Afgelopen week tuimelden de geregistreerde bezoekersaantallen voor mijn website abrupt naar een veel lager niveau dan gebruikelijk, om vandaag ineens weer door het plafond te knallen.
Bent u zo wispelturig? Of waren het de onderwerpen die u wel, of niet interesseerden? Nou schrijf ik niet voor geld, of reclame-inkomsten, en kunnen 'sterrenstatus' en een plaats aan tafel bij een 'praatprogramma', waar zoveel journalisten leuk bijverdienen, mij gestolen worden. Maar ik maak mij wel zorgen over de razendsnel groeiende 'Rusland-hysterie'. Sterker nog, ik vrees oprecht dat we voorbij het 'Tipping-Point' zijn, en dat die hysterie op de 'automatische piloot' verder gaat, tot de wereld in brand staat. Iets waar ze zich in Engeland al decennia op verheugen?
Bij elke nieuwe escalatie ging het mij erom u bij te lichten, opdat u zich niet de kop gek zou laten maken. Maar nu de Britse premier, zonder noemenswaardige oppositie in eigen land, of de rest van de 'westerse' wereld, zonder begin van enig bewijs Rusland aanwijst als het land dat een gepensioneerde dubbelspion, en zijn in Rusland woonachtige dochter, in 'Sleepy Town UK' met een zenuwgas heeft omgebracht, zou ik mijn knopen maar tellen, als ik u was.
De Russen noemen het een ongekende provocatie. En dan hebben ze het niet over het uitwijzen van veertig procent van het ambassadepersoneel, en een groot aantal andere treitermaatregelen om Russen die in Londen zaken doen, of het land zouden willen bezoeken, het bloed onder de nagels vandaan te halen. Ze hebben het dan over die aanval met zenuwgas zelf. Iemand heeft Skripal en zijn dochter vergiftigd. Maar wie?
Twee auteurs die niet in slaap zijn gesukkeld, schreven over de vele 'uitgeweken' Russen die na de eerste verkiezing van Poetin tot president in Londen neerstreken, en op gewelddadige wijze aan hun eind kwamen. En de achtergrond van het vermeende zenuwgas dat Skripal en zijn dochter in het ziekenhuis deed belanden. Het overicht treft u HIER aan. En Craig Murray, voormalig Brits ambassadeur in Oezbekistan, die vol walging afscheid nam van zijn droombaan toen hij geconfronteerd werd met de vuile spelletjes van zijn bazen, schreef in korte tijd zelfs twee uitstekende artikelen, die u HIER en HIER aantreft.
Zoals ik in mijn inleiding duidelijk maak, maak ik mij niet zo heel veel illusies meer over de mogelijkheid het 'Grote Publiek' nog op andere gedachten te brengen. Ik ben niet wanhopig, maar in aanvaarding van het gegeven dat je als individu onmachtig bent tegen dit soort waanzin. Het is ook geen kwestie van berusting, maar zelfs in dit stadium nog altijd meer nieuwsgierigheid. Hoe kan het dat de mens zo nonchalant met haar 'eerstgeboorterecht' als 'intelligent wezen' omspringt? We kennen de experimenten van Milgram, Zimbardo en anderen, die onze overgevoeligheid voor autoriteit blootlegden. Dat hadden waarschuwingen moeten zijn. Geen handleiding.
Toegift:
Hieronder, in kort bestek, een alternatieve 'lezing' van de toedracht, die beter aansluit bij de feiten, zoals onder andere gepresenteerd in die hierboven aangehaalde artikelen.
Boris Abramovitsj Berezovski was de eerste 'flitsmiljardair' in Rusland nadat de Sovjet-Unie was bezweken. Volgens de 'Forbes' journalist Paul Klebnikov, die in 2004 in Moskou werd geliquideerd vanuit een rijdende auto, was Berezovski de 'Godfather' van het Kremlin toen Yeltsin en zijn Amerikaanse 'adviseurs' daar de scepter zwaaiden. Pure maffia.
Yeltsin wees op enig moment Vladimir Poetin aan als zijn opvolger, nadat die op kordate wijze een eind had gemaakt aan de aspiraties van Salafistische groepen in Tsjetsjenië, om met hulp van 'westerse' landen en de Saoedi's ook dat gedeelte van Rusland los te weken van 'Moskou'. Die benoeming werd aanvankelijk goedgekeurd door Berezovski, maar kort nadat Poetin tot president was verkozen, trok die het vloerkleed onder de corrupte oligarch vandaan. Berezovski probeerde nog, samen met de 'Yukos'-miljardairs en andere minder frisse types, wanhopig om de hervormingen van het federale stelsel te blokkeren, en zo zijn macht te bestendigen, maar faalde.
Uitgeweken naar Londen, waar hij volop steun kreeg van de Britse geheime diensten, ontketende hij een 'War of Words', en vermoedelijk ook nog wel wat clandestiene acties, om Poetin onderuit te schoffelen. Zijn 'rechterhand' was de later door polonium-vergiftiging omgekomen Litvinenko, die als oud FSB-agent echter pas veel later een verblijfsvergunning kreeg, omdat MI6 hem aanvankelijk niet zag als een aanwinst. Via Litvinenko hield Berezovski contact met de Tsjetsjenen, en oud-KGB-ers die ook geen fan van Poetin waren.
