Jammerjoh

Website voor mensen die niet klagen

Rationeel

Wie kun je nog vertrouwen?

 

Het hangt er vanaf hoe hoog je de lat legt, en of je zelf investeert, of ‘kansen benut’. Dat laatste verwijst naar de ‘leer’ dat de ‘rationele’ mens een calculerend, zelfzuchtig wezen is. Met als opdracht om de ‘ruimte’ te benutten die anderen laten liggen. En dat die instelling profijtelijk is voor de samenleving als geheel. Theoretisch uitgewerkt in tal van ‘wetenschappelijke’ disciplines die in onze tijd niet meer weg te denken zijn uit het straatbeeld. ‘Dienstverleners’ die een probleem hebben bestudeerd, en weten hoe we het op moeten lossen. En wie niet direct overtuigd is van de juistheid van die oplossing, kunnen we beter niet vertrouwen.

 

Steeds als er weer verkiezingen zijn, zijn daar de mensen die ons inpeperen dat degenen die het karretje tot nu toe hebben getrokken charlatans zijn, die louter hun meest benepen eigenbelang op het oog hebben. Terwijl degenen die aan de macht zijn ons waarschuwen voor de charlatans die hen van de troon willen stoten, met beloften die ze niet waar kunnen, en ook niet waar wíllen maken, want het gaat hen louter en alleen om de macht. En wee uw gebeente als u met hen in zee gaat!

 

Ook buiten het bestuurlijke en academische circuit om worden we bestookt met waarschuwingen, omdat er ongure types zijn die ons knollen voor citroenen proberen te verkopen. Zo zijn daar ‘de Russen’ die op allerlei gebied keihard staan te liegen. Dat is al iets om serieus rekening mee te houden in het ‘diplomatieke’ verkeer. Maar het wordt echt onmenselijk waar ze weigeren het boetekleed aan te trekken aangaande de ‘MH-17’. Anderzijds, als je ‘Rus’ bent, en je leest dat er geen sluitend bewijs is over de toedracht, en er meldt zich een Oekraïense klokkenluider die zegt dat het allemaal een doortrapt plan was van mensen in de omgeving van Porochenko en de Britse geheime dienst, waarom zou je die Nederlandse ‘onderzoekers’ dan nog vertrouwen?

 

Zelfs als je er niet aan twijfelt dat ‘het Kremlin’ snode plannen heeft, en niet terugschrikt voor leugentjes om bestwil, kost het geen begin van moeite om aan te tonen dat Porochenko en zijn ‘Atlantische’ vrienden minimaal uit hetzelfde hout zijn gesneden. Van de ‘Weapons of Mass Destruction’ leugen om Irak te kunnen veroveren, via de ‘Fuck the EU’-coup van Victoria Nuland en haar team in Oekraïne, en de in scene gezette ‘moord’ op een Russische ‘dissident’ in Kiev, de ‘chemische wapens’ in Syrië, en de ‘Russische beïnvloeding’ van de Amerikaanse presidentsverkiezingen, waar de Britse geheime dienst zo’n voorname rol in speelde, samen met Porochenko’s Oekraïne, die beiden op het verkeerde paard (Hillary) wedden, en sindsdien alle zeilen bij moeten zetten om buiten schot te blijven. 

 

Voor ons, aan de ‘Atlantische’ kant, is het makkelijk om al die ‘oneffenheden’ aan onze kant weg te redeneren, of af te doen als onbetekenende akkefietjes. Of, sterker nog, initiatieven die werden uitgelokt door die leugenachtige Russen! En dat er nu een Oekraïense klokkenluider opduikt, aan de vooravond van het proces waarin wij zullen bewijzen dat het ‘de Russen’ waren, is uiteraard niets anders dan desinformatie. Toch?

