In Rusland is het onderzoek heropend naar de dood van Sergei Magnitsky.
De man overleed tijdens zijn voorarrest in een Russische gevangenis. Hij zat gevangen op verdenking van medeplichtigheid aan grootschalige belastingfraude ten bate van zijn werkgever, de Amerikaans/Britse 'tycoon' Bill Browder. Eén van de 'oligarchen' die in Rusland stinkend rijk werden na de val van de Sovjet-Unie, in de 'wilde jaren'. Bill Browder is de kleinzoon van de voorman van de Amerikaanse communistische partij, Earl Browder.
Over de dood van Magnitsky is enorm veel ophef ontstaan, en de 'Magnitsky Act' was het startschot van de 'sanctie-oorlog' die de Verenigde Staten ontketenden tegen Rusland, en meer in het bijzonder om Poetin uit de vergelijking te halen. Browder stelt het voor als een nobele strijd ten bate van zijn in de gevangenis gestorven werknemer, maar sceptici constateren dat hij zelf baat had bij het voortijdig overlijden van Magnitsky, die veel 'sappige details' over de zakelijke belangen van 'flitsmiljardair' Browder had kunnen delen met de aanklager als het proces doorgang had gevonden.
Dat het onderzoek naar een mogelijke gifmoord nu wordt opgestart, terwijl Navalny weer uit de dood is herrezen in Berlijn na een vergelijkbaar akkefietje, is zeker pikant. Uiteenlopende westerse landen zeggen dat Rusland de kwestie rond Navalny moet ophelderen, maar de grote vraag is wie er dan met gif loopt te rotzooien? In het geval van Navalny zijn de Russen nog niet overtuigd dat er daadwerkelijk sprake was van vergiftiging. Dat het gebruikte gif 'Novichok' zou zijn is daarbij ronduit ongeloofwaardig, gelet op het gegeven dat het volgens alle berichten het dodelijkste gif op aarde zou zijn, vele malen sterker dan sarin of VX.
Een wonderbaarlijke genezing na een aanval met 'Novichok' komt vaker voor, waar eerder ook de Skripals in Engeland er weer helemaal bovenop kwamen, alsmede één van de twee drugsverslaafden die wat later een ongeopend flesje vol van dat spul in een vuilnisbak aantroffen, denkend dat het parfum was. De enige die overleed, was één van die twee junkies.
Sinds de langzame dood van Litvinenko, een mysterieuze man die zei te zijn overgelopen vanuit de FSB naar het Britse kamp, waar hij samenwerkte met de Britse geheime dienst. In Londen werd hij beveiliger van de eveneens naar Engeland overgewaaide 'tycoon' Berezovsky, die later aan een eindje touw werd gevonden, na het schrijven van twee handgeschreven brieven aan Poetin. Die maakte ze niet openbaar, maar her en der wordt gesteld dat Berzovsky Putin zou hebben gewaarschuwd voor een op handen zijnde coup. Lastig op waarde te schatten, omdat Rusland de 'tycoon' er eerder, en niet zonder reden, van had beschuldigd daar zelf op uit te zijn geweest. Litvinenko onderhield tevens innige contacten met Islamitische fundamentalisten in de Kaukasus, reisde kort voor zijn opname in een Londens hospitaal via Israël terug naar Engeland, en bekeerde zich op zijn doodsbed tot de Islam. Laat ik het zo formuleren: Die James Bond had zeker een 'interessant leven'.
Mocht nu worden aangetoond dat Magnitsky door vergiftiging om het leven is gekomen, dan is dat een sterk argument voor de suggestie dat ook al die andere gifmoorden, of theaterstukjes waarbij waardeloos geworden pionnen van westerse veiligheidsdiensten vergiftigd worden, niet het werk zijn van het Kremlin. Het is hoe dan ook niet te verklaren dat Navalny en Skripal nog leven, als Poetin hen dood wilde hebben. Er is tot nog toe geen aanwijzing voor, maar het zou mij oprecht niet verbazen als ze in 'Berlijn' en 'Parijs' al wel beseffen dat het Kremlin er niets mee te maken heeft, maar dat ze het spel meespelen om de werkelijke dader de illusie te geven dat er geen verdenking op hem of haar is gevallen. Of wellicht, als het de veiligheidsdienst van een land is dat hierachter schuil gaat, dat die onvoorzichtig wordt.
