De 'War Party' is een maatje te groot voor Trump.
Wat is de 'War Party'? In de Verenigde Staten wordt daaronder de alliantie van 'Democraten' en 'Republikeinen' verstaan, die voor de 'Bühne' doen alsof ze elkaars grootste vijanden zijn, maar in de praktijk als een eenheid opereren in binnen- en buitenland. Hier op mijn blog duid ik ze aan met de termen 'Washington', 'Wallstreet', 'Atlantici', 'elite', of 'Bilderbergers', afhankelijk van de context.
Het is geen 'complot'.
Wie er voor kiest het te zien door die bril van het 'complot', jaagt op spoken. Maar nog kwalijker wellicht, is dat men daardoor blind blijft voor de eigen rol, of de rol van mensen die men vertrouwt, die echter onmisbare bouwstenen zijn in die 'beweging'. Daarom is 'Party' eigenlijk ook niet zo'n goede aanduiding, omdat het suggereert dat er iemand de leiding heeft, en dat die ook als leidinggevende wordt erkend. Terwijl we hooguit mensen met 'ambities' kunnen identificeren binnen die constellatie, die op enig moment meer bedreven zijn in het manipuleren van hun omgeving, dan hun directe concurrenten.
Dat neemt niet weg dat de 'War Party' wel degelijk anticipeert, en clandestiene structuren bouwt om tegenslagen te overwinnen. Het beste voorbeeld is 'Operatie Gladio'. In de 'link' wordt gesteld dat die organisatie inmiddels is opgeheven, en door de nadruk op de inzet van die organisatie in Italië wordt de indruk gewekt dat het meer een nationaal fenomeen was. Maar het waren 'Stay Behind' groepen, die over heel Europa werden opgezet door de NAVO, met overal geheime wapenopslagplaatsen. De NAVO zelf is, door vergaande geheimhouding van operationele plannen, waar ook politici die niet 'geautoriseerd' zijn niet in worden gekend, geen democratisch gecontroleerde organisatie. Al wil men het wel zo doen voorkomen. Maar zelfs extreem trouwe 'Atlantici' bleken uiteindelijk niet op de hoogte van die 'Gladio Organisatie', hoewel ik zelf in mijn diensttijd al een 'glimp' opving van een trotse collega die was 'uitverkoren'.
Het motto van 'Gladio' was: 'Silendo Libertatem Servo' (Door te zwijgen, bescherm ik de vrijheid). We kunnen veilig aannemen dat dat nog steeds het motto is, en dat die 'laag' in de organisatie niet is uitgepoetst na de reeks onthullingen in de jaren zeventig, maar waar nodig is 'witgewassen', en elders, onder een andere naam, opnieuw is opgezet, en uitgebreid. Zo'n groep ogenschijnlijk passieve burgers, die extreem loyaal zijn, snel gemobiliseerd kunnen worden als 'het belang' in gevaar komt, en dan zonder vragen te stellen tot actie overgaat, ook als men zichzelf daarbij opoffert, is voor machtswellustelingen van onschatbare waarde. En er zijn altijd mensen die de belofte van 'avontuur' en 'geheime genootschappen' onweerstaanbaar vinden. Ironisch genoeg vind je onder hen velen die regelmatig schamperen over 'complotdenkers'.
Nogmaals, voor het opzetten van zo'n organisatie is geen 'complot' nodig. De overtuiging dat je land, of 'het westen', gevaar loopt om onder de voet te worden gelopen door kwaadwillenden, en dat het je plicht is om die 'Waarden' van de 'Verlichting' te verdedigen, is voldoende. Als je verder niet begrijpt dat je daarmee juist die 'Waarden' van de 'Verlichting' bij het grof vuil zet. De overtuiging dat je zelf een 'goed mens' bent is in principe voldoende. En wie vind zichzelf nou niet een 'goed mens'? Of in elk geval 'beter' dan het gespuis dat het voorzien heeft op onze 'Waarden'?
