Hoe groot is de kans dat de vier mannen die worden aangeklaagd wegens moord, omdat zij verantwoordelijk worden gehouden voor het neerhalen van vlucht MH-17, ook daadwerkelijk worden veroordeeld?
Honderd procent. Want het is een politiek proces. Liefst zonder verdachten in de rechtbank, al zal de Nederlandse Staat dat formeel betreuren. Maar wat de Staat zegt, en wat de Staat bedoelt, zijn twee verschillende zaken. En niet alleen in dit geval. Dat staat waarheidsvinding in de weg. Ook omdat de media graag een handje helpen. Zoals nu weer rond de openbaar gemaakte stukken over Nederlandse hulp aan Al Qaida in Syrië. Bij een tweede poging om stukken waarom was gevraagd in het kader van de ‘openbaarheid van bestuur’ vrij te geven, attendeerden de behulpzame journalisten het ministerie er op dat bepaalde ‘gevoelige’ passages niet ‘zwart’ waren gemaakt. Men windt zich niet op over hulp aan Al Qaida, en de louche figuren en bedrijven die daaraan meewerken, maar over het gegeven dat ze op het Ministerie van Buitenlandse Zaken niet weten dat dat een ‘Staatsgeheim’ is.
Iets dergelijks bij de bemoeienis van de toenmalige minister van ‘Justitie’ met de vraag of er een proces tegen Wilders moest komen. En wie het hedendaagse ‘recht’ in Nederland eens goed tegen het licht zou houden, zou al snel bemerken dat objectiviteit sluitpost is. Waar ik mij hier met enige regelmaat opwind over ‘gedogen’, ‘aandachtsgebieden’ en ‘positief discrimineren’ ligt de ongelijkheid van de burger ‘voor de wet’ er duimendik bovenop. Sterker nog, Nederland is daar trots op! Als ‘Gidsland’ doen we alles wat binnen onze mogelijkheden ligt om het begrip ‘rechtsstaat’ uit te hollen, en te bewijzen dat de wereld die Kafka beschreef in ‘Het Proces’ gelijk staat aan de ‘Hemel op Aarde’. Volledige ‘werkgelegenheid’.
NRC stelt aangaande dit proces de vraag of ‘roekeloos handelen’ gelijk staat aan moord. Aan het woord komen uiteenlopende juristen. En dan zie je pas hoe onzinnig de wereld is die hun ‘thuis’ is. Er is zelfs een dame die het bestaat om te beweren dat de ‘verdachten’ geen aanspraak maken op de status van ‘combattant’. Dan ben je volgens mij zo gek als een deur, neem mij niet kwalijk! Echt volledig ‘van Lotje’. Wat zij bedoelt te zeggen, is dat als Rusland toe zou geven dat het zich in de strijd tussen twee bevolkingsgroepen in Oekraïne had gemengd, na de succesvolle coup van ‘Team Nuland’, waarbij de wettige regering van Oekraïne werd afgezet, en werd vervangen door een junta die de Amerikaanse staatssecretaris had samengesteld, er sprake zou zijn van een ‘International Armed Conflict’. Maar de wettig gekozen regeringsleider van Oekraïne zat in ballingschap in Rusland, en de Chocolade oligarch die door Nuland naar binnen werd gefrommeld was geen legitieme vertegenwoordiger van het hele volk, maar een vazal van ‘Washington’, quasi gelegitimeerd met ‘verkiezingen’ in die delen die blij waren met de bellicose interventie van ‘Team Nuland’.
U heeft zonder enige twijfel wel eens op een lome dag voor de televisie gehangen, waarbij zo’n documentaire voorbij komt waarin militairen of politieagenten worden getraind in gevechten van ‘deur naar deur’, waarbij een mix van burgers en ‘gewapende eenheden’ wordt aangetroffen. En aan de militair of agent de keuze om te schieten, of niet, als ineens een figuur opduikt. Is het dat kind? Die vrouw met een wandelwagen? De melkboer? Of een terrorist of crimineel die er op uit is om jou van het leven te beroven? Of wellicht heeft u zelfs wel van dat soort ‘First Person’ videospelletjes gespeeld. Dus stelt u zich voor dat je in zo’n gewapend conflict zit, en de bommenwerpers en gewapende helikopters vliegen af en aan, en schieten en bombarderen er lustig op los. Met je afweersysteem in het open veld ben je een primair doelwit. Hoe relaxed zou u dan zijn?
Diezelfde hoogleraar kan zich, vanuit haar studeerkamer op de Universiteit van Amsterdam nog wel voorstellen dat er ruimte is om het aan te merken als een ‘vergismoord’. Nou, dan lopen er in ons land nog wel enige militairen rond die hun borst wel nat mogen maken! Die bij vergissing menige burger naar het Hiernamaals hebben gezonden, op verzoek van de Nederlandse regering. En in het gros van de gevallen liepen die militairen zelf aanzienlijk minder gevaar dan iemand met een geïsoleerde batterij luchtafweer in een open veld. Het maakt nog wel uit of je vanaf veilige hoogte je ‘smart-bommen’ afwerpt, of dat je moet vrezen zelf het leven erbij in te schieten als je mist.