'Cui Bono' mag je van 'UkraineToday', met de vlag van Oekraïne en de Verenigde Staten boven het logo, niet meer vragen, omdat het je kenmerkt als een 'agent van Poetin'. Zelfde hoogst merkwaardige verhaallijn bij de website 'EU vs Disinfo', dat Europeanen een rad voor ogen draait onder het mom van 'Fact-Checking'. Natuurlijk zijn keiharde feiten uiteindelijk het enige wat telt. Maar totdat die er zijn, of als die nooit boven tafel komen, of waar bepaalde feiten met elkaar in strijd zijn, zoals waar het ene hospitaal géén gif vindt, en het andere een paar dagen later wel, zal 'Cui Bono' ons op weg moeten helpen naar het vinden van de dader. Wat is nou het oorspronkelijke feit? En wat is het rookspoor? Werd 'bewijs' later toegevoegd? Is het bewijs wel bewijs? Kan het getoond worden? Is er ergens in de wereld een écht onafhankelijke instelling die, voor het oog van de camera, wetenschappelijk verifieerbaar bewijs kan leveren? Over de stof die is gebruikt om iemand te vergiftigen. Over het tijdstip waarop het werd toegediend. En over de herkomst van dat gif. En waarom wilde Angela Merkel de rechts extremistische Navalny in de poppetjes van zijn ogen kijken?
Laten we niet vergeten dat het gif eerst in de thee van Navalny had gezeten. Vervolgens was het toch zijn waterfles, die met hem meegereisd is naar Berlijn, terwijl hij in coma lag, en niemand die die fles heeft aangeraakt is zelf ook besmet, terwijl het zou gaan om een goedje waarvan een molecuul al dodelijk zou zijn. En bij de Skripals zat het aan zijn deurknop, maar haalde de Britse overheid uiteindelijk het hele dak van zijn woning. Vanwege 'Novichok'? Of juist omdat er in de kantlijn veel bekend werd over Skripal en de operatie om de Amerikaanse verkiezingen te beïnvloeden, waarbij Skripal nauw zou hebben samengewerkt met Christopher Steele? Was het wellicht een tamelijk ordinaire spionagezaak, waarbij de Britten hun eigen variant van 'Novichok' gebruikten om een inmiddels volledig onbruikbaar geworden 'asset' te offeren ten behoeve van hun/Browders 'sanctie-agenda'? En was het inderdaad die niet-dodelijke variant die ook bij Navalny werd aangetroffen? Wat zegt dat dan over de mogelijke daders?
Natuurlijk, mijn suggestie hierboven is 'dikke duim'. Net als de consensus-versie die in uw krant en op het journaal wordt verkocht, waarin Poetin de schurk is. Mijn versie is echter een beter verhaal voor wie de vraag 'Cui Bono' durft te stellen, en vandaar dat dat nu verboden wordt door allen die er belang bij hebben de consensus-versie met grote chocoladeletters terug te zien in de kranten en de journaals .Waaronder, merkwaardig genoeg, de fractie van de 'Groenen' in het Europees parlement, die de vertoning van een documentaire van een onafhankelijke filmmaker over Magnitsky in het parlement censureerden. Vinden we ooit bewijs? Als blijkt dat Magnitsky vergiftigd is, dan valt er weer een stukje van de legpuzzel op zijn plaats. En het beeld dat dan zichtbaar wordt is niet dat sprookje dat Browder en zijn 'Groene/Atlantische' vrienden ons op de mouw proberen te spelden. Maar dat sprookje wás al van zijn voetstuk gevallen.