De verwarring in ‘Safe Space’-land is, na de tour van Trump door Europa, eindigend in Helsinki, compleet.
Hoewel men Trump de maat neemt, en afbrandt, beschouwt men hem in die kringen steeds meer als het ‘Voodoo’-poppetje waar je naalden in moet steken om Poetin te treffen. Dat hele ‘Identiteitsbouwwerk’ blijkt met elke nieuwe dag primitiever. Het appelleert aan een prangende behoefte in die kringen om problemen te simplificeren. Zelf zullen ze volhouden dat ze enig probleem ‘tot de kern terugbrengen’.
Zoals ik in mijn bijdrage van gisteren schreef, zie je dat terug in bepaalde wetenschappelijke disciplines, waar men ijverig in de weer is met ‘filters’ om het ‘model’ te vervolmaken. Niet anders dan bij de grootste (monotheïstische) religies. Wetenschap als religie is minimaal net zo gevaarlijk als die religies zelf. Het biedt ‘houvast’, maar je verzuipt toch.
Neem de ophef over wat minister Blok op een besloten bijeenkomst zei over ‘multiculti’. Het schandaal is niet dat de man een eigen mening blijkt te hebben, maar dat hij kennelijk bereid is excuses aan te bieden als die mening niet ‘politiek correct’ blijkt te zijn. Het mooie van zo’n ‘besloten bijeenkomst’ is dat je met hem in discussie kunt gaan, maar iemand vond het blijkbaar nodig er een ‘gaslighting’-techniek op los te laten, zoals ik die gisteren beschreef. En prompt zwichtte Blok slaafs voor zijn ‘Meesters’. En daarmee zeg ik niet dat Blok gelijk had met zijn observaties! Maar de techniek hier dicteert dat je er een ‘nationaal debat’ van maakt dat op geen enkele wijze ook maar in de buurt komt van iets dat je een ‘debat’ zou kunnen noemen. Het is een ‘afrekening in het criminele milieu’.
In de weekendkrant van NRC de zoveelste poging om Poetin te portretteren als een ‘Rolmodel voor radicaal rechts’. Het onderstreept nog eens dat ‘links’ en ‘rechts’ in ‘Identiteitsland’ exclusief worden gebruikt als stigma. Het is een omweg om Poetin uit te kunnen maken voor ‘Hitler’, zonder zijn visie en standpunten, of prestaties in eigen land, en internationaal, inhoudelijk te hoeven toetsen. Het is een roestige ‘Godwin-spijker’ die ze in zijn doodskist proberen te rammen. Dat Poetin geen begin van enige affiniteit heeft met het Nationaal Socialisme, of het Italiaanse Fascisme, wordt al direct duidelijk als je ziet dat zijn belangrijkste opponenten in Europa de openlijke neo-nazi’s zijn in landen als Oekraïne, en de Baltische staten. Maar ook in Rusland zelf heeft hij toegestaan dat neo-nazi’s werden gemarginaliseerd. Tot groot chagrijn van westerse NGO’s en de 'Mainstream Media' die meenden dat het nog eens onderstreepte dat Poetin een vijand is van de ‘Vrijheid van Meningsuiting’, in het bijzonder als die neo-nazi’s tevens homo waren. Ook de weinig vriendelijke bejegening van Jihadistische extremisten in Rusland grijpen ze steevast aan als een directe bedreiging van de mensenrechten.
Dus wat is, in de beleving van een ‘Identiteits-journalist’ van NRC, nou precies ‘radicaal rechts’?
1. Poetin is een Nationalist.
2. Poetin is Autoritair.
3. Poetin is Wit.
4. Poetin is Christen.
5. Poetin is Mannelijk.
Een blanke, Christelijke man die zijn eigen land een warm hart toedraagt, is dus ‘radicaal rechts’? En dan laat ik dat ‘Autoritair’ met opzet weg, want waarom zou je dat niet omschrijven als ‘Autoriteit’, gezien de overweldigende steun voor zijn presidentschap bij de laatste verkiezingen? Dat hij niet sterk is in het ‘minderheden knuffelen’, of draaien en kronkelen als Blok, maakt hem niet ‘Autoritair’ in de klassieke betekenis van het woord.
In mijn optiek kan een vrouw met een donkere huidkleur, die de vlag van haar eigen land vertrapt, en de Islam aanhangt, en een visie heeft van een wereldomspannende ideaal-staat, ook best ‘radicaal rechts’ zijn.
Waar iemand in een prominent gepubliceerde ‘ingezonden brief’ in NRC een lans breekt voor Obama als president van Europa, bent u mij kwijt. Onder Obama startte de Verenigde Staten nog wat extra oorlogen, organiseerde het een fascistische coup tegen de gekozen president in Oekraïne, schoot de inkomensongelijkheid in de Verenigde Staten door het dak, bij exploderende winsten voor de multinationals en banken, en nam het aantal ‘drone-killings’, een buitenrechtelijke vorm van executeren, waarbij ook onschuldige slachtoffers vallen, spectaculaire vormen aan. Terwijl het respect voor de internationale wetgeving, en het daaruit voortvloeiende verbod om een oorlog te starten zonder toestemming van de VN-Veiligheidsraad, definitief in de vuilnisbak verdween, met de 'successen' in Libië en Syrië, en de opkomst van ISIS als resultaat.
En wat deed Poetin in die tijd?
Die beveiligde een referendum op de Krim, waarin de bevolking van die semi-autonome deelrepubliek van Oekraïne na die coup van Obama mocht beslissen of ze bij Obama’s penoze wilden blijven, of verder wilden als onderdeel van de Russische Federatie. Toen de keus op Rusland viel, bouwde hij in minder dan geen tijd een brug, die de langste is van Europa, om het schiereiland te ontzetten. En in Syrië hielp hij de wettige regering om het land te ontdoen van types die homo’s van het dak gooien, Christenen aan het kruis nagelen, en de ingewanden van gedode soldaten oppeuzelen. Hij verleende gratie aan oliebaron Chodorovsky en aan ‘Pussy Riot’. Hij zorgde voor vlekkeloos verlopen Olympische winterspelen, en een Wereldkampioenschap voetbal, terwijl de Verenigde Staten een Russische 'doping specialist' politiek asiel verleende, om te voorkomen dat hij in Rusland vervolgd zou worden. En hij hield zijn land overeind onder druk van moordende sancties en economische oorlogsvoering, wat leidde tot een grotere autonomie van Rusland, en een doorbraak richting de Chinese markt, terwijl China en Rusland plannen ontwikkelden voor het uitrollen van een ’Nieuwe Zijderoute’.
Ben Tiggelaar, columnist voor NRC, had een heel wat nuttiger bijdrage in mijn ogen, door te wijzen op een ‘bedaagde’ parabel uit een Amerikaans schoolboek over burgerschap. In de parabel wordt een kind voorgehouden dat hij of zij een verhaal moet ‘zeven’, voordat het wordt doorverteld.
1. Is het waar?
2. Is het vriendelijk?
3. Is het noodzakelijk?
Weet je niet of het waar is, terwijl het een onvriendelijke boodschap is, die boodschap geen bijdrage levert aan het smeren van de verstandhoudingen, terwijl er geen groot gevaar dreigt als je zwijgt, dan zou het zomaar kunnen dat je er beter aan doet te zwijgen. Het is de ‘Identiteitsjournalist’ een gruwel!