Skripal behoorde eigenlijk niet tot dat selecte gezelschap. Hij werd in Spanje geconfronteerd door een agent van MI6 met zijn illegale handeltjes, en kreeg de keuze: MI6 zou hem in Moskou 'te drogen' hangen, of hij ging werken voor de Britten. En hij koos voor dat laatste. Dankzij Skripal werden in Europa enige Russische 'netwerken' opgerold, voordat de Rus zich liet overplaatsen naar een regionale administratieve functie, en daardoor onbruikbaar werd voor de Britten.
Volgens 'bronnen', zoals dat dan heet, werd Skripal, die destijds werkte op de Russische ambassade in Estland, in Spanje 'binnengehaald' door Pablo Miller. In die tijd had MI6 blijkbaar ook Litvinenko operationeel in Spanje, in de jacht op sjoemelende Russen zoals Skripal die ze konden ronselen voor hun 'Regime-Change' operatie. Dat werpt een ander licht op dat verhaal in de 'Mainstream Media' over Litvinenko als 'Triple-Agent'. Die Pablo Miller werkt tegenwoordig voor het bedrijf van Christopher Steele, die dat 'anti-Trump'-dossier samenstelde en aan de FBI presenteerde, voordat hij het verkocht aan 'Team-Hillary', en (een medewerker van) McCain het 'lekte'. Steele was contactpersoon voor MI6 op de Britse ambassade in Londen toen Skripal als dubbelspion werkte. En Salisburry is toevallig ook de woonplaats van Miller, die in zijn commerciële 'nepfunctie' nog altijd contact had met Skripal.
Skripal werd uiteindelijk gearresteerd door de Russen, voor de rechter gesleept wegens hoogverraad, en tot een tamelijk bescheiden gevangenisstraf veroordeeld, als je het vergelijkt met de straffen die westerse overlopers tegemoet kunnen zien! Maar al na enkele jaren werd hij 'geruild' met de Amerikanen voor een stel Russen die in de Verenigde Staten in een cel zaten weg te kwijnen. Waarom de Verenigde Staten geïnteresseerd zouden zijn in Skripal, of dat ze hem er gewoon bij kregen, vermeldt het verhaal niet. Maar na een 'debriefing' gingen Skripal en zijn vrouw op kosten van de Britse belastingbetaler met pensioen in Salisburry. Zijn vrouw overleed daar, en hij verloor nog twee zoons die hun vader niet waren gevolgd, en in Rusland woonden. Ook Yulia, die nu samen met haar vader in een Brits ziekenhuis ligt, is een Russin, en geen Britse.
Omdat dat hele opzetje van Steele (MI6) om Trump onderuit te schoffelen zo hopeloos faalde, rijst bij mij de vraag in hoeverre Skripal niet eerder een dubbel-dubbelspion was? 'Uitgeleverd' aan de Britten, om vervolgens zijn bezoedelde naam in zijn moederland goed te maken door 'MI6', en hun 'commerciële Side-Kick' onder leiding van Steele en Miller te verraden, waardoor de Russen niet 'blind' hoefden spelen in dat spelletje geostrategisch schaak rond die vermeende 'Russische Inmenging'. Het is uiteraard een complot-theorie, maar een stuk geloofwaardiger dan dat de Russen Skripal, die ze immers in verzekerde bewaring hadden, toch maar uit de weg wilden ruimen, zoveel jaar nadat hij in het 'veilige' Engeland was aangekomen. En gelet op het gegeven dat Skripal geen principiële overloper was, maar werd gechanteerd, maakt dat het scenario beslist een stuk geloofwaardiger dan die flauwekul waar ze in NRC mee lopen te leuren, als 'Redactioneel Commentaar'. Wat een paranoïde aanfluiting is dat zeg! Dan is 'Gifgas om Brexit te voorkomen' nog geloofwaardiger.
Op de één of andere manier zien die 'broodschrijvers' voor de 'Atlantische Zaak' ook over het hoofd dat de uitvinder van het vermeende zenuwgas een Poetin-hatende, naar de Verenigde Staten gevluchte Rus is, die in een boek de receptuur van het gif prijsgaf. Bij 'Amazon' te koop voor $30. De Poetin hatende Grigory Rodchenkov op steroïden! Rodchenkov rotzooide met doping voor Russische atleten, werd samen met zijn zus ontmaskerd, maar de Russische autoriteiten kregen de zaak tegen hem niet rond. Alleen zijn zus werd veroordeeld tot anderhalf jaar gevangenisstraf. Weer terug in functie als 'dopingbestrijder' (sic) ging hij door met zijn lucratieve handeltje, maar net voor hij opnieuw gearresteerd kon worden, dit keer mét bewijs, nam hij de benen naar de Verenigde Staten, waar hij nu in weelde leeft als 'klokkenluider', samen met die 'gifmenger', en een hele hoop maffioso uit de tijd van Yeltsin. Nuttig zolang ze Poetin het leven zuur kunnen maken. Of daarna dood, als 'martelaar' voor de 'Atlantische Zaak'. Zoals ook Berezovski dood in zijn bad gevonden werd, met een strop om zijn nek, twee dagen voordat hij met zijn verloofde af zou reizen naar Tel Aviv om een nieuw leven te beginnen. Kort daarvoor had hij twee brieven aan Poetin persoonlijk geschreven, waarin hij hem om vergeving vroeg. Duidelijk niet waar ze bij MI6 op zaten te wachten, begrijpt u?