Is het einde van de Euro nabij?
Raul Ilargi Meijer denkt van wel. En hij heeft daar ook argumenten voor die niet onredelijk klinken, maar primair zijn gericht op het functioneren van de 'Interne markt'. Zelf denk ik dat die pijn in het niet valt naast de macro-economische aardverschuiving op mondiaal niveau die nu bijna niet meer te vermijden is.
In St-Petersburg, op het jaarlijkse 'economische forum' daar, troffen leiders van Europese landen, Japan, China, en Rusland elkaar, alsmede Christine Lagarde van het IMF. Daarmee is dat 'forum' eigenlijk belangrijker dan 'Davos', dat meer en meer een 'decadent feestje' is voor mensen die graag 'gezien worden'.
Hoewel het overduidelijk nog niet zo is dat 'Europa' helemaal klaar is met de Verenigde Staten als belangrijkste handelspartner, begint 'America First' wel pijn te doen, en groeit het besef dat al die sancties die de Verenigde Staten hebben afgeroepen tegen landen als Rusland en Iran, en de 'Regime-Change' operaties in Libië, Syrië en Oekraïne, het 'Europese Project' dreigt te kraken. De vluchtelingenstromen, extremisten, 'Failed States' als buurman, onzekere energiemarkt, en een burgeroorlog in Oekraïne, waar corruptie en oorlogsretoriek de transformatie naar de 'belofte' van Frans Timmermans en de 'Maidan-dansers' volledig heeft doen verschrompelen, zijn een serieus 'hoofdpijndossier' waar 'Brussel' geen grip op krijgt, zolang het naar de pijpen van 'Washington' blijft dansen.
China, Rusland en Iran hebben er nooit een geheim van gemaakt dat ze graag goede handelsrelaties met 'Europa' zouden aanknopen, gebaseerd op wederzijds respect, en regels die niet met een pennenstreek gewijzigd kunnen worden. Waarbij soevereine landen de autoriteit houden om hun binnenlandse aangelegenheden naar eigen inzicht te regelen. Tegen die achtergrond, zo maakte de Russische minister van financiën, en vice-premier van dat land bekend dat Rusland een toekomst zag voor de Euro als alternatief voor de 'PetroDollar'.
Daarom ben ik er van overtuigd dat het nog geen uitgemaakte zaak is dat het einde van de Euro nabij is. Maar los van die geostrategische overwegingen, zijn er ook andere redenen voor het handhaven van de Euro. Zoals het (eindelijk!) realiseren van solidariteit binnen de EU, waardoor we als collectief werk kunnen maken van de grensbewaking, tegen de laagste kosten. En de schrijnende corruptie aan kunnen pakken, die (onder andere) het gevolg is van de 'onderhandse' aanbiedingen die landen als Nederland doen aan belastingontduikers uit andere EU-landen.
Het 'einde van de Euro' is al talloze malen voorspeld, maar steeds was daar de 'oplossing', die helaas steeds weer tijdelijk soelaas bracht, waardoor de munt als 'handelsmunt' nooit van de grond kwam. Dat was deels ook conveniënt, omdat een 'Sterke Euro' lastig was voor Duitsland, in de dagen dat die 'motor van de Europese industrie', net als andere Europese landen, 'PetroDollars' nodig had om olie en gas te kopen, en niet om het door de Dollar beheerste 'verkeer' tussen de banken heen kon. Die tijd is voorbij. Er zijn alternatieven. Waardoor bepaalde 'vertrouwenwekkende maatregelen' nu wel bespreekbaar zouden moeten zijn.
Objectieve mogelijkheden voor de Euro als alternatief voor de 'PetroDollar', gesteund door de Yuan, en de munten van andere landen met een 'problematische' relatie met de Verenigde Staten, Israël en de 'Golfstaten', vereisen echter ferme politieke steun, wat in deze tijd van doorgeslagen fobieën in de internationale arena geen sinecure zal zijn. Maar doe het niet, en je bent gezien. Maar zeker als China, en andere landen met bergen Dollars, ver willen gaan voor een 'loket' dat mogelijkheden biedt om iets nuttigs met dat geld te doen, zegt de 'technische' zwakte, en de onrust in Italië niet alles.