Terwijl Kamagurka in NRC Trump weer eens op de hak nam wegens het verspreiden van 'Fake News', ontsloeg zijn werkgever China-correspondent Oscar Garschagen wegens het op grote schaal fabriceren van nieuws, en plagiaat.
De zaak kwam aan het rollen toen zijn Chinese assistent er genoeg van kreeg, ontslag nam, en de vuile was buiten hing. Voor de Belgische hoofdredacteur, die hem eerder beschreef als een 'uitmuntende onderzoeksjournalist' waar ze zelfs bij 'Le Monde' niet aan konden tippen, zat er weinig anders op dan Garschagen te vragen om zijn biezen te pakken. De verklaring die Garschagen zelf gaf, was dat hij dicht tegen een 'burn-out' aanzat, en grote moeite had op 'topniveau' te blijven presteren.
De vraag die ik mij stel, is waarover Garschagen dan loog? En hoe dat de beeldvorming over China en Noord-Korea heeft beïnvloed. Met andere woorden, of er ook andere motieven waren dan die geclaimde 'burn-out' die wel vaker als excuus wordt gebruikt door mensen die betrapt worden op dingen die niet netjes zijn. En waarover NRC de laatste dagen juist opvallend veel bericht in een 'serie' over dat fenomeen, waarin ons wordt verteld hoe enorm serieus we dat fenomeen moeten nemen. Het zal toch niet zo zijn dat daar een verband is? Dat de tips en adviezen in de krant de weg vrij moeten maken voor een geruisloze aftocht, en zelfs mededogen en een klein applaus voor de gesneuvelde 'topsporter', zonder dat we nog eens terugbladeren? Maar laten we hopen dat NRC haar eigen adviezen aan het volk in dit geval ter harte neemt, en de man niet onverzorgd aan zijn lot overlaten, en hem 'kil en koud' het bos insturen, na al die 'tropenjaren'.
Laten we wel zijn, Garschagen is zeker niet de eerste die betrapt wordt. De tegenwoordige 'diplomatie-deskundige' Robert van de Roer verdween eerder al bij NRC nadat bleek dat hij zich op grote schaal schuldig had gemaakt aan het plegen van 'plagiaat', door zonder eigen onderzoek stukken uit de Angelsaksische pers over te pennen, en zijn eigen naam er onder te kalken. Ook bij WNL, waar hij tegenwoordig een 'graag geziene gast' is, die trouw het standpunt van de 'Warparty' verdedigt in ons land, geeft hij er keer op keer weer blijk van weinig origineel te zijn.
Pikant detail: Garschagen was toen net hoofdredacteur van Vrij Nederland, na een glansrijke loopbaan als correspondent van de Volkskrant in Washington, 'of all places'. En het was Vrij Nederland dat met het nieuws kwam dat van de Roer plagieerde. Aaai!!
U zult begrijpen dat ik dit nieuws als zodanig niet wereldschokkend vind. Dat wil zeggen: Ik heb heel sterk de indruk dat veel berichtgeving in NRC niet deugt, de laatste paar jaar. En dan vooral waar het 'gerecycled Fake News' is over misstanden in landen waar ze bij NRC een bloedhekel aan hebben. Omdat het als 'kwaliteitskrant' onderdeel is van een 'Atlantische' propaganda-inspanning. Waarbij we niet moeten vergeten dat nog maar weinig kranten 'buitenland-correspondenten' hebben, en van dat soort 'krantenjongens' bekend is dat ze niet zelden nauwe banden onderhouden met 'veiligheidsdiensten'. Ook in andere landen dan de Verenigde Staten (Video). En dat leven kan behoorlijk slopend zijn, neem ik aan. Maar voor een Nederlandse krant vanuit Peking, of Shanghai elke week een 'krabbeltje' sturen, met een Chinese assistent die je kan helpen…………?
Nou kreeg Garschagen die baan als correspondent bij NRC nadat hij bij het AD als hoofdredacteur met verve het directiestandpunt van de uitgever had verdedigd, destijds tevens uitgever van NRC, en zo het vertrouwen van zijn journalistieke staf had verspeeld. Dus 'burn-out' is niet onwaarschijnlijk, als zijn ambities uiteindelijk niet werden vervuld, terwijl hij zijn pensioen zag naderen. Dus wellicht is het allemaal waar, en was Garschagen uiteindelijk niet opgewassen tegen zijn taak. Maar ik zou de berichtgeving van NRC toch maar af en toe tegen het licht houden, voor de zekerheid. Er spelen nogal wat kwesties in de wereld waarbij een 'leugentje om bestwil' in een propaganda-oorlog (Video) het verschil kunnen maken tussen dag, en een nucleaire winter.