aan de vileine berichtgeving in ‘The Guardian’. Het is ronduit verbijsterend hoe makkelijk het uiteindelijk blijkt te zijn om die ooit gewetensvolle ‘Linkse’ krant tot de spreekbuis van extremistische agitatoren voor het geluid van de ‘Tory’-regering te maken waar het Rusland betreft. Eerder gingen ze er ook vol in toen Poetin-hater Babchenko in Oekraïne de ‘moord’ op zichzelf in scene zette.
Aan de andere kant is de suggestie dat het iets te maken zou hebben met de aanstaande ontmoeting tussen Trump en Poetin mij ook te gemakkelijk. Zeker zonder duidelijkheid over wie die nieuwe slachtoffers zijn. Anders dan een paar namen van twee Britten met een drugsprobleem, is de enige ‘link’ met de Skripals dat ze in de buurt wonen van ‘Porton Down’, het Britse onderzoek- en productiecentrum voor chemische wapens wonen. Inmiddels wordt daarnaast gemeld dat ze eerder een bezoek brachten aan Salisbury, wat de regering blijkbaar het recht geeft om te speculeren over de vondst door het tweetal van een ‘flesje’ waar het oorspronkelijke gif ingezeten zou kunnen hebben, waardoor de Skripals geveld werden, al werd ‘Exhibit A’ niet getoond. En volgens de auteur van dat boek waar ik het hiervoor over had, heb je het dan over een 'complexe container', en niet over een 'flesje'. Ook wat vreemd, omdat eerder naar buiten werd gebracht dat ‘elk grassprietje’ gereinigd zou worden, en je kleren naar de stomerij brengen, en je handen wassen, voldoende was om geen gevaar te lopen.
In NRC stond een kennelijke ‘verschrijving’, gelet op het officiële verhaal waar die krant kritiekloos in meegaat, want ze schreven: ‘De autoriteiten onderzoeken of de twee op een plek zijn gestuit waar de bestanddelen van novitsjok in maart zijn gemengd’. Terwijl dat gif uit Rusland zou zijn gekomen, zou het nu op Britse bodem zijn vervaardigd? Met een recept in een publiek verkrijgbaar boek? Ai! Maar anderzijds is het een publiek geheim dat bepaalde autoriteiten menen dat de centrale overheid hen in hun hemd zet door al die ongefundeerde, wilde beschuldigingen waarvoor het bewijs ontbreekt. Dus kan het hier ook een voorzichtig protest zijn van een wetsdienaar die zijn of haar vak nog serieus neemt.
Volgens de Russen, die zeggen al hun chemische wapens te hebben vernietigd, wat is geconfirmeerd door het OPWC, zou ’Novichok’ instabiel zijn, en dus niet lang houdbaar. Maar dat wordt door 'westerse' experts nu dus tegengesproken, anders wordt het écht pijnlijk. Het betreft hier overigens een verzamelnaam voor een ‘familie’ van een soort zenuwgif dat nagenoeg direct de dood tot gevolg zou moeten hebben, wat ertoe bijdraagt dat sceptici stellen dat het geen ’Novichok’ was. Bedenk ook dat het OPWC nooit heeft bevestigd dat het om ’Novichok’ ging, maar dat het dezelfde chemische substantie had gevonden als ‘Porton Down’. Dat ‘Porton Down’ een gesynthetiseerde versie van dat zenuwgif had als referentiemateriaal, mag opmerkelijk genoemd worden, en roept de vraag op hoe ze daaraan kwamen? Uit dat boek dat je bij ‘Amazon’ kunt bestellen? Of van die Russische chemicus die het verkocht aan een stel Tsjetsjeense terroristen? Of van die terroristen zelf, waar de Britse geheime dienst, via Berezovski en Litvinenko zulke nauwe banden mee onderhield?
Je voelt dat de internationale pers zich realiseert dat dit zaakje nu toch wel behoorlijk begint te meuren. De hypothese dat Charly Rowley en Dawn Sturgess ergens in Salisbury in contact kwamen met een ‘weggegooid flesje’, of een overgeslagen 'grassprietje', en geruime tijd daarna de symptomen vertoonden van contact met dat gif, ook nog eens met enige uren ertussen, klinkt niet als ‘Novichok’ zoals het ons eerder werd beschreven. Van een ruime incubatietijd zou bij ‘Novichok’ juist geen sprake dienen te zijn. En van genezing ook niet.
Het behoeft geen betoog, hoop ik, dat de ‘Gaat u maar gerust slapen’-boodschap van de Britse regering niet echt overkomt als een vertrouwenwekkend signaal. En het is cynici vergeven als ze denken dat May wel een ’Noodtoestand’ kan gebruiken. En nog zwartgalliger lieden kunnen met enig recht verwijzen naar de ‘inzichten’ van Hermann Goering tijdens zijn proces na de oorlog, waar hij stelde dat het doodsimpel was om een volk klaar te stomen voor oorlog.
Is dit iets waar Poetin vrolijk van wordt? Of herkent u eerder de hand van andere belangenbehartigers, die menen dat alleen Rusland-haat ons nog kan redden? Een kliek wellicht die inmiddels ruime bekendheid heeft verworven door haar bereidheid de verkiezingen in de Verenigde Staten te ‘verrijken’ met ‘kleurrijke’ rapporten, en niet vrolijk wordt van het vooruitzicht van een NAVO-loze wereld, met het Verenigde Koninkrijk als een van de wereld geïsoleerd eiland voor de kust van ‘Europa’?
Mijn advies: Blijf even op uw handen zitten, en wacht op bewijs.