Hoe lang gaat dit nog goed?
Stel, je kan eigenlijk niks, behalve 'slap ouwehoeren'. Hoe krijg je productieve medemensen dan zo gek om jou daarvoor te betalen? De meest directe, en meest zekere weg, is 'beleidsmakers' zo gek zien te krijgen dat ze een wet maken die productieve medemensen verplicht om naar jou te luisteren. Gevolgd door de 'If You Scratch My Back, I'll Scratch Yours'-strategie van de subsidieruif, waarbij geld van productieve mensen wordt afgenomen, en wordt weggeven aan mensen die alleen maar 'slap kunnen ouwehoeren'.
De subsidieverstrekker is voor zijn of haar eigen inkomen ook afhankelijk van het in stand houden van dat traject, omdat hij of zij niet het eigen geld weggeeft. Die kan het zich niet veroorloven om te zeggen: 'Allemaal slap geouwehoer', want dan is hij of zij ook brodeloos. Dat het misbruik van sociale voorzieningen door Polen, die gebruik maken van een heel netwerk van 'tussenpersonen', die voor hun 'diensten' een vergoeding ontvangen, vele jaren lang kan bestaan, terwijl het UWV ervan op de hoogte is, verbaast mij niets. Goed voor de werkgelegenheid bij het UWV! Iets om over te vergaderen. Rapporten over te schrijven. Werk voor 'wetenschappers' die het fenomeen gesubsidieerd mogen onderzoeken, om met 'voorstellen' te komen. En een baangarantie voor de 'controleurs', die zonder fraude niet nodig zouden zijn. Dus ook die hebben baat bij een systeem dat fraude in de hand werkt.
Naast de overheid is er ook nog de optie om te trachten grote bedrijven te interesseren voor het plaatsen van 'reclame', of het parachuteren van een lobbyist, die op kosten van dat bedrijf artikelen aanlevert, of programma's opleukt, die jij als krant of zendgemachtigde kosteloos kunt gebruiken om de redactionele ruimte, of de zendtijd te vullen met 'slap geouwehoer'.
Het 'slappe geouwehoer' moet dus 'attractief' zijn, want dan komen productieve mensen niet in opstand als hun belastinggeld terecht komt bij mensen die 'slap ouwehoeren'. Door bedrijven betaalde 'ruimte' hoeft niet 'attractief' te zijn, maar je moet goede 'colporteurs' hebben die ondernemers zo gek weten te krijgen dat ze die 'ruimte' kopen. Ondersteund door 'wetenschappers' die 'meten' dat reclame 'effectief' is om een product te verkopen. Die 'bevindingen' mogen best louter 'slap geouwehoer' zijn, als het maar 'attractief' oogt.
Door de eeuwen heen zijn er altijd mensen geweest die niet veel meer in de aanbieding hadden dan een 'vlotte babbel'. Ze kregen een plaats aan het 'Hof' als hofnar, of ze vonden hun weg naar de Kerk. De hofnar had een grotere vrijheid om 'slap te ouwehoeren' dan de religieuze voorman, die zich moest conformeren aan de consensus binnen zijn congregatie. Dat was doorgaans strak van bovenaf 'aangestuurd', om de 'grote lijn' te bewaken, anders werd het een zooitje. Het interessante vanuit mijn perspectief is, dat het kennelijk zo is dat er een soort 'kantelpunt' is, waarbij zóveel mensen hun bestaan schragen met niks anders dan 'slap ouwehoeren', dat er geen weg terug meer is.
Een heldere regie en een strakke autoritaire leiding is dan niet meer nodig om die parasiet te laten groeien. De defensiemechanismen van het productieve deel van de bevolking vormen geen bedreiging meer voor die parasiet, die niet alleen naar hartenlust kan splitsen en groeien, maar haar dynamiek zelfs ontleent aan kunstmatig in stand gehouden tegenstellingen, waardoor het productieve deel van de bevolking het idee krijgt dat zij het probleem zijn, en niet die parasiet.
Binnen de parasitaire bloedgroepen zelf is de bewegingsruimte bescheiden, en houdt men zich gedisciplineerd aan 'het Verhaal', ook al is het de grootst mogelijke flauwekul, en ligt het er duimendik bovenop dat er is gerotzooid met de 'bewijzen'. Maar de ogenschijnlijke tegenstellingen tussen de ene en de andere parasitaire bloedgroep wordt uitgediept en met elke nieuwe dag naar grotere hoogten gestuwd om te voorkomen dat de 'productieven' de interesse gaan verliezen.
Toen ik tweeëneenhalve week geleden een bijdrage schreef over de 'Gladio-operatie' die de Amerikaanse politiek op dit moment beheerst, zal menigeen hebben gedacht dat ik met mijn 'alu-hoedje' op een verhaaltje uit mijn toetsenbord toverde dat tot doel had 'complotdenkers' naar mijn blog te trekken. Maar dit is geen commercieel blog, en het enige wat mij inspireert, dat is mijn vrees dat al dat 'geouwehoer' ons de kop gaat kosten. In zekere zin is het dan zuur als dat thema niet wordt herkend, en het nu onderdeel is geworden van het vrees-aanjagende 'geouwehoer,' via een anonieme bevestiging in de New York Times, dat er inderdaad een 'Deep State'-organisatie bestaat die zich niks aantrekt van democratische besluitvorming, en doet is wat goed is voor het land, vanuit het perspectiefvan de 'ouwehoeren': Méér 'ouwehoeren' en volop 'show' om ervoor te zorgen dat het geld hun kant op blijft rollen.
De kade gaat dit schip keren. Tenzij we op het laatste moment alsnog wakker schrikken, en afstand nemen van al dat 'geouwehoer', en ons geld terug eisen. Maar dan zijn er zóveel mensen op slag brodeloos, omdat we verzuimd hebben de structuur aan te brengen die nodig is om de welvaart te verdelen op grond van een 'vangnet', aangevuld met 'verdienste' in de productieve sfeer, dat ik niet zie hoe dat zonder bloedvergieten alsnog kan worden rechtgetrokken. Maar blijven 'ouwehoeren' tot de muziek stopt, is uitstel van executie.