Hebben is hebben, maar houden is de kunst.
Bij de aankondiging van de ‘wereldklasse-speler’ die ooit mijn werkgever was, dat de directie de koers had verlegd van ’toonaangevend’ naar ‘Slimme Volger’, wist ik al hoe laat het was. Tijd om je voor te bereiden op een overname. Tal van Nederlandse bedrijven verdwenen met de jaren in enorme conglomeraten, waarbij van het ‘eigen smoel’ niets overbleef dan een dun laagje vernis.
In deze tijd, waarin iedereen zich druk lijkt te maken over ‘politieke beïnvloeding’ als de grootste bedreiging voor onze welvaart, beseft men niet eens dat we allang zijn afgezakt tot de laagste regionen van het ‘volger-schap’. Spreek een Nederlandse politicus aan op zijn of haar beleid, en negen van de tien keer krijg je te horen dat we simpelweg geen keuze hebben. Het is ‘besloten’ in ‘Brussel’. Het is conform de ‘afspraken’ binnen de ‘NAVO’. We zouden wel willen, maar ‘Internationale Verdragen’ staan in de weg. Of het is in strijd met de ‘richtlijnen’ van een ‘commissie’ van de ‘Verenigde Naties’.
We laten ons 24/7 de les lezen door een ongrijpbaar conglomeraat dat bezit van ons heeft genomen. Het is geen wereldomspannend ‘complot’, uitgedacht door een geheime ‘Wereldregering’ die ons in het geniep uitzuigt. Ik zou haast zeggen: Was het maar zo! Dan had je nog een adres. Als het in China uit de klauw loopt, is het de schuld van Xi. Als Rusland kopje onder gaat, is Poetin de gebeten hond. Maar in het ‘westen’ ontbreekt zo’n aanspreekpunt structureel, terwijl we toch niet vrij zijn. Dat is de definitie van ‘Big Brother’.
‘Big Brother’ bestaat niet als een fysieke verschijning. ‘Big Brother’ gaat niet naar het toilet, en hoeft niet te eten, te drinken of te slapen. Het is een ‘Implantaat’. Een ’Supranationale’ entiteit die alles bepaalt, en aan niemand verantwoording schuldig is. Eerder een ‘Gedeeld Besef’. Een ‘Gekoesterde Hulpeloosheid’.
En nu is ‘Big Brother’ ziek. Op sterven na dood. Een spastische, dove, blinde, demente, paranoïde idioot, die op zijn sterfbed de ene na de andere gril bedenkt om zijn leven te rekken. Daarbij wordt hij met elke nieuwe oekaze die deze of gene ‘Lifestyle’ aanbeveelt tirannieker. Het geld om al die onzin te bekostigen is er allang niet meer. Tijd voor een pilletje. Laat hem vredig inslapen, voor het finaal uit de klauw giert, en we alles verspelen. Verwijder dat ‘Implantaat’ uit uw hoofd, en ga weer voor uzelf denken. Wees niet bang voor ‘Beïnvloeding’, maar probeer te bedenken hoe u daar uw voordeel mee kan doen. Richt u op de wereld, inplaats van op uw ‘NAVO-navel’. Ga niet als een dolle te keer in een nieuwe ‘Beeldenstorm’. En hoedt u voor het ‘Fascistisch Alternatief’. De ‘Big Brother’ van vlees en bloed die u voorspiegelt dat we ten strijde moeten trekken, en bloed moeten vergieten, omdat die ‘Fantoom’ u in de steek heeft gelaten.
In een treffend overzicht van het huidige wereldbeeld, besluit Pepe Escobar met de volgende karikatuur van ons collectieve onvermogen om de redelijkheid te laten zegevieren:
‘Now picture Washington as a raging compendium of threats and sanctions. An EU fractured to the hilt – denouncing Asian illiberalism while impotent to fight the “rise of the deplorables” at home. BRICS in disarray, with two in a serious clash with Washington, one out of the game and one on the fence – among the top four. The House of Saud rotting from the inside. Iran not even at the G-20 table.’
Dan hebben we het nog niet over Syrië, Irak, Yemen, Libië, Oekraïne, Gaza, ’Brexit’, of de furie die zich heeft meestergemaakt van de Amerikaanse politiek. Zet het concept van de ’Slimme Volger’ uit uw hoofd, voor u slachtoffers maakt. Wees tevreden met wat u hebt, en probeer het te behouden door vrede te sluiten met het idee dat de ‘Wealth of Nations’ gebaat is bij vrije handel, wederzijds respect, en de beperking van het gebruik van wapens voor zelfverdediging binnen dat concept.