Philip Freriks, jarenlang correspondent in Parijs voor de NOS toen dat nog een nieuwszender was, beschreef bij Jeroen Pauw waar de 'Gele Hesjes' voor staan.
Hij was uitgenodigd om zijn verhaal te doen over een 'sappig schandaaltje' rond zijn ontslag als columnist bij een VPRO-radioprogramma, maar wat hij zei over die 'Gele Hesjes' vond ik oneindig veel interessanter. En ja, het gegeven dat hij ongeveer hetzelfde zei als wat ik eerder die dag zelf hier had gepubliceerd speelt mee in die waardering. Daarnaast merkte hij op dat 'getrainde agitatoren' ter rechter- en linker zijde actief waren om de zaak te laten escaleren.
Het zou gaan om types die exact weten wanneer het tijd is om de plaat te poetsen, waardoor zij zelf niet voor de rechter hoeven te verschijnen, omdat ze niet werden aangehouden, en er ook voor zorgen dat ze niet herkend worden. In mijn eigen jaren als demonstrant waren dat doorgaans 'stillen'. In dienst van de overheid als politieagent, of marechaussee, of een geheime dienst, die voorop gingen en escaleerden, om zich vervolgens te ontpoppen als 'opsporingsambtenaar' op het moment dat het politiekordon zich had gesloten, en de degenen die zich hadden laten provoceren werden ingerekend.
Op het 'Maidan-plein' in Kiev, in Syrië en Libië, en elders waar de karavaan van de 'kleurenrevolutie' langs trok ten bate van de door 'ons' gewenste 'Regime Change' in die landen, waren het huurlingen en quasi professionele provocateurs. In dienst van-, getraind en/of geïnstrueerd door 'ons'. Zoals er ten tijde van de studentenprotesten die een einde maakten aan de oorlogen in Zuid-Oost Azië ook geruchten waren over 'communistische infiltranten' die ons het hoofd op hol joegen, anders dan die voornoemde 'stillen'. En het staat vast dat activisten uit kringen rond 'Baader-Meinhof' nauwe contacten onderhielden met geheime diensten uit het 'Oostblok', maar dat was volgens mij nadat de zaak al was geëscaleerd. Die veiligheidsdiensten gingen, bij mijn weten, niet zo cynisch te werk als de scherpschutters die op het 'Maidan-plein' actief waren, en daar zowel 'eigen' demonstranten als ordetroepen neerschoten om de coup van mevrouw Nuland veilig te stellen. Ook de beelden van jonge gasten die in Damascus met een scooter aan komen rijden, positie innemen achter een muur, en op betogers én de begeleidende ordetroepen beginnen te schieten, staat mij nog helder voor de geest. Waar de door 'ons' gesteunde 'oppositie' claimde dat de scherpschutters in dienst waren van de regering, houd ik mijn twijfels, en denk ik dat het eerder 'onze' provocateurs waren, zoals 'Damascus' beweerde.
Hoewel ik beslist niet uitsluit dat 'extreem-rechts' en 'extreem-links' beschikken over doorgewinterde actievoerders die geweld niet schuwen, vind ik de suggestie van een nieuwe 'kleurenrevolutie', deze keer in Frankrijk om Macron te wippen, uitgedacht door 'ons' ('Washington', 'Londen') niet op voorhand ongeloofwaardig. Als dat hier het geval is, dan loopt Macron meer risico dan hij beseft. En niet alleen hij, persoonlijk, maar heel Frankrijk, en zelfs heel Europa. Daarbij helpt het niet dat 'Europa' eerder niet duidelijk afstand heeft genomen van wat er in 'Kiev', Syrië en Libië is gebeurd, al mogen we aannemen dat ze in 'Parijs' en elders in de Europese hoofdsteden niet helemáál achterlijk zijn. Ze mogen het dan niet van de daken schreeuwen, maar ze lezen ook kranten.
Overigens heeft 'Parijs' zelf ook de hand gehad in wat zich voltrok in Syrië en Libië, waar ons eigen land volop betrokken was bij de staatsgreep in 'Kiev', en heeft Europa in Italië en elders eerder al te maken had met 'Gladio', dus weten ze van binnenuit hoe het werkt. Maar los van het risico dat 'insiders' in het eigen administratieve en militaire apparaat Macron en 'Europa' niet gunstig gezind zijn, nu hij openlijk in aanvaring is gekomen met 'Washington' na pleidooien voor een Europees leger, en een eigen 'Smoel' op het wereldtoneel, en 'Londen' hem ook niet meer herkent als vriend, is het nog maar de vraag of er wel een geschikt tegengif is?
Het terugdraaien van de voorgenomen verhoging van de brandstofprijzen is in zekere zin een handreiking, maar durft Macron het aan om de kant te kiezen van de 'Gele Hesjes'? Niet alleen in eigen land, maar in heel Europa. De snel groter wordende groep die klem komt te zitten tussen de razendsnel rijker wordende '0.1%' van de wereldbevolking, en de 'hongerpaal'. Of moeten we eerst door de fase heen van 'Rusland-vóór-Poetin', om het zo maar uit te drukken? En nee, daarmee zeg ik niet dat Europa een 'Poetin' nodig heeft, maar wél iemand die beseft dat 'Europa' zich los moet weken van de 'Washington-Concensus' willen we overleven.
Totdat er ondubbelzinnig bewijs wordt geleverd voor kwade opzet van 'bondgenoten', zoals wordt gesuggereerd in bovenstaande 'link' naar de mogelijkheid van een 'Kleurenrevolutie' in Europa, met regie in 'Washington' en 'Londen', is het 'complotdenken'. Maar dat geldt ook voor de suggestie dat goed getrainde agitatoren in dienst van Franse 'rechtse' en 'linkse' oppositiegroeperingen de boel op stelten zetten. Of dat 'Poetin' erachter zit.