Het is geen 'complot'. Het is 'inteelt'.
Wie uiteindelijk de mobilisatie van die groepen kan afkondigen, is allesbehalve 'transparant'. Politiek verantwoordelijken weten wel dat er zoiets is als een 'Black Budget'. Grote sommen geld die nodig zijn om wapens en locaties veilig te stellen, mensen te trainen, en te selecteren. Maar verder is het een kwestie van vertrouwen. Je kunt zeggen dat het uit de hand liep in Italië, waar 'Gladio' werd ingezet in vredestijd, en tal van 'False Flag' operaties uitvoerde om 'politiek links' in dat land in diskrediet te brengen. En dat het 'bedrijfsongeval' in Nederland, waar het notoire criminele duo 'Spic en Span' aan de haal ging met wapens uit een geheime opslag van 'Gladio Nederland', enige tijd 'de politiek' bezig hield. Maar zelfs Lubbers kon niet zeggen: 'Genoeg!' Hij hield manmoedig vol dat het een exclusief nationale organisatie was. Maar daarmee zei hij eigenlijk alleen maar dat hij niet degene was die kon besluiten er een streep door te zetten. En waar de 'consensus' onder leidende politici de kant op leek te gaan van opheffing, was dat volkomen zonder betekenis zolang men 'Black Budgets' toestaat, in een constellatie die is vergeven van de geheimhouding.
Die 'laag' op het operationele niveau, wordt ondersteund door een 'laag' die 'het verzet' dient te organiseren op het logistieke en publicitaire niveau. En vooral daar wordt duidelijk dat een 'complot', met duidelijk herkenbare leidinggevenden, waaraan men verantwoording schuldig is, niet alleen onwaarschijnlijk is, maar zelfs buitengewoon onwenselijk. Enig 'verzet' moet elkaar niet voor de voeten lopen. En de taken moeten worden uitgevoerd om het gewapende 'verzet' in staat te stellen de 'vijand' te bestrijden. Terwijl tegelijkertijd de 'Hearts and Minds' van de bevolking gewonnen moet worden, waarvoor je die publicitaire 'poot' nodig hebt. Dus enige selectie en coördinatie is wel nodig. Maar al die mensen moeten elkaar niet kennen, anders wordt het hele zooitje opgerold als er ergens één 'commando' tegen de lamp loopt.
Het is daarom mogelijk dat iemand behoort tot die 'Gladio-structuur', zonder het zelf te beseffen. Men is wel 'loyaal' aan bepaalde mensen die duidelijk over 'exclusieve contacten' beschikken, en bereid 'geheimhouding' serieus te nemen, en niet door te vragen als dat bij hun 'vrienden' op weerstand stuit, maar als men het geheel zou overzien waar men deel van uit zou maken, zou men schrikken. Hun ontkenning is dan ook oprecht. Toch zijn ze 'soldaten' van de 'War Party'. En op dat niveau niet onmisbaar, dus eerder 'kanonnenvoer'.
De organisatie is dus 'diffuus'. Ook omdat degenen die er nadrukkelijk onderdeel van uitmaken, en dat ook beseffen, wellicht ook betrokken zijn bij de operationele inzet, in het dagelijkse leven een 'gewone' baan hebben. Je kunt geen scherpe lijnen trekken om te bepalen wie er onderdeel van uitmaakt, en wie niet. Iedereen kan er onderdeel van uitmaken, zonder het te beseffen. Ondergetekende niet uitgesloten. Via 'vrienden', of participerend in een organisatie die tevens dekmantel is voor sinistere praktijken. In Italië functioneerde de 'P2-loge' als 'hoofdkwartier' voor 'Gladio'. Betekent dat dan dat iedereen die daar lid van was dús ingewijde was, en wist wat 'Gladio' uitspookte? Nee, zeker niet. De top van de maffia in een stad kan een favoriet restaurant hebben, zonder dat u als gast op de hoogte bent van de sinistere praktijken die er worden bekokstoofd.
