Welk land gaat de 'Handelsoorlog' die Trump heeft ontketend winnen?
Volgens Eric Peters, CIO van het 'One River'-fonds, heeft ras-pokeraar Trump een 'Royal Flush' in zijn winnende hand, en kán het niet stuk. Zelf begrijp ik wel uit welk vaatje Peters tapt, maar wat nou als Trump denkt te pokeren, terwijl de rest schaakt? Met andere woorden: Wat is het spel? En wat zijn de regels?
De algemene klacht tegen Trump is dat hij er op vertrouwt dat het 'Recht van de Sterkste' de enige regel is. 'Winner Takes All'. Dank u. Volgende hand. En tot nu toe lukt het hem redelijk om verwarring te stichten in zijn eigen land, en in 'Atlantische' kringen. Men probeert wanhopig te anticiperen op het volgende 'bod' nadat de kaarten opnieuw zijn geschud. Wat wil hij? Waarom doet hij zo raar? Wat moet ons eigen bod zijn om hem tevreden te stellen? Of zit er iets anders achter? Als we hem Iran geven, zijn dan die 'heffingen' op staal en aluminium van tafel? Als we Servië dwingen om afscheid te nemen van Kosovo, zodat ze daar een Islamitische Vrijstaat in kunnen richten, krijgen we dan ons 'Klimaatakkoord' terug? Als wij, 'Islamitische landen', de Palestijnen laten vallen, helpt hij ons dan met een oorlog tegen Iran?
Dezelfde existentiële vertwijfeling zag ik terug bij Tom-Jan Meeus in NRC, die 'Maidan-hupser' Guy Verhofstadt aanhaalde, waar die zich had afgevraagd of Europa zich niet moet gaan verdedigen tegen Trump? Al zeker twintig jaar zijn die 'Atlantici' bezig met het graven van ons eigen graf, en nu ineens schrikken ze wakker. De Verenigde Staten heeft een lange, lange traditie waar het 'Regime-Change' operaties betreft. Bondgenoten als Saddam Hoessein, Erdogan, Assad en, nadat hij een overeenkomst had gesloten om te ontwapenen, zelfs Gaddafi, kregen een mes in hun rug. Was die 'vluchtelingenstroom' uit Afrika, en de verwoesting van de welvaart van de Libische bevolking, die er het gevolg van waren, een misrekening? Of de bedoeling? En nu zijn de Koerden weer het haasje.
'Fuck the EU' zei Victoria Nuland, namens de regering van Obama, tegen 'haar' ambassadeur in Oekraïne. De geplande staatsgreep in dat land, waar Verhofstadt hartstochtelijk het voorbereidende werk voor had gedaan, ging gewoon door, ongeacht wat 'Brussel' daarvan vond. En 'Europa' mocht de rekening betalen. Bush en zijn club logen welbewust alsof het gedrukt stond over 'Weapons of Mass Destruction' in Irak, om een smoes te hebben de olie daar onder Amerikaans beheer te brengen, of in elk geval uit 'Europese' handen te houden, nadat Saddam te kennen had gegeven wel op de Euro over te willen schakelen. En al die tijd zongen de 'Atlantici', blind, met dikke huid, en gelukkig, uit volle borst: 'We gaan naar Moskou! We gaan naar Moskou!…'
De verwarring nu is zo ontstellend groot, dat Tom-Jan schrijft dat het misschien wel zo is dat de regering-Trump 'op sinistere wijze' Poetins anti-EU-agenda in de kaart speelt. Poetins anti-EU agenda? Waar haalt hij het vandaan?!? De EU loopt aan de Amerikaanse leiband, en roept steeds nieuwe sancties af over Rusland zodra 'Washington' dat van ons eist. 'Washington' bepaalt wat 'Europese' bedrijven doen, of laten. De Russen zelf geven aan dat ze klaarstaan om de Dollar te laten vallen voor de Euro op de dag dat we weer normaal gaan doen. Maar denk je eens in! Op eigen benen staan! Brrrrrr!!!!
Dat enorme Trojaanse Paard op de binnenplaats heeft een naam: NAVO.