Jammerjoh

Website voor mensen die niet klagen

Gogme

Een dag na de oproep van de Verenigde Staten aan haar Europese bondgenoten om eenheden naar de Straat van Hormoez te sturen, claimen de Britten dat ze Iraanse schepen hebben verjaagd die de passage van een Britse tanker probeerden te verhinderen.

 

Iran ontkent, en ik was er niet bij, maar ik vrees dat ik ook hierin Iran geloof, en niet de Britten. Waarom? Omdat als Iran dat schip had willen stoppen, ze het gedaan hadden. In geen duizend jaar hadden verbale waarschuwingen van een Brits fregat van de marine het verschil gemaakt. Die lezing is bizar. Maar wel nuttig om simpele zielen in ‘Den Haag’ het gevoel te geven dat ze ‘een bijdrage’ moeten leveren, zo valt te vrezen. Het kost schofterig veel geld, die 'Regime-Change'-operaties, maar dan heb je ook niks.

 

De ‘Koude Oorlog’ werd door ‘het westen’ gewonnen, in die zin dat de Sovjet-Unie aan het eind van de wapenwedloop bezweek onder de loden last van de militaire uitgaven, en de pijp aan Maarten gaf. Het communistische China groeide echter als kool, omdat het zich ontpopte als de ‘fabriek’ van ‘het westen’, terwijl ‘het westen’ zich toelegde op ‘regelgeving’ en militair machtsvertoon. Dat is een klassieke feodale taakverdeling. In onze eigen ogen is het logisch dat wij boven zijn komen drijven, omdat wij in ‘het westen’ op alle fronten ‘beter’ waren, en zijn. Niet alleen technisch en bestuurlijk, maar we zijn ook onwaarschijnlijk ‘humaan’. Sinterklaas, en zelfs Christus, zou een diepe buiging voor ons maken. 

 

Naast de wapenwedloop, die de Sovjet-Unie een arm en een been kostte, ontpopte ‘het westen’ zich als Mecenas voor landen die gehoorzaam waren. Voor hen geen bommen, maar broden. Wat wij ‘ontwikkelingshulp’ noemden was een extensie van de militaire strategie. Niet gericht op het ontwikkelen van die landen, maar om te voorkomen dat die landen ‘verkeerde keuzes’ zouden maken. In de praktijk was veel ‘ontwikkelingshulp’, net als de ‘wapenwedloop’, een verkapte subsidie aan het eigen bedrijfsleven. In die zin moet je de uitgaven voor ‘ontwikkelingshulp’ optellen bij die voor ‘defensie’ om een juist beeld te krijgen van de bijdrage van een land aan de geostrategische agenda van de NAVO. En dat is, voor Europa, met inbegrip van de miljardensubsidie die wegvloeide naar ‘Oost-Europese’ landen toen die bereid waren over te stappen naar de NAVO.

 

Wat is er veranderd?

 

Een groeiend aantal mensen buiten ‘het westen’ kregen door hoe het spel gespeeld werd, en dat zij het kind van de rekening waren. En ze bogen zich over de vraag hoe ze konden bewerkstelligen dat de ‘uitvreters’ in hun droompaleizen, met hun ‘Keizers-zonder-Kleren’, een toontje lager zouden zingen, en hen als hun gelijken zouden accepteren. De enige begaanbare weg, was ‘emancipatie’. Ze moesten leren hun eigen boontjes te doppen, en zich op militair gebied beperken tot zelfverdediging. Onder geen beding de hand ophouden, om een aalmoes uit de ‘ontwikkelingshulppot’ te kunnen toucheren in ruil voor slaafse meegaandheid. En bruggen bouwen, inplaats van met bommen gooien, of dreigen met geweld. 

 

Verreweg de belangrijkste brug die ze bouwden, was die tussen Rusland, met haar onmetelijke rijkdommen in de sfeer van ‘grondstoffen’, en ‘powerhouse’ China, dat zwemt in het ‘menselijke kapitaal’, en waar de gretigheid van de bevolking om te ‘ondernemen’, en het eigen lot, alsmede dat van hun kinderen te verbeteren, veel te lang gekneveld werd door ideologische scherpslijpers. Waar ‘het westen’ de ‘ontwikkelingshulp’ zag, en ziet, als een stuk gereedschap ten bate van de geostrategische agenda, met een focus op ‘olie’, bouwen de Chinezen en Russen, met een nog altijd groeiende groep landen die er wel brood in zien, bruggen naar een wereld waarin autonome landen zelf hun prioriteiten bepalen, en de kwaliteiten ontwikkelen die passen bij dat land, en de bevolking. 

 

Het is ‘het westen’ een gruwel.

 

Grootste probleem is dat wat ‘het westen’ te bieden heeft, zoals kennis inzake ‘LGBT’-kwesties, euthanasie, ‘Zwarte Piet’, en uitgesmeerde onderhandelingsstrategieën over de reparatie van schade door ‘man-made’ aardbevingen, naast het promoten van ongedekte cheques voor het ‘kopen’ van ‘assets’, en ga het hele lijstje met ‘moderne’ studierichtingen en modieuze ondernemingen maar af, elders geen aftrek vinden, anders dan onder bedreiging met wapengekletter. Op het moment dat een land begrijpt dat ‘kralen’ eenvoudig zelf te maken zijn, staan ze hun specerijen niet meer af voor een bak ‘glimmers’. 

 

Het beeld dat ik zie, is dat de landen die bruggen bouwen investeren in defensie, militair en civiel, onder andere door het politieke systeem ‘gogme’ mee te geven, en dus incasseringsvermogen, waarbij ze de ‘NAVO-Plus’ niet bestrijden, maar lekker laten dansen buiten de poort. Dat gaat ons lelijk opbreken. Ook intern. De volgende fase is dat we ons gaan beklagen, omdat we China zo leuk ‘geholpen’ hebben, en zij ons nu laten stikken. Zoals het in onze ogen ook Iran is dat in de Straat van Hormoez voor problemen zorgt, en niet de Verenigde Staten, en de 'NAVO-Plus'-landen, die ver van huis perverse machtsspelletjes spelen. Terwijl ook alle sancties tegen Rusland, en intensieve bemoeienissen met hun binnenlandse politiek in dat land juist bedoeld waren om hen te helpen. 

 

Stampvoetend buiten de poort is het te hopen dat het niet uitmondt in een blinde woedeaanval, al is een huilbui ook nogal gênant. Maar hier moeten een psycholoog aan te pas komen, om ‘het westen’ te kalmeren, en terug te brengen op aarde.

Go Back

Comment