Als die hele ranzige geschiedenis van wat er in Italië is voorgevallen, toen, nu nog de 'Legacy Media' haalt, is het twijfelachtig dat men 'Gladio' noemt. Liever alleen de naam van dat 'restaurant'. Dus 'P2'. En als 'Gladio' als naam al valt, dan in elk geval niet dat het een NAVO-operatie was. En is.
Als u nu het idee heeft dat ik de bedoeling heb uw paranoia te voeden, dan moet ik u tegenspreken. In mijn optiek is die 'War Party' funest voor de kansen die 'het westen' heeft om te overleven als voorbeeld voor de wereld, door haar democratische waarden, openheid, vrijheid en respect voor de rechtsstaat. Sterker nog, in mijn optiek is 'het westen' al overleden, en is het wachten op de begrafenis. Of de 'Resurrectie'. Levende wezens kunnen niet 'opstaan uit de dood', maar politieke en maatschappelijke systemen kunnen dat wel. Als de wil er is. Maar die ontbreekt hier.
Wat nodig is om de 'War Party' de pas af te snijden, is dat we bij onszelf te rade gaan hoe wij er deel van uitmaken, en daar met overtuiging 'NEE!' tegen zeggen. Dat is wat ik hier, op mijn blog, met elke nieuwe bijdrage, propageer.
Als Buma zich sterk maakt voor de aanschaf van 'bewapende drones', zal hij daar wel over nagedacht hebben. Al is het twijfelachtig dat hij, vanuit zijn eigen angsten, op enig moment dat 'Eureka!'-moment had, en dacht: 'Drones! Dat is het! Meer 'drones', en dan zijn we veilig!' Die keuze komt voort uit een 'proces' dat wordt gevoed door 'vrienden' en 'experts'. Hij ontpopt zich daarmee als een onmisbare schakel in de 'War Party'. Zijn stellige bewering dat dergelijke wapensystemen in handen van de Nederlandse Krijgsmacht 'goed' zijn, omdat wij in Nederland zelf beslissen over de inzet, is een drogbeeld. Gelijk aan dat van Lubbers die meende dat 'Gladio' zijn persoonlijke stukje speelgoed was. Maar los daarvan: Wie is er 'morgen' premier van Nederland?
En daar komt die 'laag' waar die 'Gladio-organisatie' deel van uitmaakt weer om de hoek kijken. Want net als eerder in Italië, schuwen de mensen die de macht hebben om te besluiten die 'ondergrondse' structuur te mobiliseren niet om die in te zetten tegen nationale bedreigingen. De fanatieke strijd die nu in de Verenigde Staten, en de rest van de 'Atlantische' wereld is losgebarsten om Trump in het gareel te tremmen, is wat dit betreft 'aanschouwelijk onderwijs'.
Of wapensystemen, en organisaties, een 'offensief' of een 'defensief' karakter hebben, kan slechts worden bepaald door een 'dreiging' te identificeren. Zeker sinds de 'Val van de Muur', maar eigenlijk al sinds het eind van de Tweede Wereldoorlog, is het de NAVO die zich 'offensief' heeft ontwikkeld. Deels gemotiveerd door de noodzaak om te 'anticiperen' op een dreiging. Zo kwamen we aan 'Gladio', de organisatie die werd afgevuld met (voormalige) fascisten, omdat we die extreem rechtse groeperingen konden vertrouwen in de strijd tegen 'de Sovjets'. Maar ze werden uiteindelijk slechts ingezet tegen binnenlandse 'vijanden'. Namelijk, mensen met 'linkse' idealen. Menige Sociaal-Democraat en Liberaal stond aan de wieg van die ontwikkeling. Zoals ze ook 'bewapende drones' uiteindelijk niet in zetten om Nederland te beschermen, maar elders vijanden te maken middels 'R2P'-operaties en 'Regime-Change' opzetjes. God verhoede dat Buma zijn zin krijgt!