'Als de wereldwijde definitie van mensenrechten verandert, kan dat gevolgen hebben voor hoe anderen met onze rechten omgaan'.
Dat schrijft het kabinet in haar 'China-strategie', omdat China 'economische ontwikkeling' voorrang verleent boven 'individuele rechten', zoals de 'vrijheid van meningsuiting', 'persvrijheid' en 'privacy'. Het probleem is, dat er geen definitie is van mensenrechten. Er is slechts een 'Universele Verklaring', die dertig artikelen omvat, waarvan er verscheidene gaan over rechten die in ons deel van de wereld niet geborgd zijn, voor wie ze letterlijk neemt. Meer in het bijzonder de sociaal-economische paragrafen, maar ook 'gelijk voor de wet', waar op allerlei manieren inbreuk op plaatsvindt, via 'gedogen', 'positief' discrimineren, en prioriteiten bij de vervolging.
Veel artikelen bijten elkaar, waar ze uitgaan van de goede wil van alle mensen. En hoe lastig het is om je buitenlandse politiek op te hangen aan 'naleving van de mensenrechten', dat is zonder al te veel problemen duidelijk te maken met verwijzing naar de lakse houding van ons land aangaande de pogingen van onze bondgenoten om Assange de mond te snoeren, de wijze waarop onze bondgenoten omgaan met 'klokkenluiders', en de bereidheid van ons land om mee te werken aan 'extraordinary rendition', en een oogje dicht te knijpen waar gevangenen geen (eerlijk) proces krijgen, en zelfs worden gemarteld. Terwijl ophef over respect voor de 'privacy' in deze 'sleepwet-tijden', en extra-judicaire heksenjacht op mensen die zekere fatsoensregels zouden hebben overtreden, ook nogal hypocriet overkomt.
Mensenrechtenorganisaties die in ons deel van de wereld actief zijn, maken veelal gebruik van een geselecteerd lijstje artikelen, die geen recht doen aan het geheel, of de context waarin ze werden opgesteld. En gelet op wat het kabinet ons voorspiegelt in haar 'China-strategie' geldt dat ook voor 'Den Haag'. In mijn beleving worden onze rechten niet bedreigd door China of Rusland. Ook niet als we terechte kritiek hebben op de interpretatie van die 'Universele Rechten' in die landen. Het hele concept van 'mensenrechten' wordt bedreigd door 'uitzonderingsbepalingen' in onze eigen wetgeving, door landen die hun afspraken niet nakomen, en landen die zich openlijk bemoeien met de interne aangelegenheden van andere landen. Ons eigen land heeft daarbij tonnen boter op het hoofd.
Je kunt erover twisten of je voorrang moet verlenen aan de individuele rechten, of aan de rechten die voortvloeien uit de economische paragrafen van de 'Universele Verklaring'. In China, en andere (voormalige) communistische landen, of landen met een 'socialistische' regering, omarmt men het idee dat de 'Wealth of Nations' gediend is bij een eerlijke verdeling van het bezit, en dat er zonder eerlijke verdeling van de welvaart geen sprake kan zijn van het 'gelijkheidsprincipe' dat de basis vormt van die 'Universele Verklaring'. Het is aangetoond dat in zijn meest extreme vorm, zoals geprobeerd in de Sovjet-Unie en Maoïstisch China, het niet leidt tot een levensvatbare maatschappij. En naar mijn idee staan wij in het 'westen' nu op het punt om te bewijzen dat het voorrang verlenen aan puur egoïsme ook geen opsteker is.
Europa hoeft zich de les niet te laten lezen door China, of Rusland, op het gebied van 'mensenrechten', en waarom zouden we ons de kaas van het brood laten eten als we onze grenzen openstellen voor vrije handel met die landen? Wij zijn op beide punten zelf onze grootste vijand. Dat China geld steekt in de ontwikkeling van de eigen industrie, en logistieke ondersteuning, wereldwijd, waar wij dat geld besteden aan dingen die 'BOEM!' zeggen, en kostbare pogingen om onze 'invloedssfeer' te vergroten middels 'Regime-Change' interventies en hulp aan Jihadisten, mogen we ons best even achter de oren krabben.
Ook op het gebied van de individuele mensenrechten zijn we wellicht toe aan een 'reset', want ook in ons deel van de wereld groeit de onvrede over 'positieve discriminatie', de focus op 'minderheden', en 'Lifestyle' als onderscheidende factor, compleet met 'Safe-Spaces' en strafbare 'Micro-aggression' die 'zwakke partijen' in de samenleving naar een 'niveau' tillen waar ze zich zonder hulp niet staande kunnen houden. Artikel 1 van de 'Universele Verklaring' geeft ons een indruk van de mensen voor wie die 'Verklaring' is geschreven:
'Zij zijn begiftigd met verstand en geweten, en behoren zich jegens elkander in een geest van broederschap te gedragen.'
Gewetenloze terroristen, en hun opportunistische vrienden, of andere mensen zonder geweten, die zichzelf beschouwen als 'exceptioneel', of 'uitverkoren', die menen het volste recht te hebben om hun woord te breken als het even niet uitkomt, en mensen met een politiek incorrecte mening de mond te mogen snoeren, of met sancties dood te mogen hongeren, gedragen zich niet in de geest van broederschap, en schenden het concept van de 'Universele Verklaring'.
Het is onvermijdelijk dat die dertig artikelen ruimte laten voor interpretatie, en dat er altijd discussie zal zijn over de vraag of die 'Universele Verklaring' het toestaat om bepaalde burgers het vuur na aan de schenen te leggen, omdat ze zichzelf buiten de bescherming van die 'Universele Verklaring' hebben geplaatst door hun handelwijze. Mag je Chelsea Manning gijzelen, en als dat niet helpt economisch dooddrukken met boetes omdat ze weigert te getuigen in een strafzaak tegen de journalist Julian Assange? Mag je een 'Oeigoer' die uit is op het vestigen van een Kalifaat in de door Moslims bewoonde provincies van China van zijn of haar bed lichten om hem of haar duidelijk te maken dat het strijdig is met het idee van 'broederschap'? Mag je de bevolking van Venezuela of Iran doodhongeren omdat ze hun olie niet af willen staan?
HIER de Engelse tekst van de 'Universele Verklaring', en HIER de vertaling. Blader vooral door tot het eind, waar melding wordt gemaakt welke beperkingen er gelden, waar die beperkingen voor dienen, en hoe staten daarmee om dienen te gaan. Maar beter nog: Lees al die artikelen nog eens op uw gemak door, als het alweer enige tijd geleden is dat u ze onder ogen kreeg. Of als u wel wist van het bestaan, maar ze eigenlijk nooit echt gelezen hebt, of alleen de 'verkorte' versies van bepaalde lobbygroepen. Sla daarna de krant op, en verbaas u.