Zonder geheimhouding kan een land gevaar lopen.
Daarmee is geheimhouding, in een gezonde democratie, ook in het belang van de burger. Maar een teveel aan geheimhouding kan voor grote misverstanden tussen overheidsdiensten onderling zorgen, en tussen overheidsdiensten en de burger. Uiteindelijk zal het tot wantrouwen bij de burger leiden als die het gevoel krijgt dat overheden op dit punt misbruik maken van bestaande wetgeving.
Een overheidsdienst kan zelfs formeel binnen de grenzen van een ruim bemeten wet blijven, en toch de indruk wekken dat men het belang van de burger veronachtzaamd. Of die burger zelfs in gevaar brengen door bepaalde informatie, of beslissingen, niet naar buiten te brengen. Die achterdocht wordt daarbij gewekt, en aangewakkerd, als een regeringsfunctionaris ‘totale transparantie’ belooft, waar in de praktijk vervolgens niks van terechtkomt.
Als regeringsvertegenwoordigers terugkomen op eerdere toezeggingen om volledig transparant te zullen zijn, kun je dat maar beter kristalhelder communiceren, met opgave van reden, anders raak je je geloofwaardigheid kwijt. En voed je ‘complot-theorieën’. In de praktijk is het echter vaak zo, dat men zich gedwongen ziet ‘openheid’ te beloven, al was het maar om de coöperatie van de pers af te dwingen. Op het niveau van de pers verstaat men overigens duidelijk iets heel anders onder ‘openheid’ dan op het niveau van de burger. Waar een regering bepaalde informatie met hen deelt, maar hen op het hart drukt die informatie niet te publiceren, of slechts in een vorm die niet kan worden herleid tot de bron, is de pers allang blij. De burger niet.
Zo kwam ik in NRC dit weekend een groot artikel tegen over de ontwikkelingen rond het neerhalen van vlucht MH-17. Blijkbaar heeft de journalist goede contacten met de geheime dienst van Oekraïne, of er is een ‘lek’ binnen het JIT. Drie jaar naderhand duiken er ‘afgeluisterde telefoongesprekken’ op, die een ‘ander licht werpen’ op de herkomst van die Buk-raket, waarvan het JIT zegt te kunnen bewijzen dat het de eenheid was die dat passagiersvliegtuig neerschoot. Maar nergens wordt het concreet, in de zin dat er bewijzen op tafel worden gelegd die nu eens onomstotelijk aantonen hoe dit heeft kunnen gebeuren. De ‘namen’ die voorbij komen zijn geen namen, maar ‘schuilnamen’. Er worden allerlei verbanden gelegd die er bij ware gelovigen ongetwijfeld ingaan als zoete koek, met een overdosis aan ‘waarschijnlijk’, en de beschikbare gegevens die iets ‘suggereren’, volgens de journalist, die aan de lippen hangt van Oekraïense top-spionnen.
Het hele verhaal leest als een ‘spannend jongensboek’, maar op mij maakt het helaas teveel de indruk van iemand die de publieke opinie rijp probeert te maken voor een ‘show-proces’. Nederland heeft een zekere reputatie hoog te houden waar het gaat om ‘gerechtelijke dwalingen’ in zaken waar ‘het publiek’ een ‘barbertje’ wilde zien ‘hangen’, waar officieren van justitie en rechters vervolgens in mee gaan. En als het die kant op gaat, loopt ons land rechtstreeks gevaar, als op enig moment daarna blijkt dat het allemaal toch anders zat. Een ten onrechte veroordeelde verdachte kun je nog afkopen. Maar zeker nu Rutte een eventueel proces naar ons land toe heeft getrokken, waarbij hij zijn oorspronkelijke belofte van ‘totale transparantie’ met de vuilnisman meegaf, ook omdat Nederland vooraf wist van de onveilige situatie in het luchtruim ter plaatse, maar ‘vergat’ handelend op te treden. Daarbij is overduidelijk bewezen dat Rutte, waar het Oekraïne betreft, kritiekloos aan het infuus hangt van de 'Atlantici', en de coup in dat land, en de oorlog tegen het Russisch-talige deel van de bevolking daar van harte steunt. Zijn 'slappe knieën' rond het referendum zijn inmiddels spreekwoordelijk.
