Twintig jaar geleden was er veel te doen over 'Koppelbazen' in de bouw.
'De politiek' reageerde alert, door het fenomeen te legaliseren via het fenomeen 'uitzendkracht'. Dat was 'Win/Win'. De kosten van 'arbeid' gingen per saldo niet omlaag, maar tal van beunhazen profiteerden van het vakmanschap door zich te vestigen als 'tussenpersoon', 'uitzendorganisatie', 'bemiddelaar', of 'ambtenaar van het UWV', en de overheid kon ons wijsmaken dat ze de 'criminaliteit' hadden teruggedrongen. Want wat eerder een strafbaar feit was, hadden ze gelegaliseerd.
Heel Nederland haalde opgelucht adem.
Door dat leger 'uitzenders' daalden de kosten echter niet, dus bedacht 'de politiek' het 'Nul-Uren-Contract'. Op de televisie zag ik de onvermijdelijke Kim Putters, en andere profiteurs, uitleggen dat mensen die werkten, én onder de armoedegrens leefden, volgens de 'statistieken' zo'n zes procent van de bevolking, met een recente toename van dertig procent, problemen hadden met de 'dure kinderopvang'. Nee, Kim. Ze worden door beunhazen uitgebuit. De ene week tien uur werken, op tijden waarin jij in je mandje ligt te ronken, na een overvloedig 'zakendiner', en de volgende week dertig uur, maar wel 'onder contract', zodat ze niet op de 'leegloop-uren' elders kunnen werken. En je hoort de dag van tevoren pas of ze je nodig hebben, of niet.
Die schijnflexibiliteit zou je nog kunnen verkopen als 'marktwerking', als je niet van elke verdiende Euro een fors deel af moest dragen om het salaris van die 'politici' en de 'Kim-Puttersen' in onze samenleving van te betalen. Zelfs als je niet eens genoeg verdient om loonbelasting te betalen, dan zijn er nog duizend-en-één manieren om je karige inkomen af te romen. BTW, accijnzen, heffingen, de 'vaste lasten', en de aflossing van je studieschuld.
Het verhaal van de 'vaste lasten' past in dit beeld. Voorheen waren allerlei 'nutsbedrijven' eigendom van de gemeenschap, van de 'Nederlandse Staat', die ook de tarieven vaststelde. Voor gas, licht, reiniging, water, vuilverwerking, openbaar vervoer, ziekenhuizen. Maar dat moest en zou worden 'geprivatiseerd', omdat het leuke banen opleverde waar je als uitgerangeerde politicus behoorlijk méér kon verdienen dan in overheidsdienst. Het geurt naar 'marktwerking', maar niets is minder waar. Zoals er ook geen monteur langs komt als u overschakelt op 'Groene Stroom'. Het is nog steeds dezelfde stroom als altijd, die door dezelfde leidingen uw meterkast bereikt. Maar er hangt een ander prijskaartje aan. Gesubsidieerd, of niet, maar dan aan de kant van de producent, in de vorm van een 'garantieregeling', zodat ze geen begin van enig risico lopen. Gegarandeerd krijgt u de rekening, ongeacht of u nou opteert voor 'Groene Stroom', of niet. En u kunt tegenover vrienden en kennissen een mooi verhaal ophangen over uw bijdrage aan het 'milieu', maar het is onzin.
In DIT artikel wordt goed uitgelegd wat het probleem is. 'Amazon' is één van de 'Grote Spelers' in de 'retail'-markt. Het bedrijf heeft een naam opgebouwd als de ultieme 'slavendrijver', terwijl men rond de feestdagen aan het eind van het jaar volop extra mensen nodig heeft om aan de vraag te kunnen voldoen. Dus trekt 'Amazon' nu met veel 'tam-tam' de minimum-beloning op, om de beschikbare menskracht weg te halen bij de concurrentie. Maar, zoals de auteur stelt, is het 'Amazon' er uiteindelijk alleen om te doen die concurrentie uit te schakelen. En tegen de tijd dat ze 'Monopolist' zijn, kunnen de 'slaven' weer doodvallen. Vermoedelijk al eerder, na de feestdagen. En 'Amazon' doet alles wat binnen haar vermogen ligt om alle functies, behalve die van Jeff Bezos, de rijkste man op aarde, volledig te automatiseren, en dan doet het er niet meer toe hoe hoog het 'minimumloon' is. Sterker nog, een fors 'minimumloon' is dan in hun voordeel, omdat het de traditionele winkelketens de das om doet.
Zeker als u onderaan de voedselketen bungelt, is het alleen al daarom, uit solidariteit met de 'werkenden', een mooi gebaar als u niet 'on line' koopt, maar in de winkel. Ik vrees alleen dat die solidariteit niet besteed is aan de hedendaagse, op consumptie gerichte mens. Dus moeten we nu toch echt serieus gaan nadenken over: 'Hoe nu verder?' Anders zijn uw kinderen straks de evenknie van het 'Meisje met de Zwavelstokjes'. Maar vergeet die glimlach van dat doodgevroren kind dan maar.