Er is iets vreemds aan de hand met onze kijk op 'verkiezingen'.
Ooit presenteerden partijen hun standpunten in een programma, lichtten die toe waar nodig, waarna de kiezer gevraagd werd zijn of haar voorkeur kenbaar te maken. De uitslag werd bekendgemaakt, en waar nodig werd een coalitie gevormd. Daarna ging iedereen weer aan het werk. Ook de politici, waarbij journalisten ons vertelden wat er te melden was over de besluiten die werden genomen, zodat je wist wat er terecht kwam van die programma's.
Iedereen wist op voorhand dat de armslag van een politieke partij niet alomvattend was. Of je moest in een land leven met een 'Presidentieel' systeem, en een bescheiden aantal partijen. Dan nog konden 'oppositionele' partijen, binnen en buiten de volksvertegenwoordiging, roet in het eten gooien.
Toen kwamen de 'peilingbureaus', die vóór de feitelijke verkiezingen al bekendmaakten wie er zou gaan winnen, en wie niet. Dat zorgde voor een grote behoefte bij politici om meer ruimte te krijgen om hun programma's 'toe te lichten'. Of liever: Bij te stellen, om zich zo omhoog te werken in de gunst van de kiezer. Geïnstitutionaliseerde volksverlakkerij werd daarmee de norm. Dat 'toelichten' kon in speciaal daarvoor vrijgemaakte zendtijd, waarin de politici met elkaar in debat konden. Of buiten die formele confrontatie om, door geldverslindende reclame en bijeenkomsten te organiseren. Die er per saldo vooral voor zorgden dat bestuurders in de aanloop naar de verkiezingen niet meer aan werken toekwamen.
Inmiddels is het hele systeem zo verloederd, dat 'peilingbureaus' en journalisten het als hun taak zien om te helpen de kiezer een bepaalde kant op te sturen. En als dat niet lukt, op voorhand al de handdoek in de ring te gooien, en te beginnen met de 'blame-game'. Waarbij de kandidaat, of de partij, niks te verwijten valt. En over enig programma heeft niemand het meer. Dat is niet meer dan een 'verplicht nummer' in de aanloop naar het binnenhalen van de 'Grote Prijs'.
In het westen zijn we er zo gewend aan geraakt dat het zo werkt, en dat die hele poppenkast van de 'verkiezingen' niet meer is dan een 'gelikte Miss-Verkiezing', waarbij commentatoren op elk handgebaar, en elke knipoog letten om er een diepere betekenis aan toe te kunnen kennen. Maar je kunt als kandidaat stervende zijn zonder dat het invloed heeft op de uitslag. Dan is het voor de betrokken 'peilingbureaus' en journalisten niet te bevatten dat ze in andere landen daar niet gevoelig voor zijn.
In de aanloop naar de parlementsverkiezingen in Rusland verschenen er in de westerse pers tal van stukken waarin de pro-westerse oppositie kansen werden toegedicht. Poetin mocht dan ongekend populair zijn, maar de partij die hem had voortgebracht wankelde, zo liet onder andere Steven Derix ons via NRC weten. De 'Kremlinkoekeloerders' produceerden het ene na het andere ronkende stuk proza over de voortgang die 'Yabloko' en 'Parnas' boekten, sinds de teleurstellende resultaten bij de vorige verkiezingen. Met dank aan de sancties, waardoor de economie van Rusland wankelde. En gulle gevers, die zorgden voor 'diepe zakken' om de kandidaten de kans te geven zich op een 'moderne' wijze te profileren. Derix liet ons op 15 september vanuit zijn standplaats Moskou weten dat de oppositie weer 'sexy' was.
Drie dagen daarvoor schreef Derix een artikel dat was gebaseerd op 'onderzoek' van 'Levada', het 'peilingbureau' waar Derix alle vertrouwen in heeft, nadat het door 'de Russen' werd aangemerkt als een 'Foreign Agent', omdat het bureau Amerikaans geld ontvangt om van de verkiezingen in Rusland net zo'n 'freakshow' te maken als in de Verenigde Staten. Dat laatste, het gebruik van 'freakshow', moet ik hier natuurlijk wel even toelichten. Het is de benaming voor het Russische parlement in dat artikel van Derix. Terwijl ik er vrij zeker van ben dat een groot deel van mijn lezers zich serieus zorgen maken over het niveau van de politiek in de Verenigde Staten op dit moment. Een zorg die ik met hen deel. En hoe moet je die orgie daar dan noemen? Maar Levada had 'gepeild' dat 'Verenigd Rusland' nog slechts de steun had van 35% van de bevolking.
Ook de op Rusland gerichte propagandazenders van Koenders en zijn kornuiten, braakten aan de lopende band oproepen uit om de bakens te verzetten. En wat blijkt? 'Parnas' en 'Yabloko' werden weggevaagd. En 'Verenigd Rusland' wint met 53% van de stemmen, in verkiezingen die algemeen werden aangemerkt als de 'schoonste ooit'. Dat is een niet geringe 'foutmarge' voor Levada en Derix! Zeg maar dat het ze reduceert tot de 'lachertjes van de klas'.
Prompt verschenen er na de verkiezingen héél andere berichten in diezelfde pers: 'Zoals verwacht….'. Ja, maar niet door jullie, jongens! Of je hebt je lezertjes consequent en welbewust voorgelogen? Ik denk dat laatste. Levada en Derix, en al die 'ThinkTanks' en westerse 'NGO's' die zich met de binnenlandse politiek van Rusland, en andere landen er omheen bemoeien, liegen zich kleurenblind. Het is nu zo erg, dat Timoshenko zelfs al terugverlangt naar de tijd van vóór de staatsgreep door 'Team Nuland', omdat de bevolking van Oekraïne de huidige situatie beschrijft als 'systematische genocide'. Ze zijn 'genaaid'! En bedankt!
En nou gaat het mij niet om die Russische verkiezingen. Maar om de vraag of het niet eens tijd wordt dat we die 'peilingbureaus' allemaal aanmerken als 'Foreign Agent', samen met journalisten die zelf politiek bedrijven, waar ze pretenderen verslaggever te zijn. Van een columnist kan ik het zetten. Maar houdt 'Kerk' en 'Staat' gescheiden!