Jammerjoh

Website voor mensen die niet klagen

Garfield

Zijn de presentatoren van 'Voetbal International' homofoob?

 

Is Thierry Baudet een 'racist'? Bent u een 'antisemiet' en/of een 'vrouwen-' of 'mannenhater'? Voordat u antwoord geeft, is het raadzaam om eerst de vraag te stellen: 'Wie vraagt dat?' Ik ben in mijn leven voor alles wat lelijk is uitgemaakt. De ene keer op grond van mijn eigen, hoogst persoonlijke keuzes die mijn levensstijl bepalen, maar verder niks zeggen over de ruimte die ik anderen laat om hun eigen keuzes te maken. De andere keer op grond van een mop die een ander helemaal niet leuk vindt. Of andersom. Dan weer omdat je op enig moment in het gezelschap verbleef van mensen die door anderen worden uitgekotst. 

 

Mijn gebrek aan ideologische of religieuze binding, en weerzin tegen bindende 'lifestyle'-keuzes, maakt mij sociaal mobiel. Maar het is tevens de garantie dat zelfs je vrienden en familie je als een risico gaan zien. Je kunt mij niet meenemen naar een bijeenkomst van gelijkgestemden. In de 'Voetbalkantine' zie je meteen dat ik er niet thuis hoor. En met 'Voetbalkantine' bedoel ik alle bijeenkomsten van mensen met een eensluidende 'missie'. Voor, of tegen de 'thuisclub'. 

 

Aan die hoge mate van onafhankelijkheid hangt een prijskaartje. Noem het maar de 'Garfield-factor', naar die 'Garfield'-tekenstrip van Jim Davis over een kat die een magneet is voor 'knuffels', en 'strijkijzers' die hem naar het hoofd gegooid worden. Waar het vervolgens weer een 'lifestyle' wordt, en provoceren en obstinaat gedrag een voorwaarde zijn om je staande te houden, ben je mij ook kwijt. Ik heb te doen met cabaretiers en 'lollige' gasten in televisieprogramma's die dag in, dag uit, geacht worden het publiek te vermaken met hun 'recalcitrante' gedrag, of elke week een 'lollig' stukje moeten schrijven voor de krant. 

 

De 'clown' kan shockeren, maar is verder geen gevaar. Men gedoogt hem niet slechts aan het 'Hof', maar nodigt hem zelfs uit om die reden. Hij is vermakelijk. Als Youp binnenkomt, stoot men elkaar aan. 'Daar is-ie!' En ook al is hij op die dag toevallig knap chagrijnig, dan nóg geniet men van zijn aanwezigheid en schofferende opmerkingen. In elk geval totdat hij alle dagen chagrijnig is, en men het idee heeft dat het gewoon een oude mopperkont is. En zo eindigt de carrière van menige 'komiek', wat dan weer de observatie voedt dat 'clowns' eigenlijk trieste mensen zijn, die niet zelden in diep depressieve staat eindigen als de kwinkslagen niet meer aanslaan. 

 

In die zin is 'Garfield' ook geen adequaat voorbeeld voor het soort individualisme dat mij kenmerkt. Maar ik wil het ook niet over mijzelf hebben. Ik kan u mijn insteek echter niet verkopen zonder bovenstaande uitleg. In onze samenleving is een totaal onafhankelijk denkende mens niet zozeer een unicum, maar het is geen opsteker voor je kansen om een gerespecteerde 'columnist' te worden, of een graag geziene gast in serieuze 'praatprogramma's'. Voorheen was het een voorwaarde om je op te werken als journalist, of vooraanstaand wetenschapper, maar die tijd ligt ook vér achter ons. Het is, op elk niveau, 'consensus' wat de klok slaat. 

 

Karakteristiek voor het nieuwe 'Gereformeerde' moralisme dat onze samenleving in haar greep heeft, vond ik de column van Bas Heijne in NRC dit weekend. Hij ziet zichzelf als het boegbeeld van fiere strijders die de idealen van de 'Verlichting' verdedigen tegen de erosie, die hij overal ontwaart, behalve in zichzelf en eigen kring. Daarmee veroordeel ik hem, of zijn idealen niet. Ik constateer alleen dat hij het zicht is kwijtgeraakt op waar de 'Verlichting' voor stond. En hij is de enige niet! Om te komen tot een diverse, tolerante samenleving, is het niet nodig dat alle mensen tolerant en divers zijn in hun denken. Sterker nog, dat helpt het hele idee van de 'Verlichting' om zeep. 

 

Dat brengt mij bij de als stigma gehanteerde woorden 'racist', 'homofoob', 'antisemiet', 'fascist' en noem ze allemaal maar op. Je kunt gepassioneerd 'hetero' zijn, en samen met je partner je leven inrichten met een 'klassieke' rolverdeling, terwijl je bedenkingen hebt over de koers die Netanyahu uitstippelt in Israël, zonder dat je 'homofoob', 'misogyn' of 'antisemiet' bent. De ultieme vraag is, of je gelooft in de opdracht van 'Leven, en Laten Leven'. Dat je uit de toon valt als je een 'homobar' binnenstapt, of dat je er geen brood in ziet om voor de foto een keppeltje op je hoofd te plakken, en je thuis geen stofzuiger aanraakt, betekent nog niet dat je intolerant bent. En als je dat keppeltje wél op je hoofd plakt als de tradities dat eisen, je je schoenen uittrekt voor je de Moskee binnenstapt, of bij anderen een handje meehelpt in het huishouden als je daar op visite bent, typeert je nog niet als iemand die 'inconsequent' is. 

 

Het onvolprezen idee van de 'Verlichting' is dat je de vrijheid die je als individu geniet optimaal benut, zonder aanstoot te geven, of de vrijheid van anderen nodeloos te beperken, of hen schade te berokkenen. Een lastig concept in een wereld waarin de handel in 'aanstoot', en 'schadeclaims' hun eigen wanordelijke 'markt' hebben geschapen. Het concept van de 'Verlichting' was nooit bedoeld om een door ideologie of religie gereguleerde maatschappij te vervangen, maar om ons ervan te verzekeren dat men elkaar niet in de haren zou vliegen, en de maat zou nemen. Dan is het ironisch als mensen nu hun eigen geoptimaliseerde, dat wil zeggen onbeperkte individuele vrijheid tot norm verheffen, en iedereen met andere normen en waarden de wacht aanzeggen! 

 

Met wie je praat, waar je om lacht, welke boeken of kranten je leest, of voor welke 'sterspeler' je bent bepaalt niet waar je staat in de samenleving, en of je tolerant, of intolerant bent. Slechts je gedrag binnen de samenleving als geheel, en meer in het bijzonder in groepen die niet passen bij je eigen keuzes, bepaalt of je 'Verlicht' bent, of niet. En ik vrees dat de trend in ons land dan niet erg hoopgevend is. Of ik liever woon in het land waar Johan Derksen de scepter zwaait, of Sylvana Simons, kan ik niet beantwoorden op basis van hun presentatie. Als ze een weekje bij mij gelogeerd hebben, kan ik u meer vertellen. Dan nog sluit ik niet uit dat je 'in de oorlog' nog voor verrassingen kan komen te staan. 

 

Ondertussen probeer ik met dit 'blog' het lont uit het kruitvat te halen door meer 'Garfields' te kweken. Maar het is roeien tegen de stroom in.

Go Back



Comment