Protectionisme is in de westerse wereld inmiddels 'the only game in town'.
De 'Legacy Media' trekken alles uit de kast om hun lucratieve patent op 'de waarheid' te verdedigen. 'Globalisten' waren al veel langer druk in de weer om hun 'rechten' en 'patenten' te beschermen tegen 'piraten'. De banken zijn in een strijd op leven en dood gewikkeld om de 'eurodollar' te redden. Politici zoeken naar wegen om 'banen' te redden. En de NAVO zoekt verbeten naar geloofwaardige vijanden om haar toekomst veilig te stellen. Terwijl een enorme schare 'vertegenwoordigers' van 'minderheden' en 'kwetsbare groepen', opgekweekt door 'maakbaarheids'-fantasten en wetenschappelijke aasgieren, die met modellen en ronkende theorieën, als 'consensus-standpunt' afgehamerd binnen hun 'vakgebied', eisen dat er 'aandacht' komt voor hun lot.
Achter deze bonte lijst egotrippers verschijnen nu de 'Boze Man' en de 'Boze Vrouw' in beeld, die in toenemende mate het gevoel hebben dat zij met de rekening blijven zitten. Dat zij degenen zijn die al die 'Rent-Seekers' en 'Free-Riders' aan een vorstelijk betaalde dagbesteding helpen door de afdracht van hun inkomen via een doolhof aan 'belastingen' en 'premies', en de erosie van hun meest elementaire rechten bij de bescherming van inkomsten uit échte arbeid, naast hun maatschappelijke vrijheden.
Een nieuwe elite van 'Rent-Seekers' en 'Free-Riders' werpt zich op als 'legitieme vertegenwoordiger' van die volstrekt onsamenhangende groep terecht gefrustreerde burgers, met overtuigend klinkende 'strijdpunten', die er doorgaans op neer komen dat ze vooral dingen stuk willen maken. Om die reden noemen de 'Legacy'-politici en 'Legacy'-media, gesteund door de 'Legacy'-wetenschappers die als 'experts' grossieren in het misslaan van de plank, deze nieuwkomers 'populisten'. En naar 'populisten' luister je niet, omdat ze per definitie een gevaar zijn voor je verworven rechten. De kunst is het om manieren te vinden om die 'Beeldenstorm' de kop in te drukken voor het uit de hand loopt, en de elite het veroverde terrein prijs moet geven.
'Legacy' is na het verlies van Hillary definitief wakker, maar had geen strategie klaarliggen voor deze situatie. Tot zo ver zal u het vermoedelijk wel herkennen, zonder dat ik in details treed. Ook al maak ik mij geen illusies over uw eigen bereidheid om in de spiegel te kijken, en te onderkennen dat de strijdpunten waar u aandacht voor eist naadloos passen in dit rijtje, of u te realiseren dat die sympathieke 'woordvoerder' net zo goed een egotripper is, die het volkomen 'worst' zal zijn wat de gevolgen zullen zijn voor anderen, die zijn of haar 'focus' niet delen.
Mocht u nu luidkeels protesteren, omdat u uit het juiste 'R2P'-hout bent gesneden, en niets dan nobele bedoelingen heeft, realiseer u dan dat uw 'vertegenwoordigers' op de been houdt die niet alleen actief verse 'slaven' naar Europa brengen, ter meerdere eer en glorie van de 'Bottom-Line' van reeds puissant rijke wereldburgers als George Soros, maar dat uw inspanningen de laatste vijftien jaar nogal wat mensen het leven heeft gekost, van huis en haard hebben verdreven, en hun economische zekerheden met de grond gelijk hebben gemaakt. Om maar niet te spreken van het gegeven dat uw goede bedoelingen volop zijn gebruikt als legitimatie voor het voortbestaan van de NAVO, en dat het militair-industrieel complex u verschrikkelijk dankbaar is.
Een 'goed gevoel' hebben bij een keuze helpt de wereld niet vooruit. Toen de 'komiek' Beppe Grillo in Italië mensen opriep om 'op gevoel' te stemmen, hadden zijn aanhangers nattigheid moeten voelen, en om zich heen moeten kijken. Naar de mensen waarmee ze zich, op dat moment, verenigd voelden. En zich af moeten vragen welk belang hen bond. Welke visie op de toekomst. Waarom lachte er niemand om die flauwekul van 'Beppe-de-Clown'?
'Populisten' en de zittende elite die zich sappel maakt om keuzes er doorheen te drukken die hen toegang geven tot status, macht en geld, kennen de 'drukpunten' binnen hun groep, en buiten die schaamteloos uit. Ze betwisten het recht van hun 'conculega's' op toegang tot de 'honingpotten' van de Staatshuishouding, maar beoordelen hun eigen greep in de kas als 'PayBack'. Ongeacht of dat zich manifesteert in de vorm van 'Kick-Backs', Subsidie, Belastingontwijking, of 'vriendendiensten', en het wegsluizen van geld onder de vlag van een ministerie dat 'banen schept', 'veiligheid verschaft', of 'arme hongerlijders' zou moeten helpen.
Het tweelingbroertje van die 'graaicultuur', afgedekt met 'nobele bedoelingen' en schijnzekerheden die samen de favoriete 'Narrative' vormen, is het opkweken van het vijandsdenken, met zijn 'sancties' en perfide spelletjes om chaos te stichten bij 'de buren', als het 'sociaal-contract' daar geen aanleiding geeft tot (zelf-) destructieve tendenzen. In de regel door de bevolking in die landen te verleiden werk te maken van 'Identity Politics'. En als dat niet lukt, door de gekozen leider in verband te brengen met een wereldwijd verafschuwde groep, zelfs als die leider daar niet alleen in alle toonaarden afstand van heeft genomen, maar zelfs wetten tekent die dergelijke groeperingen verbiedt de misdaden die uit naam van hun ideologie werden gepleegd te ontkennen.