Waar ik mij zorgen over maak, dat is het snel groeiende aantal 'gekkies' in de wereld.
Het is niet aan te bevelen om iemand met wie je 'in gesprek' bent voor 'gek' te verklaren. Niet alleen ontvalt dan bijna onmiddellijk de basis voor een verdere discussie, maar je roept tevens het beeld op van iemand die mensen met een afwijkende mening 'ontoerekeningsvatbaar' wil laten verklaren. Een techniek uit de Sovjet-tijd waar we verre van zouden moeten blijven.
Mij gaat het er niet om 'simpelen van geest' te stigmatiseren, noch om mensen met een andere visie op mens en maatschappij het zwijgen op te leggen. Sterker nog, in mijn beleving ontbreekt het juist aan een inhoudelijke dialoog. Waarmee ik bedoel te zeggen dat ik simpelweg verwacht dat mensen consequent gedrag vertonen. En ja, ik besef dat er flinke ruimte kan zitten tussen de actuele levensstijl van iemand, en zijn of haar dromen voor de toekomst. Die spanning is het probleem niet, zolang men zelf maar onderkent dat er flinke ruimte zit tussen de realiteit, en wat men als idealen koestert.
De 'simpelen van geest' zijn als regel niet gek. Ze mogen niet 'slim' zijn, of niet 'handig', maar als regel dragen ze wel zelf de consequenties. De 'gekkies' waar ik mij zorgen over maak zijn uit ander hout gesneden. Die vinden steeds opnieuw wegen om de lasten af te wentelen op anderen. En ja, zoals in eerdere bijdragen ook onderstreept, realiseer ik mij terdege dat sommigen in die groep niet 'gek' zijn, maar extreem cynisch. Over die 'sluwe' types heb ik het dus niet. Ik heb het over hun, niet zelden 'hoog-opgeleide', volgelingen.
Het is niet zo eenvoudig om een duidelijke oorzaak aan te wijzen voor die verdwazing. Te gast bij 'Wakker Nederland' als 'gastpresentator' mocht Thierry Baudet reageren op het nieuws dat onderzoek had uitgewezen dat vele 'Groene-voorvechters', met name die van D66, het minst 'duurzaam' leven. Baudet liet zich die kans om zijn reputatie als 'populist' waar te maken, door te stellen dat die 'Hoog Opgeleide' meute juist vervreemd is van zichzelf dóór die opleiding, niet ontnemen. Mensen die met hun 'handen in de klei' elke dag vechten voor hun bestaan hebben daar minder last van, zo betoogde hij. Of woorden van gelijke strekking. Het is een uitgesproken 'populistisch' standpunt, in de ogen van de 'Hoger Opgeleide' zingevers, maar breng er maar eens wat tegenin?
Centraal in datzelfde programma een voorzetje voor een programma over 'zorgkosten', waarin zo'n ander D66-hobby aan stemmen wordt geholpen. Het beperken van de zorg. Opnieuw een inkopper voor 'populist' Baudet, die repliceerde dat je dat 'Waterhoofd' in de 'zorginstellingen' uit moet kleden, die rond de dertig procent van de kosten genereert. Administratie en pluche baantjes voor uitgekotste politici, en ambtenaren die ook wel eens lekker willen verdienen in de 'private' sector. 'Populistisch', ja, maar breng er maar eens wat tegenin? En dan nog de vraag of je uitgerekend moet beknibbelen op zorg aan mensen die het écht nodig hebben, omdat ze met aantoonbare medische klachten worstelen, versus een groeiende groep medelanders die de deur platlopen bij therapeuten, en voor hun 'zelfgekozen levenseinde' niet een dosis heroïne scoren bij de dealer op de hoek, of een eind touw bij de Gamma gaan halen, maar op kosten van de gemeenschap moeten worden 'begeleid' en 'vertroeteld'. Primair om de nabestaanden niet te confronteren met de vraag of ze wellicht meer hadden kunnen doen voor hun geliefde. Ja, mensen kosten gemiddeld genomen meer naarmate ze dichter bij het eind komen. Maar als je meent dat we grenzen moeten stellen, en eerder de stekker eruit moeten trekken, realiseer je dan wel dat je het hebt over mensen. Jong, én oud.
Naast die onwerkelijke keuzes, geldverslindende 'debatten', onderzoeken, televisieprogramma's en krantenpagina's vol 'opiniestukken' over milieu en zorg, zijn er nog de 'gekkies' die wereldwijd voor steeds grotere problemen zorgen. Gillend en tierend over 'buitenlandse inmenging' mengen ze zich in de binnenlandse aangelegenheden van andere landen. De bek vol over 'democratie', werken ze mee aan omwentelingen die gekozen presidenten en regeringen aan de kant schuiven. Jankend over 'zielige vluchtelingen' ploegen ze het ene na het andere land om met hun bommen, en zetten ze de grenzen wagenwijd open, om 'gelukzoekers' te verleiden in lekke bootjes Europa te bereiken, via landen waar ze vreselijke gevaren lopen, omdat wij er daar een enorme chaos van hebben gemaakt, en 'koppensnellers' en slavendrijvers aan de macht hebben gebracht. En overal waar ze 'hun' mannetje of vrouwtje in het zadel weten te helpen, loopt het finaal uit de klauw.
Na de installatie van 'mensenrechtenactiviste' Aung San Suu Kyi in Myanmar viel er niks te vieren voor de Rohingya. Na de winst van de door het westen geholpen 'sterke man' in Colombia, breekt de productie van cocaïne alle records. Dito in Afghanistan. In Brazilië kregen we het voor elkaar om een 'slager' in het zadel te helpen die een geheel nieuwe dimensie geeft aan het woord 'macho'. En nu zijn we druk met pogingen ook Venezuela in te lijven bij die 'revival' van de 'harde lijn', conform de instructies van 'Big Brother' in 'Washington'. Oekraïne zakt weg in haar eigen drek. Libië hebben we omgevormd van het meest welvarende land van Afrika tot een 'Hel-op-Aarde'.
Een deel van de verklaring is een gebrek aan relevante informatie. Als je niet hoort, of leest, dat de grootscheepse aanval met kruisraketten, na beschuldigingen over het gebruik van 'gifgas' bij de bevrijding van Douma uit handen van terreurgroepen, 'misplaatst' was, om het bescheiden uit te drukken, en je het 'epos van de Skripals' verder niet meer volgt, en je laat je van incident naar incident sleuren, zonder het verband te zien, omdat je anders geen tijd hebt voor de triomfen van Ajax, of de huwelijksperikelen van Wesley Sneijder, en uiteenlopende 'gekkie-ballonnetjes' van politici die de media onverkort aan u doorgeven, inplaats van ze direct al door te prikken als 'spelbederf', en pogingen om kiezers te manipuleren, inplaats van het serieus te nemen, maak je misschien wel te goeder trouw de verkeerde keuzes. Keer op keer. En vaker dan de 'simpelen van geest' die gewoon met twee benen op de grond blijven staan, en weigeren om zich te bemoeien met dingen die 'ver van hun bed' zijn.
Mocht u weer ergens een vlijmscherpe kritiek tegenkomen waarin de vloer wordt aangeveegd met de 'elite', lees dan 'gekkies', en u krijgt een ander beeld van het probleem.