Geld maakt niet gelukkig?
De Franse president haalde zich de woede op zijn hals van de Opperbevelhebber van de strijdkrachten door stevig te schrappen in het defensiebudget. Toen die generaal zijn onvrede uitte, benadrukte Macron op weinig subtiele wijze dat hij de koers uitzet, als president. En dat het leger best mee mocht praten, maar geen veto-recht had. Of woorden van gelijke strekking. En omdat Macron dat ‘voor het front van de troepen’ zei, vond de Opperbevelhebber het nodig zijn ontslag aan te bieden, wat direct door Macron werd geaccepteerd.
Laten we zeggen dat dit voor de ‘Atlantici’, die blij waren dat Macron de verkiezingen won, wel even slikken is. In die kringen had men zijn aankondigde voornemen om Frankrijk economisch weer gezond te maken duidelijk anders begrepen. Overigens zag ik dit zelf ook niet aankomen, zeg ik er dan eerlijk bij. Al helemaal niet in de context die hij erbij gaf. Hij wil de sociale voorzieningen en het lokale bestuur ontzien, en bezuinigt op Defensie, Buitenlandse- en Binnenlandse Zaken. Slim als hij de verwachtte arbeidsonrust die na de vakantie voorzien wordt voor wil zijn, en de organisatoren van die onrust de wind uit de zeilen wil nemen.
Anderzijds zijn ontevreden militairen traditioneel een ‘hoofdpijn-dossier’ in elke democratie, omdat militairen zo nu en dan de neiging hebben zich gewapenderhand van het bestuurlijke centrum meester te maken, als de gekozen vertegenwoordigers hen niet bevallen. Om dat te vermijden zal Macron moeten zien te voorkomen dat geruchten gevoed worden over militairen die sneuvelen als gevolg van slecht materiaal, of een tekort aan dingen die ‘BOEM!’ zeggen, waar deze militairen gevraagd wordt hun leven in de waagschaal te stellen in het landsbelang. De voor de hand liggende keuze is dan om die militairen thuis te houden. Het aantal missies te beperken. En Macron lijkt daar zeker toe bereid, waar hij ook al heeft laten doorschemeren die uitzichtloze strijd om Assad te wippen in Syrië op te willen geven.
In Nederland speelt iets soortgelijks. Ontevreden militairen die kampen met een tekort aan ‘alles’, volgens eigen zeggen. Waardoor zij op ‘missie’ gevaar lopen. Dus? Dus moet Nederland minder voor ‘missionaris’ spelen, en onzinnig, peperduur ‘speelgoed’ als die JSF, afbestellen.
In de Verenigde Staten geen gebrek aan geld voor de militairen. Dat land geeft autonoom meer uit aan dingen die ‘BOEM!’ zeggen dan de rest van de wereld bij elkaar. Als we de paramilitaire organisaties, ‘Black Budgets’ en door de overheid betaalde ‘Militaire Research’ door ‘DARPA’, met een budget van drie miljard per jaar, er bij optellen. Het levert ‘cutting edge’ wapentuig op. En binnenkort zijn mensen van vlees en bloed niet eens meer nodig om oorlog te voeren. Toch zijn er ook in dat land steeds meer ontevreden militairen. Maar dan vooral omdat ze de politieke keuzes niet begrijpen. In het bijzonder waar hen bijvoorbeeld wordt gevraagd om terroristen te trainen, die in Jordanië vervolgens hun eigen trainers vermoorden.
Daarbij mag de NAVO wel een futuristisch nieuw hoofdkwartier hebben in Brussel dat velen het gevoel geeft dat ‘Darth Vader’ er de hoogste baas is, maar als de lidstaten de geheime militaire bases van bondgenoten op onlangs veroverd Syrisch grondgebied in de openbaarheid brengen, en elkaar openlijk in de haren vliegen (HIER en HIER), terwijl geen land nog vertrouwen heeft in die ‘Russische spion’ in het ‘Witte Huis’, die de lijnen uit zou moeten zetten, dan is geld je probleem niet, als je militair bent.
Macron is niet de enige die voorrang geeft aan sociale voorzieningen en het versterken van het lokale bestuur, met het oog op de gunstige effecten die dat heeft op de economie. Ook Poetin reduceerde de uitgaven voor dingen die ‘BOEM!’ zeggen in het nieuwe budget, in de wetenschap dat een nieuwe wapenwedloop de korte weg is naar een nieuw failliet van dat land. Net nu het haar zaakjes weer goed op orde heeft weten te krijgen. En China binnenkort Europa zal vervangen als belangrijkste afnemer van gas, waardoor Rusland ongevoelig wordt voor sancties op dat gebied. En Europa met de Joker van dat Amerikaanse beleid blijft zitten, en straks aan peperduur, middels de zwaar verontreinigende, dure techniek van 'fracking' verkregen Amerikaans ‘LNG’ vastzit. Wat weer een flinke hypotheek legt op de uitgaven die overheden in Europa zich kunnen veroorloven, zonder zich in het vlees te snijden.
Zoals eerder opgemerkt in vorige bijdragen, betekent het bestaan van een ‘Petrodollar’, en de Amerikaanse munt als ‘wereldhandelsmunt’, dat de Verenigde Staten naar hartenlust geld bij kunnen drukken, zolang dat systeem overeind blijft. Daar ziet het echter niet naar uit. De laatsten die het zinkende schip verlaten lopen daarbij het grootste risico. Nu is er nog plek in de reddingsboten. Straks rest nog slechts het zwemvest, of het wrakhout. Hoe harder de ‘Atlantische’ media roepen dat Trump een ‘trekpop’ van Poetin is, hoe groter het gat in de romp wordt.
Dat brengt mij bij de conclusie dat de Verenigde Staten een aanzienlijk groter risico lopen om te worden opgezadeld met militairen die de macht grijpen om ‘orde op zaken’ te stellen, uitgenodigd door een steeds hysterischer wordende pers, dan Frankrijk of Rusland, waar men de uitgaven juist omlaag brengt. Het is verleidelijk om te schrijven dat die ‘Atlantische’ media zelf vermoedelijk op de loonlijst van de FSB staan, en moedwillig dat militair machtigste land, waar de bomen die vruchten voortbrengen die ‘BOEM!’ zeggen het hele land overwoekeren, de afgrond in helpen. Maar ik ben er vrij zeker van dat Poetin, noch Macron, daar op zitten te wachten. Het zou ze een lief ding waard zijn als de Verenigde Staten bij nader inzien toch liever een normaal land willen worden, inplaats van wereldwijd opererende 'politieagent', annex 'brandstichter'.
Verstandige politici zijn onbetaalbaar.