En dat is dan allemaal nog steeds uitgaande van het ‘JIT-scenario’, dat van de aannames en het ‘indirecte bewijs’ aan elkaar hangt. Waarbij degenen die terecht staan hoe dan ook nooit die raket hebben afgevuurd. En niemand weet wat degene die op de ‘vuur’ knop drukte dacht, zag, voelde of wist. Degenen die burgerluchtvaart gewoon over dat gebied lieten vliegen, die wisten wat ze deden. Die stuurden dat kind, die vrouw met die wandelwagen, en de melkboer op pad in de hoop dat ze zouden worden afgeschoten, om er politiek mee te kunnen scoren. Dat zeg ik zonder bewijs, in die zin dat het ook een tragisch falen op verschillende niveaus kan zijn geweest. Zoals ze op dat Ministerie dat wist dat er vliegtuigen op grote hoogte uit de lucht werden geschoten ook maar blijven blunderen met die ‘Staatsgeheime’ stukken over onze hulp aan Al Qaida. Maar dat er een cynisch plan schuilging achter die omissie aan de kant van Oekraïne sluit ik zeker nu niet meer uit, nou het uitmondt in politiek theater waar helemaal niemand beter van wordt.
In NRC roept de ‘ombudsman’ van die krant de redactie op om een soort ‘taskforce’ op te zetten om de inspanningen van het JIT te ondersteunen. Hij twijfelt niet aan de juistheid van het verhaal van het JIT, en schoffeert eenieder die nog altijd vraagtekens heeft. Iets waar de ‘ombudsman’ zelf overigens nooit last van heeft gehad, voorzover mij bekend. Het kenmerkt het niveau van de ‘journalistiek’ in deze tijd. Want wat is er nou onomstotelijk waar, in een tijd waarin je zelfs iemand die in beeld is ‘gesynchroniseerd’ iets héél anders kan laten zeggen dan wat hij of zij oorspronkelijk aan tekst uitsprak?
Hoezo is een ‘telefoongesprek’ waarin codenamen worden gebruikt, en in code over iets wordt gesproken, bewijs? Hoe bewijs je dat die ‘telefoongesprekken’ origineel zijn, en ook nog werden opgenomen op de data waarop een belanghebbende geheime dienst zegt ze te hebben geregistreerd, als betrokkenen de authenticiteit niet confirmeren? Hoe stel je vast dat de gebruikte codewoorden op een voorwerp slaan waar je zelf door gefascineerd bent? Terwijl die geheime dienst die dit alles produceert ook nog een reputatie heeft op het gebied van het in scene zetten van ‘bewijs’, waar ‘Mainstream’ ook met open ogen, en beide benen intrapte. Het was dat die dienst zo trots was op die prestatie, dat ze dat bedrog op een persconferentie zelf naar buiten brachten, anders had de ‘ombudsman’ van NRC ons vandaag ook de les gelezen als we twijfelden aan die ‘moord’. Zoals zijn krant ook rotsvast gelooft in de ‘gifgasaanval’ op Douma, die terecht werd ‘vergolden’ met een grootscheepse aanval op doelen in Syrië. En toen het ‘couveuse-verhaal’ waarmee ook Nederland de oorlog tegen Irak in werd gerommeld, door onkritische media, twee jaar later finaal onderuit werd gehaald als een bedenksel van een PR-bureau, wilde NRC nog niet verder gaan dan dat er ‘twijfel’ was. Wat betekent het voor uw en mijn rechtszekerheid als we al die gemakzuchtige ‘bewijzen’, steeds weer, ongeschonden laten passeren?
Andermaal wil ik graag nog een keer benadrukken dat ik nog altijd rekening houdt met de mogelijkheid dat de lezing van het JIT uiteindelijk onomstotelijk bewezen kan worden. Maar op dit moment is daar nog altijd geen sprake van. Althans, in de gangbare interpretatie van ‘bewezen’, als ‘onomstotelijk vaststaand’. De Nederlandse wettelijke praktijk is door de jaren heen dusdanig geërodeerd dat iets bewezen onwaar kan zijn, terwijl u tóch wordt veroordeeld. Ik ben daar het levende bewijs van, waar een voertuig met een nummerplaat die op mijn naam stond fout geparkeerd werd aangetroffen, terwijl ik met mijn familie op een tropisch eiland ver van Nederland vakantie vierde, en die auto in de garage stond. De rechter had er geen boodschap aan. Ik verdiende genoeg……….
Zo moet u in de huidige sfeer ook het oordeel zien van degenen die menen dat ‘bewezen’ is dat ‘Rusland’ er achter zat, en dat de aanklacht terecht ‘moord’ is. Zoals alle leugens die vooraf gingen aan de oorlogen in Zuid-Oost Azië, Panama, Afghanistan, Irak, Syrië en Libië ook consequent worden weggemoffeld, omdat de rechtvaardiging achteraf gevonden wordt in een vaag idee dat die landen het gewoon ‘verdienden’ om te worden afgestraft. Het probleem is daarbij niet dat ‘autoriteiten’ liegen, want we wéten dat de ‘waarheid’ het eerste slachtoffer is in een oorlog. Daarvoor zijn meer dan genoeg ‘aanwijzingen’. Het probleem is dat journalisten hun twijfel begraven op de momenten waarop het er op aan komt, en moed en integriteit vereist zijn om vragen te stellen. En ze zich vervolgens keren tegen degenen die hun maatschappelijke taak overnemen. Dan is een samenleving knap ziek!