Nogmaals wil ik benadrukken dat ik niet meen het beter te weten dan het JIT, of wie dan ook die deze afschuwelijke uitkomst van een ‘Regime-Change’ operatie in dat land intensief volgt. Kan het zijn dat ‘de Russen’ die Buk leverden, compleet met bemanning, zoals de schrijver van dat artikel beweert? Zeker, waarom niet? Wapenhandel met groepen die voor de één ‘verzetsstrijders’ zijn, en voor de ander ‘terroristen’, is aan de orde van de dag nu de geopolitieke strijd in de wereld steeds extremer vormen aanneemt. Vanaf het prille begin stelde ik dat de Amerikanen moeten weten hoe het gegaan is, en wie de leiding had. De ‘surveillance’ van dat deel van de wereld was ‘totaal’. En dan geeft het mij een ongemakkelijk gevoel als drie jaar later getapte gesprekken opduiken, die ook totaal gefingeerd kunnen zijn, daar Oekraïne zelf nog altijd één van de mogelijke verdachten is, en dus belangen heeft bij zo’n ‘deflectie’. Had alles vanaf ‘dag 1’ open op tafel gelegd, en er zou nu geen voedingsbodem voor alternatieve lezingen geweest zijn.
Iets soortgelijks rond dat gesprek van ‘Trump jr.’ met die Russische advocate. Naar nu blijkt, was die advocate anti Trump, en werkte zij, en degene die haar introduceerde bij ‘Jr’, samen met het ‘bedrijf’ dat dat roemruchte ‘rapport’ opstelde over Trump en bedplassende lichtekooien in de Russische hoofdstad, ten bate van Trump’s tegenstanders. Niet alleen dat, maar die ‘doodenge’ Russische advocate kreeg een ontheffing voor de visumplicht van mevrouw Loretta Lynch, die al onder verdenking staat van het illegaal helpen van Hillary. En die advocate zat op de eerste rij bij een hoorzitting terwijl de autoriteiten haar tijdelijk 'kwijt' waren. Het heeft er alle schijn van dat die hele afspraak ‘doorgestoken kaart’ was. Een opzetje om van de ‘geheime rechtbank’ in dat land gedaan te krijgen van de regering Obama presidentskandidaat Trump mocht afluisteren, ten bate van Hillary’s campagne. En de bewijzen dáárvoor zijn onwaarschijnlijk veel sterker dan die hele MH-17 ‘complot-theorie’ zoals die nu wordt opgediend door NRC en andere ‘Atlantici’. Toch zul je er geen letter over aantreffen in die media, waar ze ons proberen te verkopen dat we al in oorlog zijn met ‘de Russen’. Waardoor het hebben van contact met een Rus gelijk staat aan ‘landverraad’.
Neem mij niet kwalijk, maar in mijn ogen is het ‘landverraad’ als je de ware toedracht van gebeurtenissen die een enorme invloed op de burgers in een land kunnen/zullen hebben, onder de mat veegt, om je obscure agenda niet te frustreren. En dat is de reden dat zoveel ‘klokkenluiders’ hun hoofd boven het maaiveld uitsteken. Om ons te waarschuwen. Maar als we niet willen horen, zullen we moeten voelen, vrees ik. Het is echt pathetisch als het zo ver komt. Maar het ligt deels ook aan ons zelf. Wanneer leren we nou eens af om ‘the usual suspects’ te veroordelen, omdat ze in ons ‘plaatje’ passen? Waren ruim zes miljoen vergaste Joden en Roma niet genoeg?