Jammerjoh

Website voor mensen die niet klagen

Keerzijde

Garrie van Pinxteren, correspondent voor NRC, stelde afgelopen weekend vanuit Beijing: ‘China niet sterk genoeg om het zonder westerse markt en technologie te stellen’.

 

Mij doet dit vooral denken aan Frans Timmermans die destijds herhaaldelijk aanschoof bij ‘Pauw en Witteman’ met de boodschap dat Rusland en China nooit van zijn leven een alliantie aan zouden gaan. En dat sancties tegen Rusland in minder dan geen tijd het einde van Poetin in zouden luiden. Het liep echter anders. 

 

China, noch Rusland, zijn er op uit om zich te vervreemden van Europa. Zoals van Pinxteren terecht opmerkt, was het juist zo opvallend dat Xi in ‘Davos’, in 2017, nadrukkelijk probeerde bruggen te slaan tussen Europa en China. Als Europa nu, op ‘aangeven’ van ‘Washington’ en ‘GroenLinks’, Chinese bedrijven de wacht aanzegt, hangen ze in China niet de vlag uit. Sterker nog, waar van Pinxteren de ingetogen reactie van ‘Beijing’ op het uitleveringsverzoek van de Verenigde Staten aan Canada voor die topvrouw van Huawei interpreteert als een blijk van zwakte, dan verwijs ik graag naar de ingetogen reacties van ‘Moskou’ op de barrage van sancties die het land over zich heen kreeg sinds die ‘Fuck-the-EU’-coup in Oekraïne, en de hulp aan ‘Damascus’. Niet reageren door met gelijke munt terug te betalen, is juist bij uitstek een blijk van kracht

 

Helaas licht van Pinxteren haar stellige bewering dat China Europa nodig heeft, en niet andersom, niet met serieuze argumenten toe. Anders dan Michael Every van Rabobank, die aan de hand van economische data stelt dat de oorlog die Trump tegen China gestart is, vruchten af lijkt te werpen, omdat bedrijven hun productie verplaatsen van China naar elders. Maar dat is dan wel bekeken door een ‘geopolitieke bril’, zoals hij ook nadrukkelijk stelt. En dat is een ander perspectief dan van Pinxteren ons voorzet, waar het gaat over ‘markt’ en ’technologie’. En dat maakt een wereld van verschil!

 

Trump heeft steeds luid en duidelijk gezegd dat hij banen die naar China verhuisden, terug wil halen naar de Verenigde Staten. Hij is zielsgelukkig als Amerikanen straks aan de lopende band ‘Hello Kitty’ poppetjes en soortgelijke rotzooi mogen maken, voor een hongerloon. ‘Jobs’! Dat het slavenarbeid is, en het onvoldoende betaald om van rond te komen in de Verenigde Staten, doet er niet toe. Dat Amerikaanse boeren bij bosjes failliet gaan is in de ’statistieken’ niet terug te vinden als een bezwaar. Net zomin als het voor Trump een punt van overweging is dat zijn campagne tegen Venezuela volop banen gaat kosten in de Verenigde Staten zelf, want als al die troep die ze nu bij Walmart, de grootste werkgever in de Verenigde Staten, straks weer het label ‘Made in the USA’ heeft, is dat een ingevulde verkiezingsbelofte. 

 

Cruciaal voor de uitkomst van dit avontuur is die kwestie van de ‘technologie’. Meer nog dan van die ‘markt’ waar van Pinxteren zo hoog over opgeeft. Maar een land dat hypersone wapens produceert waar ze in de Verenigde Staten nog aan moeten beginnen, en dat een ‘lander’ op de donkere kant van de maan zet, en marktleider is op het gebied van zonnepanelen en ‘5G-technologie’, loopt niet achter. Er zijn gebieden waar ‘westerse technologie’ wordt beschermd door patenten, waardoor productie in China vooralsnog niet mogelijk is. Maar als de Verenigde Staten en Europa China de toegang tot hun ‘markt’ ontzeggen, is er geen enkele reden waarom ze in China die patenten nog zouden honoreren. En dat ze in China sneller kunnen ‘schakelen’ dan waar ook ter wereld, dat weet elke ondernemer die met Chinezen zaken heeft gedaan. 

 

China, Iran en Rusland willen graag mét Europa, én Amerika, noord en zuid, én Afrika, én Australië, vaart maken met de welvaartsgroei voor iederéén. Maar ‘Washington’ wil kostte wat kost haar remmende voorsprong’ niet kwijt, en ze trachten dat te bewerkstelligen door alles kort en klein te slaan wat in de weg staat. Waarom ‘Europa’ daarin mee zou gaan, is mij een eeuwigdurend raadsel. In het gunstigste geval eindigen we als China van de tijd vóór de bevrijdende beslissing om Chinezen de vrijheid te geven handel te drijven met het ‘westen’: Als een ‘productiefaciliteit’ die mag helpen ‘America’ weer ‘Great’ te maken. En in het slechtste geval eindigen we als een nieuw Libië. Met de beste wil van de wereld kan ik niet bedenken waarom je dat je kinderen, kleinkinderen, en generaties na hen aan zou doen.

 

Met Europa buiten bereik als partner, wordt het potentiële afzetgebied voor producten die de vreedzame coöperatie bevorderen tussen soevereine landen voor de Chinezen en Russen kleiner. En zal de behoefte groeien aan wapens en aanverwante ‘zooi’ om te voorkomen dat zij ook een soort ‘Libië’ worden. Maar dat betekent nog niet dat ze ‘kopje onder' gaan. Ze zijn niet langer zo geïsoleerd als in de tijd van Mao, en het hybride systeem van een communistische partij en economische vrijheid, met beperkte sociale controle om excessen, en buitenlandse inmenging te voorkomen, lijkt mij toekomstbestendiger dan wat we in ‘Europa’ en de Angelsaksische landen op dit moment zien. 

 

Het grootste gevaar is uiteraard dat ontevreden Amerikanen en Europeanen, die wel ‘werk’ hebben, maar geen kwaliteit van leven in dat nieuwe feodalisme, naar de wapens grijpen. Vandaar dat Rusland en China, en Iran, terughoudend zijn. Maar de grootste vergissing die we kunnen begaan, is dat interpreteren als een gebrek aan moed om zich te verdedigen als we het op onze heupen krijgen, en besluiten hen te gaan ‘bevrijden’. 

 

Nog even over de kijk van Michael Every op deze materie: Hij kijkt hiernaar door de bril van een investeerder. En dan ziet het er in het ‘westen’ nog niet zo beroerd uit. Hoe lager de lonen, hoe meer er over blijft voor de investeerder. Al moet ik Every wel meer krediet geven, omdat hij niet probeert te verstoppen waar de ‘downsideslachtoffers gaat maken. Maar ja, als die slachtoffers daar zelf voor kiezen……….

Go Back

Comment