 

Dat valt niet uit te sluiten, alhoewel je informatie van een hooggeplaatste klokkenluider die overloopt naar ‘de vijand’ niet zomaar achteloos terzijde kan schuiven, waarbij je kiest voor het obscure ‘Bellingcat’, in samenwerking met de Oekraïense geheime dienst onder Porochenko als de meer betrouwbare bron. Het artikel en het filmpje dat verwijst naar wat die klokkenluider te melden heeft is overigens ook geen formeel Russisch tegenargument, maar vergelijkbaar met wat 'Bellingcat' voor de 'Atlantische' kant doet. Dan echter wel een 'volkse' variant, zonder budget voor 'media-training', zo te zien. De recente toekenning van de ‘Machiavelliprijs’ aan het ruim door Soros, Google en anderen gesponsorde ‘Bellingcat’ is in dit verband eerder verdacht dan het bewijs dat die organisatie ‘onkreukbaar’ is, als je even kijkt wie er allemaal in het bestuur zitten van die 'stichting', en wie het geld ophoesten voor die berekenende ‘PR-stunt’ van die lobbyclub, zo kort voor het proces dat moet uitmaken of het aangeleverde materiaal overeind blijft in een rechtbank. En trouwens: Machiavelli was toch de auteur van dat boekje waarin hij zijn broodheer immorele adviezen aan de hand deed over hoe je de macht moest zien te veroveren, en je tegenstanders de pas af moest snijden, waar nodig door te liegen? Zoals iedereen beseft is dat proces op voorhand bedoeld als een politiek proces, en niet als een poging om bewijzen te vinden voor de ware toedracht. En waar de 'juridische klasse' 28 jaar na de vliegramp in Faro nog altijd druk is met het toewijzen van schuld, valt niet te verwachten dat ze deze melkkoe snel zullen laten lopen. Maar 'onder de streep' hoort het niet te gaan over de presentatie, welke 'rol' iemand ambieert binnen een bepaald verhaal, of welke prijzen men in de wacht heeft weten te slepen, maar of iets waar is, of niet. 

 

Het interessante daarbij is, dat wij blijkbaar geneigd zijn diegene te vertrouwen die consistent dezelfde schuldige aanwijst vanaf het moment van die ramp, en eenieder die twijfels heeft, of aandacht vraagt voor tegenstrijdigheden en inconsistenties, en complexe verantwoordelijkheden, terzijde schuiven als mensen die ons niets te bieden hebben. We zijn verslaafd geraakt aan ‘simpele’ oplossingen. Vanuit mijn commentaarpositie zie ik hoe we al doende verstrikt raken in de ‘losse eindjes’. 

 

Net als iedereen ben ook ik benieuwd naar de werkelijke toedracht van die ramp. Meer in het bijzonder wil ik weten wie er op de ‘VUUR’-knop drukte, en wat hij of zij dacht te zullen raken. Wat los staat van het naakte feit dat dat luchtruim gesloten had moeten zijn voor civiel verkeer, omdat er ‘ernstvuurwerk’ stond opgesteld dat doelen op grote hoogte uit de lucht kon schieten. Iets wat de verantwoordelijke autoriteiten van Oekraïne en de NAVO-landen wisten. Het was een onverantwoord risico de burgerluchtvaart daar aan bloot te stellen. Of, als je de lezing van die klokkenluider volgt, dan was er sprake van kwade opzet, en werd dat vliegtuig willens en wetens neergehaald om de spanningen in de wereld op te laten lopen, en een argument te hebben om sancties op te leggen aan Rusland. 

 

Totdat er keiharde, niet te weerleggen bewijzen zijn voor de ene, of de andere lezing van de toedracht, is het onverantwoord om te vertrouwen op enige autoriteit met een belang in de uitkomst. Investeren om vertrouwen te wekken, en te oogsten, staat haaks op ‘kansen benutten’. Je bent gek als je over je laat lopen op het moment dat iemand je vertrouwen beschaamt. Maar zoals de hierboven opgesomde voorbeelden illustreren, waarin we daadwerkelijk werden voorgelogen door onze eigen leiders, terwijl de lijst nog vele malen langer is, zijn we dat gaan zien als ‘slim bezig’, waar die leiders ‘kansen benutten’ omdat wij niet snel genoeg reageren. En daarna is het 'water onder de brug'. Dat is niet erg rationeel, en dan druk ik mij erg voorzichtig uit.

Go Back

Comment